Dla leniwych i słuchowców Z indywidualnego punktu widzenia każdy może łatwo i szybko stracić motywację. A wynika to z trzech następujących problemów. 1 problem. Zmniejszenie koncentracji na celu. Wiele osób dobrze wie, czego chce, ale jednocześnie nie stawia celu w czymś materialnym (półnotatki, tekst, obrazki). Oznacza to, że znają swoje cele, ale tak naprawdę nie stawiają im czoła. Oznacza to, że nie dotykają, nie czują ani nie badają. Co w naturalny sposób zmniejsza (z czasem) częstotliwość myśli związanych z celem. A wtedy osłabiona koncentracja zmniejsza częstotliwość emocji stymulujących osiągnięcie celu. Czy można to naprawić? Tak, oczywiście. Po prostu kieruj się ideą, że cele powinny mieć materialne ucieleśnienie. Wtedy Twoja koncentracja będzie okresowo skupiać się na celach i aktywować Twoje zachowanie, które osiągniesz. Aby uniknąć marnowania energii na regularne skupianie się na celu, wyznaczaj jasne i wizualne cele. Kolaże życzeń, tablice wyników korporacyjnych, tablice honorowe (wskazujące, kto co osiągnął, na przykład w zeszłym miesiącu), przypomnienia dźwiękowe w stylu „pamiętaj! Zmierzasz do takiego a takiego celu” itd. Problem 2. Zmniejszenie atrakcyjności emocjonalnej celu. Głównym motorem osiągnięcia czegokolwiek są emocje. Emocje charakteryzują się tym, że z czasem ich intensywność maleje. Oznacza to, że aby utrzymać motywację, musisz regularnie karmić swoje cele własnymi i zawsze nowymi emocjami. Czy można to naprawić? Tak, oczywiście. Podziel się swoimi celami. Udowodnij innym, że są ważni. Zajmuje to trochę czasu, ale automatycznie generuje emocje. Tak, NIE powinieneś porównywać swoich celów z celami innych. W końcu porównania prawie zawsze prowadzą do niepotrzebnych emocji (rozczarowanie, zawstydzenie, niepokój itp.). I można się po nich spodziewać motywacji jak morza pogody... Zadanie 3. Zmniejszenie wewnętrznego umiejscowienia kontroli. Jest taki ważny niuans. Prawie każdemu łatwiej jest zarządzać tym, co obserwuje w świecie zewnętrznym. Ponieważ zdarzenia i zjawiska zewnętrzne częściej wchodzą w kontakt ze zmysłami (powodują emocje i motywację) i częściej są postrzegane jako potencjalnie szkodliwe. Tym samym przesunięcie uwagi w stronę kontrolowania zdarzeń zewnętrznych zmniejsza intensywność kontrolowania zdarzeń wewnętrznych. A dążenie do celu jest początkowo procesem wewnętrznym, który w dużym stopniu zależy od uważności na siebie. Wniosek - aby zbliżyć się do celu, musisz zwracać uwagę na siebie. W praktyce oznacza to naukę refleksji. Czy można to naprawić? Tak, oczywiście. Oceniaj swój poziom energii przynajmniej kilka razy dziennie. Przynajmniej raz w tygodniu oceniaj swoją efektywność osobistą. Przynajmniej raz w miesiącu oceń priorytet swoich bieżących zadań. Przynajmniej raz w roku oceń trafność swoich wartości i celów. Cóż, chociaż raz w życiu zdecyduj o sensie życia. Byłbym wdzięczny, gdyby wyrazili Państwo zgodę na tę publikację w poniższym formularzu „dziękuję”. Ciekawie byłoby również usłyszeć konstruktywne opinie w komentarzach. Tutaj możesz subskrybować moje artykuły i wpisy na blogu. Chcesz nauczyć się samodzielnie radzić sobie z nerwicą? Weź udział w indywidualnym lub grupowym kursie psychokorekty on-line! Być może te moje artykuły będą również dla Ciebie przydatne: