Od autora: Często człowiek ukrywa się przed swoimi uczuciami za rozsądkiem i jest to zrozumiałe, bo nie chce doświadczać negatywnych uczuć, jest to bolesne i nieprzyjemne, ale jednocześnie jednocześnie odchodzi od uczuć, które mogą pomóc mu żyć lepiej, bardziej świadomie. Mam nadzieję, że ten artykuł popchnie czytelnika do zmian w swoim życiu, których bez wątpienia trzeba dokonać na własną rękę. Na moją wizytę przychodzi mężczyzna i chce, żebym mu wszystko opowiedziała. Patrzy na mnie w oczekiwaniu, że teraz szczegółowo wyjaśnię mu, jakim jest człowiekiem, co powinien robić i w ogóle, jak żyć na tym świecie. Rozumiem, że przyszedł znaleźć swoją drogę w życiu, nie chodzi o to, że jest zdezorientowany, po prostu chce zdecydować, jak się urzeczywistnić, dlaczego urodził się na tym świecie i co może mu dać radość w życiu. Jednocześnie żąda: „Musisz mi powiedzieć, co mam robić. Zrób coś ze mną, żebym mogła cieszyć się życiem.” W trakcie opisywania jego życia słyszę, że nie chce odchodzić z pracy, ale właśnie tam chciałby uwolnić się od ciężaru pracy dla siebie. facet, wstawaj zgodnie z harmonogramem i otrzymuj określony poziom wynagrodzenia. Wewnętrznie ma na celu bycie wolnym, niezależne rozdzielanie swojego osobistego czasu i innych zasobów, przy jednoczesnym zarabianiu dobrych pieniędzy. Jednak myśl, że będzie musiał rzucić pracę, strasznie go przeraża. Praca, do której zmierza od ponad 7 lat, nie przynosi mu poczucia szczęścia i radości. Tak, wydaje się, że ma zapewnione życie, stabilną pensję, czasami stać go na wypoczynek w dowolnym lokalu w mieście, zjedzenie pysznego jedzenia, wyjechanie gdzieś na wakacje raz w roku, jak sam mówi: „Nawet jeśli nie na Malediwy, to ale wszystko „Za granicą”. Chociaż tutaj rozumie, że dziś jest praca, ale jutro może jej nie być, „Nikt niczego nie może dać absolutnej gwarancji, a kto próbuje to zrobić, stara się tylko zdobyć dla siebie punkty, nawet jeśli jest praca, ale dla mnie może zniknąć w każdej chwili.” Oznacza to, że ma świadomość, że życie jest skończone, co można potwierdzić w dowolnym momencie i głównie z tego powodu chce dobrze żyć Yura - „Wszyscy w przedsiębiorstwach staramy się wytwarzać produkty wysokiej jakości, ale nie każdy myśli o jakości własnego życia i jak sądzę i jestem o tym przekonany, jakość życia nie jest związana tylko z wyposażeniem domu, to jest coś więcej.” Jest energicznym, rozsądnym, towarzyskim młodym człowiekiem, jak mówi o sobie i widać to po sposobie jego rozmowy. Interesuje się przeróżną literaturą na temat rozwoju osobistego, próbował nawet „założyć” biznes ze znajomymi, „Ale jakoś nie było czasu i praca pochłaniała mnóstwo energii, więc rodzice mi odradzali, mówiąc, że to było bardzo ryzykowne i nie było takiej stabilizacji jak w pracy, w zasadzie porzucili to zanim w ogóle zaczęli.” Próbował zapomnieć o idei własnego biznesu i ukrywał się przed nią na wszelkie możliwe sposoby, odwiedzając różne lokale rozrywkowe, bezsensowne zakupy i niepotrzebne relacje, które nie sprawiały mu żadnej radości. Codzienne przychodzenie do pracy, jak on to ujął łagodnie, niezbyt zaszczycony, spotkał ludzi, którzy nie byli dla niego mili: „Aby w jakiś sposób zadowolić władze, są ludzie, którzy celowo stworzą dodatkowe, niepotrzebne trudności i sprawią, że inni będą musieli pracować”. z takimi ludźmi, bo pracuje na tę samą zmianę i stoi obok nich przy roboczej maszynie, czuł pewnego rodzaju blokadę, jakby odmierzał czas i wyraźnie nie żył tak, jak chciał. Czasami bez wyraźnej przyczyny wpadał w przygnębiony nastrój i bliskie mu osoby to zauważały. Próbując go jakoś pocieszyć, wesprzeć, usłyszał, że życie jest pełne rozczarowań, że nie zawsze dostaje się to, czego się chce i trzeba się za wszelką cenę trzymać, że on coś schrzani sam, tonie każdy może osiągnąć to, czego chce i tak dalej. Ale czuł, że coś złego dzieje się w jego życiu, że czegoś mu brakuje i bardzo chciał to rozgryźć. Jednocześnie wyraźnie obawiają się jakichkolwiek zmian. W jego wyrazistym spojrzeniu widziałam: „No cóż, zróbmy już coś ze mną. To tak, jakbym żyła w pustce. Chcę żyć inaczej, chcę czerpać z życia przyjemność i radość”. abym wziął odpowiedzialność za jego stan w szczególności i za jego życie w ogóle. Pewnie oczekuje, że powiem bardziej przekonująco niż jego rodzina: „Daj spokój, nie martw się, wszystko będzie dobrze, jesteś młody, pełen sił, spójrz na to z drugiej strony i uspokój się. Wielu ludzi tak żyje tym się nie przejmuj.” Wszystko okaże się planistą! „I wydaje się, że jest przekonany, że mam rację i pomyśli zupełnie inaczej: „Co ja naprawdę schrzaniłem, ja nie”. Nie chcę tego, mam już tego dość, już trudno to znieść, nie mogę już tego znieść. No cóż, będę dalej chodzić do pracy, której nie lubię, znajdę jakieś wskazówki do zrozumienia Koledzy, postaram się podlizać szefowi, jak zwykle, będę pić, wychodzić, rozrzucać pieniądze na lewo i prawo, a potem pożyczać skądś pieniądze, aż w końcu dostanę wypłatę, moi przyjaciele i znajomi żyją tak samo, a wiele z nich nadal nie ma partnera, ale wokół jest mnóstwo wolnych dziewczyn. A jeśli czuję się niespełniona, niech tak będzie, narzucam to sobie. No i co czuję? może zrobić coś więcej. Kogo to obchodzi. Milczy, myśląc o czymś. Być może nie ma nic więcej do powiedzenia i chce odejść, wrócić do tej samej codzienności, żyć tak, jak żył przez wiele lat. A może uważa, że ​​to wszystko nie ma sensu, że tu przyszedł, opowiada o swoim życiu, o swoich uczuciach, o pragnieniach i o niespełnionym marzeniu. A może naprawdę słucha siebie i gdzieś w głębi duszy zaczyna wyraźnie zdawać sobie sprawę, że tak nie może być dalej, że trzeba coś zdecydowanie zmienić, podjąć zdecydowane decyzje, aby zmienić swoje życie na lepsze. nadal milczę i obserwuję, badając, jak reaguje na obecność tu i teraz. Tylko patrzę. Zaczyna jakby namawiać mnie, żebym mu powiedziała, co mam robić, czy można rzucić pracę i w końcu założyć własną firmę. Słucham go i siebie. W swojej karierze zawodowej słyszałem i widziałem sporo podobnych przypadków i przykładów chęci życiowych zmian. Teraz mogę mu powiedzieć, jak potoczy się jego życie, jeśli pozostanie w tej pracy i będzie żył tak, jak żył wcześniej. Wiem mniej więcej, jak potoczy się sytuacja z jego „piciem” i „hulankami”, mniej więcej wiem, jak będą budowane jego relacje z płcią przeciwną. Nawet jeśli znajdzie żonę, nie będzie szczęśliwy i raczej nie będzie w stanie jej uszczęśliwić, urodzić dziecka i wychować go, no cóż, ale tutaj daję mu, może wcale nie to, czego chciał usłysz ode mnie. Mówię mu: „Często dochodzimy do pewnego poziomu i wydaje nam się, że życie się kończy, jakoś dożywamy swoich dni, idziemy do pracy, kładziemy się w domu na kanapie, czasem wychodzimy z dziećmi na spacer i na pierwszy rzut oka: jakby to nie miało znaczenia, że ​​nie zdaliśmy sobie sprawy z tego, co jest dla nas naprawdę ważne, ale od istoty i tego, co naturalne, wewnętrzne pragnienie rozwoju i wzrostu, nie zawsze daje nam spokój czegoś brakuje, coś w środku zawsze stara się sobie przypomnieć, to jest ludzki potencjał, który wielu postrzega jako pustkę, czyli coś, co możemy wypełnić czymkolwiek i czym chcemy i w zależności od tego, czym to wypełnimy, tak właśnie to robimy. żyć. Sami podejmujemy decyzje i wybieramy, jak mamy żyć.” Pytam go: „Yura, czym chcesz wypełnić swoje życie? Po co jesteś gotowy żyć?” Próbuje się usprawiedliwić – „Mój tata w całym swoim życiu zmienił tylko dwie prace, w swojej ostatniej pracy? W zakładzie przepracował ponad 25 lat, obecnie jest na emeryturze. Moja mama pracowała na tym samym stanowisku i robiła to samoszczęśliwie na emeryturze. To prawda, teraz nadal pracuje, jest na emeryturze i pracuje, bo jak twierdzi, chce więcej zarabiać i nadal chce mi pomagać. Naprawdę to doceniam, kocham moich rodziców. I bez względu na wszystko nie wydawali mi się szczęśliwi; widziałem, że nie byli zbyt zadowoleni z życia. Teraz często chorują, stale biorą jakieś leki. Jeśli zdecyduję się coś zmienić, będą przeciwni i bardzo ich zdenerwuję. Zatrzymuję go – „Yura, widzę, że jesteś energicznym, odpowiedzialnym, przyjacielskim młodym mężczyzną, który kocha swoich rodziców pewne podejście do życia, kryje się w nim niezrealizowany potencjał, a wiadomo, że najczęściej ten potencjał odczuwany jest jako wewnętrzna pustka, swego rodzaju próżnia i człowiek stara się go wypełnić czymś w rodzaju rozrywki, różnymi zakupami, jakimiś nałogami, w relacjach rodzinnych. może to być zdrada, a najrzadziej działania i działania rozwojowe i twórcze. My sami jesteśmy panami własnego losu i możemy robić ze swoim życiem, co chcemy. To my, a nie nikt inny w naszym otoczeniu, jesteśmy odpowiedzialni za podejmowane przez nas decyzje i wybory, których dokonujemy, tylko my sami wybraliśmy swoją drogę i sami jesteśmy za to odpowiedzialni. My niezależnie wybieramy, czym wypełnimy swoje życie i tak samo jesteśmy za to odpowiedzialni przed sobą. Możemy podążać za ogólnym scenariuszem, scenariuszem życia naszych rodziców, postawami bliskich nam osób, podświadomie będziemy bać się zrobić coś dla siebie, wbrew przekonaniom rodziców, będziemy czuć się winni. Podświadomość może nas trzymać w ramach tego, że nie jesteśmy godni sukcesu, wyglądamy źle, gorzej od innych, głupio, że będziemy chcieć wszystkiego na raz itp. i nie zwracając uwagi na to, jak będziemy postępować zgodnie z tymi wskazówkami, zostawiając wszystko , tak jak jest. Poprawa jakości życia zależy od stopnia świadomości siebie, swoich możliwości, potrzeb, pragnień, wewnętrznych ograniczeń i celów. Niewiele jest rzeczy na świecie, których nie możemy wybrać. Należą do nich nasza epoka historyczna i kraj, w którym się urodziliśmy, rodzice i wydarzenia z wczesnego dzieciństwa. Wszystko inne w życiu zależy w takim czy innym stopniu od naszych wyborów. Wybór, który decyduje o swoim losie, na który składa się zarządzanie własnym czasem, chęć uczenia się, zarządzanie swoją kondycją fizyczną i nastrojem emocjonalnym oraz tym, co robić w życiu, należy do samego człowieka. Na szczęście teraz, w XXI wieku, my mieli dostęp do tego, co nie było dostępne dla wszystkich w młodości naszych rodziców. Są to różnego rodzaju techniki zarządzania własnymi zasobami i życiem, takie jak odkrywanie i realizacja potencjału osobistego i zawodowego, prawidłowe wyznaczanie i osiąganie celów, efektywne zarządzanie własnym czasem i wiele innych, które mogą pomóc nam osiągnąć to, czego chcemy i poprawić jakość naszego własnego życia. Tylko od nas zależy, czy przyjmiemy i wykorzystamy te możliwości, czy też odrzucimy je, obie będą osobistym wyborem każdego z nas. Jeśli jesteś wewnętrznie gotowy, aby zrobić krok w kierunku jakościowych zmian w swoim życiu, jeśli naprawdę chcesz zmienić swoje życie na lepsze. lepiej i chcę otrzymać wsparcie w tej kwestii, jestem gotowa zapewnić Ci doświadczenie zawodowe, wsparcie i pomóc Ci zrealizować się w życiu.” Yura – „Wątpię i boję się, i nawet z tego powodu myślę, że nie Nie zasługuję na coś lepszego w życiu, mężczyźni nie płaczą, nie narzekają. A jeśli mi się nie uda, jeśli to wszystko pójdzie na marne i zakończy się całkowitym fiaskiem, to co wtedy zrobię? Czy możesz mi powiedzieć, dać mi gwarancję, że wszystko będzie dobrze i że wszystko się ułoży?” „Yura, jestem gotowy dać ci gwarancję w postaci 100% zwrotu pieniędzy, pomimo tego, że będziesz musiał się do tego zastosować instrukcje i ćwiczenia, które ci dam. Zadania te mogą wydawać ci się głupie lub niepraktyczne, ale będziesz musiał je wykonać tylko dlatego, że doprowadzą cię do świadomości potencjału, a także do świadomości wewnętrznej. ograniczenia, które będziesz musiał zaakceptować i doświadczyć..