Od autora: Chciałbym podzielić się refleksjami na temat literatury klasycznej. Z zainteresowaniem ponownie przeczytałem dzieła Marka Twaina o redaktorze gazety z zakresu rolnictwa. Z jakiegoś powodu lepiej znamy jego Tomka Sawyera, ale niewiele osób czytało jego opowiadania. A mimo to są niezwykli pod względem dowcipu i humoru, jak mało wiemy o literaturze i pisarzach. Co kryje się za ich liniami, co później podziwiają tysiące, jeśli nie miliony ludzi. Jakie przeżycia, jakie myśli, jakie marzenia. Co myślą, czego doświadczają, pisząc swoje nieśmiertelne wersety? Co chcą nam powiedzieć? Co wkładają w swoje prace? Mówią, że największe dzieła sztuki rodzą się z największego niezadowolenia. A potem jakie było niezadowolenie Marka Twaina, Bułhakowa, Puszkina? Czy nie powinno to zainteresować przede wszystkim tych, którzy je czytają? Ilu ludzi przeczytało „Mistrza i Małgorzatę”, ale ilu z nich zainteresowało się losami wielkiego, można śmiało powiedzieć, pisarza. Klasyk, bez względu na to, co się mówi, nadal pozostaje klasykiem. Ciągle pamiętam twórczość Bułhakowa, z niezrównanym „zdrowym rozsądkiem i doświadczeniem życiowym” profesora Preobrażenskiego, jego „dewastacją, która nie jest w szafach, ale w głowach”. I to jest nadal aktualne, prawda? Mądrość i przenikliwość Wolanda - „jest tylko jedna świeżość, pierwsza i ostatnia”. A jaka jest wartość logiki Stirlitza w twórczości Siemionowa, jego miłości do ojczyzny i wysokiego zmysłu ale tu pewnie też praca dla psychologa. W końcu ważne jest, aby zrozumieć motywy, które motywowały człowieka sztuki do stworzenia arcydzieła. Pamiętajcie, jak powiedział Stirlitz, że „wszyscy ludzie sztuki żyją w swoim własnym, wyjątkowym świecie, wymyślonym przez niego”. I tak ten świat rozumieć, to jest, jak sądzę, nasze zadanie, drodzy koledzy. Nie jest to zbyt proste, ale jego rozwiązanie da sporo do myślenia. Być może jest to coś, co powinniśmy docenić, zapamiętać i poznać. To jest nasza przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Co o tym sądzicie, moi drodzy czytelnicy? Chętnie poznam Twoją opinię, nawet jeśli nie będzie ona zbieżna z moją.