Kontynuuję rozwijanie tematu Trzech Wewnętrznych Wsparć i wewnętrznych potrzeb człowieka. Wcześniej rozważaliśmy: Wewnętrzną potrzebę bezpieczeństwa, Podstawowe poczucie bezpieczeństwa i zaufania. Metoda RPT, Praktykuj poczucie własnej wartości Ten temat jest bardziej ukryty przed polem widzenia umysłu. Ponieważ nasz umysł jest przyzwyczajony do ocen z zewnątrz, samoocena składa się z dwóch słów „ja” i „ocena” – oceniam siebie. Ale kryje się tu jeszcze jedna, głęboka warstwa – wartość siebie. Przyzwyczailiśmy się do ocen otoczenia na temat tego, kim jesteś, czym jesteś. Od tego zaczyna się ocena twoich cech, charakteru, działań, wyglądu, zachowania. Nie ma innego sposobu, aby dowiedzieć się o sobie: „Kim jestem?” Są dzieci, które zostały odpowiednio ocenione przez rodziców, wychowawców i nauczycieli. Są dzieci, które zostały ocenione wyłącznie negatywnie. Gorzej jest z tymi, których w żaden sposób nie oceniano, ignorowano. Przez całe życie szukają informacji o sobie: „Kim jestem?”. Każdy patrzy na zewnątrz, bo to jest znajome i zrozumiałe. W okresie dojrzewania młodzi ludzie starają się zrzucić z siebie ocenę rodziców. Dlatego jest tak wiele walki i nieposłuszeństwa. W tym czasie nastolatek jest zwrócony na zewnątrz i słucha ocen siebie przez rówieśników, dorosłych, którym udało się zdobyć zaufanie. Zdobywają coraz większy bagaż nowych ocen na swój temat. Ktoś już próbuje sam sprawdzić: „Czy to naprawdę chodzi o mnie? A może jestem inny?” Wchodząc w dorosłość, młody człowiek ma na swój temat bagaż ocen i niezależnie od tego, czy te oceny są słuszne, czy fałszywe, one istnieją wewnątrz. Ale to nie jest poczucie własnej wartości. To jest ocena świata zewnętrznego. To może nie dotyczyć ciebie. Ale wierzysz i myślisz, że to ty. Poczucie własnej wartości ma miejsce wtedy, gdy sam sprawdziłeś i przypisałeś sobie tę ocenę. Ale nie połknęli przynęty jak ryba. Paradoks polega na tym, że świat, który przypisał te oceny, zaczyna wtedy sprawdzać osobę. Ważne: - Wszyscy byliśmy „wyostrzeni” na ocenie z zewnątrz. - Wielu żyje całością żyje w oczekiwaniu na ocenę z zewnątrz.- Jeśli nie ma oceny, to cierpienie i poszukiwanie kogoś, kto będzie chwalił lub krzyczał. Dla dziecka, które jeszcze nic o sobie nie wie, jest to normalne. W ten sposób odkrywa kim jest. A dzieje się to za pośrednictwem znaczących, bliskich osób. Dla osoby dorosłej patrzenie na zewnątrz w celu oceny siebie nie jest normą. Chodzi o uzależnienie od opinii innych osób. Kiedy czekasz, aż inni ocenią Ciebie, w tym momencie nieświadomie dewaluujesz siebie i swoje działania. Odpowiedz sobie na pytania: Czy ocena bliskiej osoby jest dla mnie ważna? bliskie mi osoby są dla mnie ważne? Ocena obcych osób jest dla mnie ważna. Jeśli ta ocena jest sprzeczna z moją osobistą oceną siebie, wartości siebie, jaką ocenę wybiorę. Jeśli spodobał Ci się artykuł, pokaż „Podziękuj”. Ty”, udostępnij w sieciach społecznościowych. Ciąg dalszy w następnym artykule. Nie przegap tematu, subskrybuj. Przeczytaj wybrane artykuły na ten temat. Trzy wewnętrzne pory człowieka. Dziękuję! Do zobaczenia, © psycholog Vita Andaran 2022. Pomogę Ci odzyskać siebie na konsultację +7 (912) 616-99 -47 lub na stronie b17 Subskrybuj kanał Telegram Uwierz w siebie