Od autorki: Artykuł analizuje kilka znaczeń pojęcia „depresja” i koncentruje się na tym, jak różne rodzaje depresji mogą pojawić się w okresie po wczorajszym u mojego mistrza dziecku Podczas zajęć zadano mi pytanie, czy można wyleczyć się z depresji poporodowej bez leków przeciwdepresyjnych. Moim zdaniem nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie „tak” lub „nie”, gdyż depresja jest obecnie rozumiana na wiele sposobów. Każdy apatyczny nastrój nazywany jest na przykład depresją. Obecnie można znaleźć wiele dobrych materiałów na temat depresji. Chciałbym tutaj wyjaśnić kilka znaczeń, jakie przypisuje się pojęciu „depresja”. Depresja o podłożu biologicznym, która polega na braku równowagi chemicznej w organizmie. Taka depresja może być dziedziczona i właśnie ten typ depresji należy leczyć lekami przeciwdepresyjnymi. Oczywiście lepiej jest w połączeniu z psychoterapią, przynajmniej krótkotrwałą, jeśli w organizmie kobiety po porodzie wystąpi jakaś „niewydolność hormonalna”, wówczas taką depresję należy leczyć lekami rodzaj straty i może być przeżywana przez osobę w różny sposób, tj. stan ten może mieć różny stopień nasilenia. Jednak strata to nie tylko strata bliskiej osoby. Obejmuje to rozwód i dorastanie dzieci, a także zwolnienie z pracy lub zmianę miejsca pracy i przeprowadzkę, czyli każda drastyczna zmiana w życiu może wywołać początek depresji reaktywnej. A narodziny dziecka, zwłaszcza pierworodnego, bardzo radykalnie zmieniają życie kobiety. W czasie ciąży wyobrażenie o macierzyństwie mogło być jedno, jednak w rzeczywistości kobieta staje przed czymś zupełnie innym, z czymś, czego nawet nie była w stanie sobie wyobrazić – na przykład ciągłymi nieprzespanymi nocami, brakiem czasu dla siebie itp. Do psychologów okołoporodowych zaliczają się także kobiety, które od samego faktu zajścia w ciążę znajdują się w stanie euforii, a po porodzie zderzają się z rzeczywistością. I tutaj oczywiście przede wszystkim konieczna jest praca z psychologiem. Analitycy jungowscy mówią także o depresji intrapsychicznej, która polega na tym, że psychika ludzka reaguje np. na sprzeczne żądania, które z jednej strony są. prezentowane człowiekowi przez kulturę, a z drugiej, które on sam sobie przedstawia. Ten rodzaj depresji występuje, gdy człowiek jest w sprzeczności ze sobą i nie słyszy siebie, swojej duszy. Często ten typ depresji pojawia się podczas kryzysów związanych z wiekiem, kiedy dana osoba musi rozwiązać jakiś problem związany z wiekiem, ale osoba nieświadomie ucieka przed jego rozwiązaniem. Na przykład krewni (mąż, starzejący się rodzice) decydowali za kobietę, kiedy musiała urodzić dziecko, a ona poszła za ich przykładem; Również samo pojawienie się dziecka zawsze aktualizuje problemy człowieka, które wynikają z jego własnego dzieciństwa. Podczas moich konsultacji od czasu do czasu słyszę coś w stylu: „Wszystko było w porządku do momentu pojawienia się dziecka. I wtedy nagle uświadomiłam sobie, że coś w mojej przeszłości jest nie tak”. I wtedy może pojawić się ten typ depresji. A w przypadku depresji tego typu konieczna jest przede wszystkim praca psychologiczna. „Depresja jest częstym gościem w wieku średnim, kiedy dusza człowieka protestuje przeciwko życiu, które zostało dla nas wybrane” (James Hollis).