Od autora: Dojrzewanie to bardzo trudny okres. I nawet nie jest do końca jasne, komu jest trudniej to przetrwać. Dla samych dzieci lub dla rodziców tych dzieci Kryzys nastolatków uważany jest za najtrudniejszy i najbardziej niebezpieczny ze wszystkich kryzysów związanych z wiekiem. Kryzys (starożytne greckie κρίσις – decyzja, punkt zwrotny) to rewolucja, czas. przejścia, punktu zwrotnego, stanu, w którym istniejące środki do osiągnięcia celów stają się niewystarczające, co skutkuje nieprzewidywalnymi sytuacjami. Jest to stan powstały na skutek kolizji człowieka z przeszkodami na drodze do realizacji ważnych celów życiowych. Jest on niebezpieczny, ponieważ nastolatek z każdym dniem ma coraz więcej niezaspokojonych potrzeb, a ze względu na nie wypracowano jeszcze społecznie akceptowalnych sposobów ich zaspokojenia. małe doświadczenie życiowe. Oprócz zwykłych podstawowych potrzeb (spanie, jedzenie) dodawana jest potrzeba kontaktu seksualnego. Napięcie jest duże i albo jest za wcześnie, żeby zdać sobie z tego sprawę, albo jest zawstydzające i przerażające, a jeszcze nie ma nikogo. Pojawia się następujący problem: płeć przeciwna budzi obecnie jeszcze więcej uczuć, ale nie opracowano mechanizmów kontroli takiego przepływu. Jednocześnie aktualna i wysuwa się na pierwszy plan potrzeba bycia rozpoznawanym w swoim otoczeniu, szanowanym i kochanym. Znów wiąże się to z wieloma uczuciami i emocjami, zwłaszcza jeśli to się nie uda. Trzeba także wyróżniać się na tle innych. A najtrudniejszą rzeczą w tym okresie jest to, że nie możesz okazywać swoich uczuć. Jeśli okażesz prawdziwe uczucia, „przegrasz” i staniesz się bezbronny. W związku z tym należy się bronić. Jeśli poczuję się źle, będę niegrzeczny. Jeśli się boję, to muszę się śmiać na głos, tak bardzo, aby nikt nawet nie pomyślał, że się boję. Jeśli wydarzy się coś ważnego, nie obchodzi mnie to! Co za koktajl! Zgadzam się!? Aby szybko zdobyć doświadczenie, nastolatek angażuje się w wiele „przygód”. Stąd niebezpieczeństwo. Zagrożenie zewnętrzne - bezmyślna lekkomyślność, „pechowe” firmy, nieuzasadnione ryzyko. Niebezpieczeństwo wewnętrzne to niemożność strawienia opisanego powyżej koktajlu uczuć. I chęć pozbycia się tego na różne przerażające sposoby. Aż do prób samobójczych. A to nie wszystko, jeśli jeszcze przed tym wiekiem rodzice mieli kontakt z dzieckiem, a ono, opierając się na instynkcie naśladowania, nauczyło się wiele od rodziców (o ile oczywiście było się czego uczyć). ). A musiałem się nauczyć następujących rzeczy: 1. Nawiąż kontakt.2. Być w konflikcie.3. Bądź świadomy swoich potrzeb.4. Zrozum swoje uczucia i uczucia innych.5. Dawaj, otrzymuj wsparcie i proś o pomoc Główne zadania tego etapu wiekowego: Eksperymenty w związkach. To jest nawet przy głębokości kontaktu w związku. budowanie relacji o różnym znaczeniu. Niektórzy są przyjaciółmi, niektórzy wrogami, niektórzy są po prostu znajomymi, niektórzy nadają się do wspólnych eksperymentów, a niektórzy nadają się do duchowych rozrywek. Oddzielenie od rodziców. Trzeba dorosnąć i stać się dorosłym. Kiedy masz w pobliżu rodziców, którzy nie są wrażliwi na Twoje potrzeby i pilnie nie zauważają, że już dorosłeś i przestałeś być „małym dzieckiem”, to trzeba jakoś głośno o tym wykrzyczeć. Jeśli nie rozumieją, muszą krzyczeć głośniej. Jeśli nie usłyszą, musisz uderzyć pięścią w stół. Który rodzic tolerowałby takie zachowanie? Każdy będzie chciał wepchnąć pechowego potomka „pod paznokieć”. Oto długa lub niezbyt długa seria skandalów. Znalezienie siebie. Nastolatki są bardzo zainteresowane dowiadywaniem się nowych rzeczy o sobie. Uwielbiają różne testy i kwestionariusze psychologiczne, zwłaszcza jeśli nie zajmują zbyt dużo czasu. Nastolatki cenią informację zwrotną na swój temat. Definiowanie siebie w ramach swojej płci. Ciało nastolatka zmienia się zewnętrznie. Następują także zmiany wewnętrzne. Może to go uszczęśliwić lub zasmucić. Najczęściej jest to przygnębiające, ponieważ... ciało nie odpowiada ogólnie przyjętym normom i standardom piękna. Interesują Cię pytania „Jak atrakcyjny jestem? Kto zaczął się z kim spotykać? Kto miał już doświadczenie seksualne, a kto nie?”.