Skomentowałem artykuł kolegi o tym, jak unikać pokus i nie zrobić sobie czegoś szkodliwego, czy jak nie oszukiwać własnych obietnic, które sobie złożyłeś, okazał się dość obszerny, więc pomyślałem, że można się tym podzielić w formie osobistego przykładu. Ogólnie uważam się za bardzo leniwego i to prawda. Nie lubię się do czegoś zmuszać. A jeśli jest okazja do lenistwa, zrobię to z wielką przyjemnością, bez wyrzutów sumienia i samobiczowania. A jednocześnie znajomi mówią, że mam wow, co za siła woli))) Ale faktem jest, że jeśli mam zrobić dla siebie coś pożytecznego, to nie zaczynam od krytyki i nacisków w stylu „nie” nie bądź mięczakiem / powinieneś” i tak dalej. czyli z motywacją. I znowu, biorąc pod uwagę własne lenistwo i zużycie energii. A jeśli osobiście ma wystarczające uzasadnienie, zrobienie czegoś nowego jest znacznie łatwiejsze. Może nie jest to idealne rozwiązanie, ale tak robię. A co najważniejsze, nigdy się za to nie obwiniam, w tym sensie, że nie jestem idealna.)) Pamiętam na przykład, że kiedyś w młodości oglądałam program o zdrowiu, w którym pewna kobieta powiedziała, że ​​zrezygnowała z soli i cukru. „Jak to w ogóle możliwe, żeby jakaś słaba dama przestawiła się na pyłki i odżywianie światłem słonecznym?” A z wiekiem, kiedy ponure przykłady tego, czym można się stać, jeśli nie zmieni się czegoś w zasadach żywienia, a życie rysowało się przed oczami, bazując na swoim lenistwie, zdecydowałem, że utrzymanie zdrowia jest znacznie tańsze, zarówno w czasu i w inny sposób niż włóczyć się po klinikach, łapać kupony na wizyty u lekarzy w ramach nagrody, połykać pigułki w opakowaniach przez resztę życia i nieuchronnie ograniczać się do czegoś. Zatem przejście na dietę o niskiej zawartości soli, rezygnacja z czystego cukru i pieczywa w domu stało się już pokojowym nawykiem. Cóż, tak, na początku jest to jakoś niezwykłe, ale nie śmiertelne)) A teraz, gdy sąsiadka częstuje mnie niektórymi swoimi potrawami, czasami przeklinam, bo wydaje mi się to zbyt słone. A tak na marginesie, ta sąsiadka jest niewiele starsza ode mnie, ale od dawna cierpi na nadciśnienie. Ilja Achmedow napisała: wymyśl cel, który naprawdę cię urzekł. Czy wiesz, jaki będzie mój następny koszmar czy w tej chwili chodzi o starość? To mieć chudy, płaski tyłek jak stary kochanek z „Seksu w wielkim mieście”. Ktokolwiek to oglądał, ten pamięta, nie da się tego zapomnieć 🤣 Więc moim celem było napompowanie pośladków, żeby nie skończyć z takim finałem.. A okoliczności ku temu teraz wcale nie sprzyjają, zarówno pod względem czas i stan. Ogólnie jestem leniwy, żeby robić to celowo. Wtedy postanowiłam połączyć przysiady z myciem zębów. Ten proces jest też żmudny i nudny, czego generalnie nie lubię, więc czemu by go nie urozmaicić, że tak powiem, dwa w jednym. Sprzątam i kucam, sprzątam i kucam. I wiesz, jest o wiele zabawniej, w obie strony. A jeśli wyjdziesz na korytarz i obejrzysz serial jednym okiem, ogólnie jest łatwo i przyjemnie. A mycie zębów rano i wieczorem, jako czynność sama w sobie obowiązkowa, nie pozwala zapomnieć o przysiadach. Teraz robię 30 przysiadów na raz. Miesiąc temu zaczynałem od 10. I już się nawet przyzwyczaiłem, tj. nawyk kształtuje się pomyślnie! Ale to wszystko od niej, od Mamy Leni!)) Nie powiem, że za miesiąc tyłek zrobił się jak u Kardashianów, ale tak naprawdę to na nic. Ale fakt, że forma wyraźnie się zmieniła i zaostrzyła, jest faktem. Prawdopodobnie nie byłoby skromnie opublikować zdjęcie swojego tyłka, więc musisz mi po prostu uwierzyć na słowo. A może do lata będzie ich więcej! Zatem moim zdaniem nie ma leniwych ludzi, którzy nie potrafią zacząć czegoś robić, są tacy, którzy nie potrafiliby wymyślić celu, który by ich urzekł!))))