Nie pomylę się, jeśli powiem, że absolutnie każdy z nas był zarówno przedmiotem deprecjacji, jak i jej źródłem. Dlaczego? Dlaczego nawet najbardziej zdrowa psychicznie i pozytywna osoba nadal bagatelizuje zasługi bliźniego lub jest skromna wobec siebie? Faktem jest, że deprecjacja jest całkowicie naturalną i fizjologiczną formą ochrony psychiki. Nikt nie rodzi się od razu jako oświecony mnich tybetański, dlatego niektóre wydarzenia w życiu są bardzo traumatyczne dla naszej psychiki. Na przykład: gdy ktoś zwyczajowo porównuje się z kimś (ty i ja oczywiście wiemy, że powinniśmy porównywać tylko ze sobą), nagle zdaje sobie sprawę, że jego zasługi i sukcesy wyglądają raczej skromnie. Potem zaczyna bagatelizować i dewaluować osiągnięcia innych ludzi, żeby nie poczuć się przegranym. Inna: dążyłeś do jakiegoś celu, poświęciłeś czas, zasoby, miałeś pewne oczekiwania, ale ostatecznie nic ci nie wyszło. I tak zaczynasz dewaluować znaczenie i wagę niezrealizowanego zadania, aby ponownie złagodzić ból porażki. Inną opcją ochronną jest amortyzacja ze względu na poczucie niepewności i obawę przed możliwą odpowiedzialnością. Przykład: ludzie, którzy bagatelizują swoje zasługi i zasługi przed innymi, po prostu boją się, że w przyszłości mogą nie sprostać założonemu wysokiemu poprzeczce i wymaganiom z ich strony. Jeszcze bardziej złośliwą i agresywną opcją jest nadużycie wymuszonej dewaluacji. Zwykle brzmi to tak: „Och, nigdy nie można zrobić niczego dobrze”, „Co tam zrobiłeś? I znowu okazało się, że to bzdura! Jeśli często słyszysz coś takiego, jest to z pewnością powód, aby pomyśleć i zrozumieć swoje relacje z innymi. Chcę powiedzieć, że dewaluacja w małych dawkach rzeczywiście działa terapeutycznie i chroni nas, ale jej nadużywanie zdecydowanie grozi poważnymi konsekwencjami. Ciągła dewaluacja partnera ze strachu przed poważnym przywiązaniem może znacznie zdeformować tego samego partnera, nawet jeśli spędzicie razem całe życie. Bagatelizując nasze zasługi, spowalniamy nasz rozwój i zamykamy możliwości. Atakując dewaluację naszych konkurentów, po raz kolejny staramy się w sprytny sposób odebrać im zasłużone zwycięstwo, zamiast następnym razem stać się lepsi i uczciwie zwyciężyć. Ogólnie rzecz biorąc, nawyk korzystania z tego narzędzia może Cię przytłoczyć i obrócić przeciwko Tobie. Sam nie zauważysz, jak zaczniesz tracić na wartości tam, gdzie można się bez tego obejść. W rezultacie radość życia zauważalnie spadnie, a relacje z ludźmi staną się trudne i toksyczne. Podsumowując, podam kilka zaleceń dotyczących zapobiegania amortyzacji. Wyrób sobie nawyk pisania notatek, konkretnej kroniki lub pamiętnika raz w tygodniu. Najpierw opowiedz nam o sobie i tym, co lubisz. Napisz o swoich mocnych i słabych stronach, swoich zasadach i tym, jak pokazujesz swój charakter. Zadaj sobie pytania: jak traktujesz ludzi, jak się z nimi spotykasz, jak oni się z tobą spotykają? Następnie w tym samym tonie porozmawiaj o swoim otoczeniu. Jednocześnie będziesz ćwiczyć empatię. Ogólnie rzecz biorąc, doceniaj to, co masz i szanuj zasługi innych. Życzę Ci zdrowia psychicznego i do zobaczenia wkrótce! Jeśli artykuł Ci się spodobał, zapraszam do podziękowania w komentarzach lub omówienia interesujących Cię kwestii.