Niektórzy zastanawiają się: po co nam w szkole matematyka, historia i fizyka? Przecież ludzie nie wykorzystują w dorosłym życiu większości wiedzy zdobytej w szkole... Wiedza może nie jest wykorzystywana, ale umiejętności - oczywiście Metapoznawcze to te umiejętności, które odpowiadają za procesy zdobywania i wykorzystywania informacji o otaczającym nas świecie my, inni ludzie i my sami. W uproszczeniu oznacza to, jak dobrze dana osoba potrafi odczytać parametry sytuacji lub zadania i je przeanalizować. Przedmioty szkolne dostarczają nam oczywiście pewnych podstawowych informacji, ale ich główną rolą jest nauczenie nas uczenia się i poruszania się po świecie rzeczy i istot żywych. W kształtowaniu tych umiejętności znaczącą rolę odgrywają także rodzice. I wydawałoby się, że wszyscy powinniśmy być w tym całkiem dobrzy. Ale jak pokazuje praktyka, w rzeczywistości wszystko jest zupełnie inne. Po pierwsze, niektórzy narzekają na słabe myślenie przestrzenne, słabe zdolności matematyczne i tym podobne. Powodem tego są niewystarczająco rozwinięte umiejętności - umiejętność reprezentowania zadania lub obszaru w umyśle, umiejętność tłumaczenia z jednego języka (na przykład zwykłego, werbalnego) na inny (język obrazów, język symboli matematycznych). ..).Mimo że w wieku dorosłym nasz mózg jest mniej plastyczny niż w szkole, to trudności te można przepracować. Ale zamiast spieszyć się z rozpoczęciem skomplikowanych zadań, musisz zacząć od najprostszych. Od prostych liczb i operacji, jeśli jest to matematyka. Od prostych trójwymiarowych detali (na przykład tego samego Lego) i orientacji we własnym mieszkaniu, jeśli jest to myślenie przestrzenne. Tak naprawdę należy to potraktować tak samo, jak nauczanie tych umiejętności dziecka. Po drugie, istnieją umiejętności bardziej ogólne, których wielu osobom brakuje – umiejętności związane z analizą sytuacji życiowych, które przejawiają się na czterech poziomach: 1. . Podstawowa orientacja w sytuacji. Jego percepcja, zbieranie informacji, zwracanie uwagi na postacie. Nasza psychika jest zaprojektowana w taki sposób, że automatycznie reaguje na najjaśniejsze, często ignorując inne aspekty tego, co jest postrzegane. Przykładowo, możesz zauważyć na ulicy kobietę w czerwonym płaszczu, ale nawet nie zauważysz i nie zapamiętasz przechodzącego obok kieszonkowca w niepozornej marynarce. W związku z tym, aby być bardziej uważnym i pełniej postrzegać sytuację, konieczne jest ćwiczenie percepcji i uwagi. Główne pytania, jakie należy zadać w związku z zaistniałą sytuacją, to: „Kto tu jest?”, „Co tu jest?”, „Gdzie to jest?”.2. Opis sytuacji. Zwracanie uwagi na szczegóły i cechy charakterystyczne postaci i przedmiotów Nie wystarczy po prostu zauważyć wszystkich i wszystko, ważne jest także, aby w jakiś sposób scharakteryzować to, co się widzi, czyli odpowiedzieć na pytanie „Jak to jest?”.3. Percepcja działań, interpretacja zdarzeń zewnętrznych Tutaj zaczyna się etap interpretacyjny analizy sytuacji. Określamy, co robią postacie, na podstawie tego, gdzie się znajdują, co lub kto jest wokół nich, jaki wyraz twarzy wykonują i jakie wykonują ruchy.4. Interpretacja wewnętrznych wydarzeń, przeżyć, uczuć. „Czytanie ludzi” w działaniu. Na podstawie wyglądu bohaterów, charakteru ich lokalizacji i innych znaków odpowiadamy na pytania: „Czego doświadczają?”, „O czym myślą?”, „Czego chcą?” Jednocześnie ważne jest, aby nie myśleć za dużo, ale polegać tylko na tym, co jest dane, na faktach. Spójrz na ten obrazek i spróbuj krok po kroku przejść przez wszystkie 4 poziomy. Kto nie chce iść do bitwy i jest trochę stchórzyli, a kto, przeciwnie, jest gotowy do ataku? Jak zakończyła się ta historia? Kto nie przeżył bitwy. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat i jak pracować z tymi umiejętnościami, tutaj znajdziesz film ze wspaniałym M.V. Osorina (przydatna zarówno dla psychologów, jak i wszystkich innych): © Yana Bashmakova, 2020