Od autora: Ta sama myśl kręci się w Twojej głowie i nie znika. Przeganiasz ją, przełączasz się na inne rzeczy, podkręcasz muzykę. To pomaga, ale podstępna myśl wydaje się zastygać w oczekiwaniu na ciszę. A teraz znowu organizuje w twojej głowie zwycięskie okrążenie. Brzmi znajomo? Tak właśnie czuje się mentalne żucie gumy: myśl (rzadziej uczucie lub wrażenie), przyklejająca się jak toffi Golden Key. Często słyszę o mentalnej gumie do żucia. I powoduje dwa uczucia: irytację (pamiętaj toffi przyklejone do zębów) i dezorientację. To pomysł daleki od geniuszu. Dlaczego o niej myślę? Dlaczego nie przestanę? Jednak ciągle o tym myślimy w głowach. Guma do żucia już dawno straciła swój smak, ale szczękami poruszamy się bezwładnie. Jak wypluć mentalną gumę do żucia i cieszyć się ciszą w głowie? Zepsuty algorytm W psychice nie zachodzą niepotrzebne procesy. Myśli, uczucia czy kompleksy pojawiają się w głowie w konkretnym celu. Niestety czasami procesy nie przebiegają tak, jak chciała natura. Procesy w psychice są opóźnione: dzieje się to ze złością i irytacją, czasami opóźniają się o kilka dni, a potem muszę się zastanawiać, dlaczego nagle tu i teraz wpadłem w złość. Jeden z procesów jest tematem tabu (np. w dzieciństwie nie wolno nam było doświadczać pewnych uczuć), a psychika zmuszona jest za każdym razem pośpiesznie szukać czegoś, co mogłoby je zastąpić. Inne procesy są całkowicie przerywane przez traumę psychiczną. W psychice nie zachodzą niepotrzebne procesy. Ale to nie znaczy, że pojawiają się na czas, na miejscu i z wymaganą siłą. Mentalne żucie to także proces. Złamany. Wyobraź sobie algorytm. Polega na tym, że drużyny podążają jedna za drugą w kierunku celu. Polecenie jest częścią myśli lub jej formą. Przykład: Jestem głodny, burczy mi w brzuchu, och, och! Muszę szybko biec do lodówki! Co bym teraz zjadła? Hmmm… słono, zdecydowanie słono. Może nawet pikantny i płynny! Dokładnie! *lodówka otwiera się*Moja pikantna tajska zupa! Przyjdź, cel został osiągnięty: jest dla nas smacznie i satysfakcjonująco. Celem tej myśli jest kolejna fajna myśl lub przyjemne uczucie, w powyższym przykładzie uczucie pełności. Ale w mentalnym żuciu gumy jeden zespół w algorytmie jest zepsuty: zamiast przekazać pałeczkę następnemu zespołowi, wysyła cały łańcuch działań do pierwszego kroku. Jestem głodny. Burczy mi w brzuchu, och! Muszę szybko biec do lodówki! Co bym teraz zjadła? Czy na pewno jestem głodna? Mama mówi, że jestem gruba. Może muszę uzbroić się w cierpliwość? Jeśli przytyję jeszcze bardziej, może to oznaczać cukrzycę cukrową lub problemy ze stawami, ale burczy mi w brzuchu, och, och! Muszę szybko biec do lodówki! Co bym teraz zjadła? Czy na pewno jestem głodna? Mama mówi, że jestem gruba. Może trzeba uzbroić się w cierpliwość?... Co w zamian otrzymamy? Zapętlony łańcuch działań zataczający koło. Algorytm nie kończy się; po osiągnięciu określonego polecenia rozpoczyna się od nowa. To jest esencja mentalnej gumy do żucia. Złamał? Teraz to napraw. Rozumiemy istotę mentalnego żucia gumy, ale nie wiemy, jak przestać ją żuć. Aby naprawić uszkodzony algorytm, określ: Cel algorytmu. Jeśli w Twojej głowie pojawiła się myśl (a myśl jest procesem), to nie pojawiła się ona na próżno. Być może ta myśl pojawiła się wcześniej czy później i nawet przy zepsutym algorytmie działania, ale jak to mówią: „Dzięki Bogu, przyszedłeś! Co przyniosłeś?" Każda myśl ma swój cel końcowy. Zapomnieliśmy o tym, kręcąc algorytm w kółko. Czas o tym pamiętać. Ważny. Czasami ostateczny cel myśli nie jest jasny, a czasami jest to destrukcyjne dla psychiki. Mamy wtedy do czynienia z inrojektem: myślą zaszczepioną w nas przez innych ludzi. Introject to wrogi wirus, który podważa zdrowie. Znalazłeś introjekta? Włącz swoją odporność! Zmień introjekt w przyjemną frazę o innym celu: „Jesteś przegrany! – Trzeba być bardziej ostrożnym przy tego typu zadaniach”, „Jaki ty jesteś głupi! „Wiem, że porażka bardzo boli”. Co możesz zrobić, żeby się wesprzeć? Spójrzmy jeszcze raz na przykład głodu. Czy mentalna guma do żucia w nim jest introjektem, czy nie? Dlaczego? Rozbity zespół. Teraz widzimy cały algorytm. Oto myśl, oto jej rozwój i powinna być obiecana nagroda w postaci nowego rozwiązania problemu lub przyjemnego