Jak wygląda działanie b17? Tylko pytanie „jak to wygląda?” dla jakiegoś zjawiska lub obiektu od razu przywołuje wiele skojarzeń i obrazów, myślę, że po przeczytaniu tytułu artykułu prawdopodobnie masz już pewne możliwości. Rzeczywiście, strona b17 w naszej epoce informacyjnej stała się częścią życia wielu osób swoich gości. Dlaczego nie wymyślić metafory dla tego istotnego składnika? Kiedy zadałem sobie pytanie: „jak wygląda b17?”, doszedłem do wniosku, że obrazów może być wiele. I każdy w pewnym stopniu będzie odzwierciedlał istotę lub istotę naszej ulubionej witryny. Kolejną nieoczekiwaną dla mnie myślą było sklasyfikowanie tych obrazów pod względem istoty rzeczywistej i pozornej. Tutaj przez prawdziwą istotę mamy na myśli to, czym strona powinna być, a przez pozorną istotę mamy na myśli to, czym nie powinna, ale tak się może wydawać, aby odzwierciedlić prawdziwą istotę, metafory „Supermarket”, „Teatr” i „Czytelnia”. ” wybrano „Supermarket”. Wszystko tutaj jest jak w prawdziwym supermarkecie. Wiele wystaw z towarami. Za każdą ladą stoi psycholog sprzedaży i oferuje szeroki wybór usług, szkoleń i produktów informacyjnych. Aby zostać sprzedawcą należy zdobyć tzw. „licencję”, czyli potwierdzić swoje wykształcenie i kwalifikacje. Kupujący z zainteresowaniem poruszają się pomiędzy ladami, porównując jakość i cenę towaru i wyciągając odpowiednie wnioski. Większość sprzedawców zaprasza do „posmakowania” swoich produktów, aby z jednej strony rozwiać wątpliwości kupujących, a z drugiej zapewnić na żywo reklamę swojego produktu. Jednak te „przymierzalnie” mają przezroczyste ściany – nic w procesie „przymierzania” nie umknie uważnemu obserwatorowi. Czasami można odnieść wrażenie, że znajduje się się w ogromnym, wielopoziomowym supermarkecie, gdzie łatwo się zgubić lub po prostu być zdezorientowanym. W takim przypadku na każdym piętrze zawsze znajduje się schemat ze znakami wydziałów i przewodnikiem. W przestrzeni informacyjnej wszystko czasami zmienia się z szybkością myślenia – możliwe, że już niedługo pojawi się wirtualny przewodnik-asystent, taki jak Siri z iPhone’a, który na pierwszy rzut oka zrozumie kupującego i od razu udzieli mu upragnionej odpowiedzi „Teatr Życia”. Jaki teatr może istnieć bez sceny? Forum z tematami, pytaniami, ankietami i odpowiedziami jest właśnie tą sceną. Wstęp na nie jest bezpłatny. Bohaterem może zostać każdy, jeśli ma odwagę i determinację, aby stworzyć własny temat. Ale tu nie ma scenariusza, bo aktorzy grają siebie. Wszystko opiera się na improwizacji. Nie wiadomo, czy spektakl zamieni się w miniaturę, czy też w całość, składającą się z kilku części. A co z publicznością? Z pewnością też są obecni. Obserwuj, analizuj, martw się. I stają się uczestnikami, okresowo wychodzącymi także na scenę. Niektórzy wolą pozostać w audytorium. Ale nawet oni mają okazję przejść do „parteru” i wykazać się aktywnością, naciskając przycisk „dziękuję” w odpowiedzi na jakąkolwiek replikę aktora na scenie. Po co ludzie chodzą do tego teatru? I chociaż głównym celem jest zdobycie lub udzielenie odpowiedzi na palące pytania, jednocześnie doświadcza się różnych emocji i być może rozpoznaje się w roli jakiegoś aktora „Czytelnia”. Drzwi tego repozytorium informacji są otwarte przez całą dobę . Nie ma kolejek i zawsze jest wolny stolik, przy którym można wygodnie usiąść i przeczytać najnowsze artykuły ulubionych autorów. Wyjątkowość tej czytelni polega na tym, że istnieje możliwość omówienia z autorem jego twórczości. I dziękuję, jeśli pojawi się takie pragnienie. Lub podziel się swoją wizją problemu. Czasami dyskusja staje się tak fascynująca, że inni czytelnicy odwracają uwagę od swoich artykułów i zanurzają się w dialogu z autorem i innymi czytelnikami. Czasem przypomina to trochę akcję na scenie teatralnej. Czytelnia ma swoją własnąmiesięcznik zawierający artykuły, które wywołały największy oddźwięk wśród czytelników. Magazyn wydawany jest z ogromnym nakładem, więc umieszczenie w nim stanowi dobrą reklamę dla autorów. Poniższe metafory odzwierciedlają pozorną lub iluzoryczną istotę serwisu. Są to „Arena Gladiatorów”, „Maskarada” i „Składowisko śmieci”. Częściowo sprzeciwiają się metaforom prawdziwego bytu „Arena Gladiatorów”. Może się wydawać, że komunikacja w obrębie serwisu i forum często zamienia się w bitwę gladiatorów. To tak, jakby psychologowie walczyli między sobą, próbując wspiąć się na szczyt i stać się najlepszym ze wszystkich. Podnoszą swoją ocenę haczykiem lub oszustem, starając się za wszelką cenę zająć czołową pozycję. Oczywiście na stronie jest konkurencja, ale nie w takim stopniu. Promocja nie powinna stać się supercelem. Marketing z pewnością jest konieczny, ale po to, aby wypromować produkt naprawdę wartościowy. Dan Kennedy, światowej sławy guru marketingu, zacytował na ten temat jednego ze swoich mentorów: „Nie spiesz się z promocją produktu, dopóki go nie będziesz mieć. W przeciwnym razie tylko przyspieszysz moment, w którym cały świat będzie wiedział, że nie masz nic do zaoferowania. Arena gladiatorów jest pozorną jednostką. I oczywiście każdy psycholog ma swój produkt. Najważniejsze, że promocja nie stała się celem najważniejszym. Jak powiedział Walt Disney: „Musisz wykonywać swoją pracę tak dobrze, aby ludzie nie mogli powstrzymać się od powiedzenia o niej innym”. Odwiedzający witrynę „Maskarada”, którzy rzekomo szukają pomocy, mają możliwość całkiem wygodnego ukrycia się za maskami swoich pseudonimy i zachować anonimowość. Można odnieść wrażenie, że wszyscy bez wyjątku to wykorzystują i po prostu igrają z psychologami. Te ostatnie z kolei muszą „pokazać swoje prawdziwe oblicze”. To kolejna pozorna esencja tego miejsca. Chociaż wielu użytkowników rzeczywiście znajduje się w trybie incognito, nadal mówią głównie o prawdziwych problemach. W przeciwnym razie okazuje się, że wiele tysięcy, a nawet milionów wiadomości jest pisanych niepoważnie, w celach gamingowych. A cała taka komunikacja zamienia się w gigantyczną maskaradę. Ta metafora będzie tylko częściowo prawdziwa, jeśli ktoś nieświadomie założy maskę i za bardzo przyzwyczai się do jakiejś roli. Na przykład rola osoby proszącej o pomoc. Przecież wiąże się to z pewnymi „bonusami” w postaci zwiększonej uwagi, współczucia, akceptacji i otrzymywania wielu porad i rekomendacji. Może się wydawać, że odwiedzający witrynę, którzy faktycznie tworzą jej treść, korzystają z niej witryna jako repozytorium bezużytecznych informacji. Mówiąc najprościej, zaśmiecają przestrzeń informacyjną, zamieniając ją w magazyn. To kolejna iluzoryczna istota b17. Faktem jest, że po pierwsze znana jest zasada Pareto, która mówi, że w każdym przypadku z całej gamy informacji nie więcej niż 20% będzie naprawdę przydatnych i znaczących, jednak wcale z tego nie wynika że co najmniej 80% zawartości witryny będzie śmieciami. Jeśli istnieje zrozumienie, „dlaczego?” i, co najważniejsze, „dla kogo?” Jeśli utworzono ten lub inny temat lub napisano określony artykuł, prędzej czy później zostanie znaleziony pożądany adresat. Być może będzie to tylko jedna osoba, ale po przeczytaniu tego artykułu lub notatki zainspiruje się, wyciągnie właściwe wnioski i… nawet zmieni swoje życie na lepsze. Podsumowując, chcę powiedzieć, że jest to jedna z metafor b17, którego nie mogłem zaklasyfikować jako bytu rzeczywistego lub pozornego, jest to „lustro”. Ponieważ można go zaklasyfikować do tej lub innej kategorii. Dopiero w przypadku pozoru staje się ono krzywym zwierciadłem i zaczyna odzwierciedlać nie prawdziwą, ale iluzoryczną istotę tego, co się dzieje, gdy ludzie zaczynają widzieć tylko to, czego chcą... PS Temat metafor dla b17, oczywiście nie da się ich wyczerpać w jednym krótkim artykule, takim jak ten. Byłbym wdzięczny, gdybyś podzielił się swoimi skojarzeniami na temat wyglądu b17. Która metafora miejsca b17 jest Ci najbliższa z wymienionych? (możesz wybrać kilka opcji)SupermarketTeatr