Czytam książkę Marka Wołynna „To nie zaczęło się od ciebie: jak dziedziczymy negatywne skrypty naszej rodziny i jak powstrzymać ich wpływ”. Nie sądziłam, że sama tego doświadczę. Od kilku dni dokuczał mi ból barków. Maści i gimnastyka nie pomogły. Zgłosiłam to mojemu psychologowi. Zaczęliśmy badać objaw. I nagle, na poziomie ciała, poczułem się tak, jakby ktoś ciągnął mnie za rękę. Widziałem obraz tego, co się działo: pole bitwy, żołnierz z zabandażowaną głową był ciągnięty przez sanitariusza, dookoła były eksplozje, ogień, ciała zabitych. - Kogo oni tam ciągną? - zapytał psycholog. Ta myśl dosłownie mnie przeszyła. Mama opowiadała mi, że mój dziadek poszedł na wojnę w 1941 roku, jako 17-letni kadet szkoły wojskowej. Ich batalion został otoczony. Prawie wszyscy zginęli, ale on uciekł z raną odłamkową w głowę. Pamiętam mojego dziadka. Do końca swoich dni na wakacjach nosił marynarkę z zamówieniami. Pamiętam też, że wydawało mi się to jeszcze dzieckiem, że żył tak, jakby przepraszał. Zawsze cicho, niezauważalnie. Ramiona podniesione, skromny, bardzo pomagał ludziom, robił wszystko więcej dla innych niż dla siebie. Dziadka nie widywałem zbyt często. Niewiele o nim wiedziałem. Zmarł, gdy miałem 16 lat. A teraz nagle go poznałem, był częścią jego życia. To było tak, jakbym widział wojnę na własne oczy i czuł wszystko, co czuł mój dziadek. Ból i cierpienie, oburzenie i niezgoda na fakt, że jego przyjaciele, młodzi chłopcy, umierają na jego oczach. I żyje, ale nie może pomóc, nic zmienić. Dziadek dźwigał tę winę przez całe swoje późniejsze życie. Swoim wyglądem i zachowaniem zdawał się mówić: „Przepraszam, że żyję”. Udało mi się przepracować to doświadczenie. Ból barku minął. Ale wciąż jestem pod wrażeniem tego, co mnie spotkało. Myślałem o tym, że bardzo blisko toczą się teraz aktywne działania wojenne. Oznacza to, że ci, którzy toczą wojnę lub są w jej pobliżu, zdobywają doświadczenie, które będzie przekazywane z pokolenia na pokolenie. Tak wojna będzie trwać w życiu ich wnuków. Historia Dziadka przeżywana przez 80 lat, przekazywana z pokolenia na pokolenie, aż dotarła do mnie. Przywróciłem ją do przeszłości. Niech spoczywa w pokoju. A ile jeszcze takich historii żyje i będzie żyło... A jakie traumy rodzinne nosisz w sobie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, polecam lekturę książki Marka Wołynna „Nie Zacznij od Ciebie.” Twoja psycholog rodzinna Ekaterina Shumeiko 💞Zapisz się na konsultację na stronie internetowej lub WhatsApp +79605238687