Portret: Narcyz to chłopiec stłoczony w pokoju, ubrany w kostium superbohatera, potrzebujący miłości i akceptacji swojego prawdziwego ja, bez tego kostiumu. Chłopiec, który siedzi na parapecie i czeka, aż mama wróci do domu i po prostu powie, że go kocha. Główny problem: Narcyz szczerze wierzy, że tylko superbohater może go kochać, przytulać i akceptować, ale prawdziwego, bezbronnego, ciepłego. , niespokojna osoba nie zostanie zaakceptowana i okaże się tak bezbronna, ponieważ można ją zranić tak samo, jak kiedyś zrobiła mu to jego matka. Dlatego należy zrobić wszystko, aby nikt nigdy nie zobaczył tego przerażonego chłopca. Ważną rolę odegrał także ojciec. Narcyz chciałby, aby jego tata był autorytetem, ale albo go nie było, albo stracił swój autorytet. Obrony: Aby nikt nigdy nie wiedział, jak bardzo jest samotny, przestraszony, aby nie był już opuszczony, obrażony. narcyz zaczyna budować narcystyczne mechanizmy obronne. Wymyśli sobie idealne ja, ile powinien zarabiać, jaka dziewczyna powinna być obok niego, jak powinna być mu posłuszna, jak ludzie powinni się z nim zachowywać, jakie wrażenie. powinien zrobić, nawet jakie wrażenie powinien zrobić na woźnym czy kelnerze. Wszystko, co zaatakuje jego ideał siebie, wywoła w nim sztywną reakcję obronną w postaci agresji, za którą kryje się bardzo silny strach, co powoduje niepokój, zmusza człowieka do ciągłego napięcia, co go wyczerpuje i prowadzi do wystąpienia objawów. Można je stłumić za pomocą leków przeciwdepresyjnych i uspokajających, ale nie zmieni to samej konfiguracji osobowości. Innym rodzajem obrony narcyza jest użycie zewnętrznego szoku i dystansu w celu poinformowania innych, że nie będę siedział obok ciebie na tym samym polu, ale że to zrobi. Przychodzę na to pole, trzeba mnie bardzo mocno zapytać, choć w głębi duszy narcyz bardzo pragnie, żeby go wezwano. Uważa, że ​​jest smutnym śmieciem, jeśli nie zostanie wybrany lub zaproszony. Wybór partnera: Nigdy nie wybierze pewnej siebie dziewczyny, ponieważ ona bardzo szybko zacznie się z niego naśmiewać, przez co jego kostium superbohatera zacznie się rozpadać w szwach. . Z reguły powie, że jest dziwką, prostytutką, eskortą i znajdzie sobie dziewczynę z lękliwym typem przywiązania, łatwiej jej zaimponować, spojrzy jej w usta i zrobi, co on chce . Jednocześnie on sam będzie trzymał się od niej z daleka, gdyż wszelkie ciepło i penetracja bezbronności spowoduje ogromny opór i odrzucenie: Zbuduje taki związek, że nikt nigdy się do niego nie wniknie, bo on boi się bycia porzuconym, boi się odrzucenia. To jest to samo dziecięce pragnienie, żeby matka kochała tylko jego, była bezgranicznie oddana, a nie daj Boże, żeby patrzyła na kogoś innego – to byłaby najcięższa histeria. Żyć tak, jakby: Jest pomysł, żeby mieć coś, co musisz zachowywać się tak, jakbyś już to miał, czyli żyć ponad stan, więc narcyzi to ludzie, którzy często żyją ponad swoje możliwości, zarówno psychiczne, jak i ekonomiczne. Stany emocjonalne narcyzów: Narcyz waha się pomiędzy trzema stanami: Pierwszy to depresja, w którą wpada, ponieważ nie odpowiada obrazowi, który sam sobie stworzył. Drugi to bardzo silny gniew, czyli strach, gdy ktoś próbuje obejść go kostiumem superbohatera i zobaczyć prawdziwego niego. Trzecim jest ogólne wyczerpanie ciągłą potrzebą utrzymywania marki, ciągłego bycia w dobrej formie. Albo bóg, albo frajer na zewnątrz dopiero dzięki informacji zwrotnej od innych rozumie, jaki jest, jeśli tak. Jeśli odpowiedź jest negatywna, wpada w zdenerwowanie, depresję, a następnie decyduje, że musi się poprawić, aby zostać zaakceptowanym i zaakceptowanym. Stąd dwa główne uczucia: albo jestem bogiem, albo frajerem. Formacja w dzieciństwie: Narcyz boi się wyrazić, powstało to w momencie, gdy autorytatywna postać rodzicielska odrzuciła lub zdewaluowała jego prawdziwe przejawy. Na przykład dziewczyna się kręci wokół lustra i.