Do 10 roku życia Marina dorastała w pełnej rodzinie. Potem rodzice się rozstali. Kiedy Marina miała 11 lat, tata się ożenił. Mama nie pozwalała Marinie jechać do nowej rodziny taty; mogła tylko iść z nim na spacer sama. „Jeśli on jest z nimi (żoną i pasierbicą), nie idź!” – upomniała mnie mama przed spotkaniem z ojcem. Oczywiście, że był z nimi. A mała Marina nie mogła odmówić nie tylko wspólnego spaceru, ale także propozycji przyjścia do nich na lunch. Sąsiedzi opowiedzieli mamie o wizycie córki u ojca. - Zdradziłeś mnie! - krzyknęła mama. „W wieku 16 lat wysłała mnie do ojca po pieniądze, a kiedy przyszedłem bez pieniędzy, zbeształa mnie. A gdy miałem 17 lat, tak się złożyło, że tata, mama i ja pojechaliśmy razem na daczę. - Jak dobrze, gdy tata „w pobliżu!” Wykrzyknąłem. A to zdanie wciąż mi wyrzuca!” Teraz Marina ma 29 lat. Mama ma 54 lata. Nie jest już mężatką, od dawna nie pracuje, a Marina co miesiąc wysyła jej pieniądze. „Marina, zawalił mi się dach!” - Ile pieniędzy mam wysłać? - Nie, przyjdź i sam zadecyduj. „No cóż, nie jestem jej mężem!”, woła Marina w biurze czeka na coś ode mnie. Na przykład powiedziała, że ​​jest Sylwester. Nie będzie świętować, jak przyjadę do niej z dziećmi. Ale nie jestem jeszcze po ślubie i nie mam dzieci ! Nie lubi swojego życia i chce je moim kosztem polepszyć.” Marina dźwiga ogromny ciężar oczekiwań swojej matki! I nie jest zadowolona ze swojego życia osobistego… Ale w swoim zawodzie Marina odnosi sukcesy . Poprosiłam o konsultację z pytaniem: „Nie wiem, czego chcę. Chcę zrozumieć, czego chcę”. A co się stanie po rozwodzie rodziców? Oto tylko kilka „początków”: Rozstali się, ale nadal „kłócą głowy”, manipulując dzieckiem. Kobiety bardzo często, w dalszym ciągu obrażane przez swoich mężów za nieudane życie rodzinne, zabraniają dziecku spotykania się z ojcem lub ustalają warunki tych spotkań (miejsce, czas, otoczenie, przekaz pieniężny) ojcu, nie chcąc sprawiać kłopotów ze swoją byłą, usuwa się z życia dziecka. Często mówią: „Dorośnie i zrozumie!” A wtedy będziemy się komunikować.” Ale zanim dorósł (dorósł), dziecko było już dobrze „traktowane” przez matkę w stosunku do ojca: „Nie dał ci ani grosza! Nawet nie życzyłem ci wszystkiego najlepszego! A kiedy byłaś chora…” Itd. Moja mama (rodzice w separacji – miałam 19 lat) krzyczała do mnie, już dorosłej (ponad 30 lat), gdy dowiedziała się, że pojechałam do ojca lub mu pomogłam: – Co ty z nim gadasz??? Co on dla Ciebie zrobił??? Najwyraźniej zakładając, że zrobiła wszystko sama i trzeba ją tylko kochać.2. „Crossfire” Sam w pełni doświadczyłem tego „czegoś”! Wtedy mama: - Tak, twój ojciec... !!! Zamiast kropek padały różne niepochlebne epitety pod adresem mojego taty. Żywe, kojarzące się z obrazami różnych zwierząt, czasem bardzo cuchnące, a nawet cuchnące. A kiedy przyszłam lub zadzwoniłam do taty, jedno z pierwszych pytań brzmiało: „Co się dzieje, twoja matka?”, a potem pojawiło się niepochlebne wspomnienie jakiegoś zdarzenia z jej udziałem. Dopiero później, gdy zostałem psychologiem, nauczyłem się pytać tatę: „Tęsknisz za pierwszą żoną?” Zadzwoń przez telefon Lub: - Pytasz o swoją żonę? - Ale czy to nie to samo? Twoja matka i moja żona? Oczywiście nie! Moja mama i Twoja żona to zupełnie inni ludzie! Przynajmniej dla mnie. Któregoś dnia na kolejny atak mamy na ojca odpowiedziałam: „A co z twoim ojcem?”. Mama natychmiast zareagowała: „Nie dotykaj mojego ojca!”. Ucz się od mojej mamy! W ten sposób musisz chronić swojego tatę (mamę). Ale moja mama opowiadała mi bardzo bolesne i bolesne historie związane z jej ojcem. Ale jak ona rzuciła się do obrony! 3. Odwrócenie ról To także częsta historia: pozostawiona bez męża matka czyni „mężem” swojego dorastającego syna, a nawet córkę, jak w przypadku Mariny. Wstyd to wspominać, ale ja też „przywiązałam” dorosłą rolę do mojej najstarszej córki, kiedy byłam w ciąży z najmłodszą. Chciałem jej tak samo.