Do objawów OCD zalicza się czynności obsesyjne, związane z utrzymaniem określonego porządku i wykonywaniem codziennych czynności w ściśle określony, zrytualizowany sposób: np. w trakcie ubierania się osoba zakłada ubrania w ściśle określonej kolejności lub układa naczynia lub książki w pewien porządek. Często zrytualizowane zachowanie może być bardzo skrupulatne i powolne; dana osoba może wykonywać i powtarzać proste codzienne czynności, dopóki nie poczuje, że wszystko zostało zrobione poprawnie. Czasami to obsesyjne pragnienie osiągnięcia poczucia słuszności („właściwego uczucia” - w literaturze angielskiej) i kompletności jest jedyną motywacją zachowań kompulsywnych. Ludzie odczuwają intensywny dyskomfort i niepokój, jeśli zgodnie z ich wewnętrznym odczuciem jakaś czynność nie została wykonana wystarczająco poprawnie. Ten dyskomfort wydaje się nie do zniesienia. Objawy uporządkowania w OCD mogą z pozoru przypominać dążenie do porządku i perfekcjonizm osób o cechach osobowości obsesyjno-kompulsywnej. Być może właśnie w tych objawach te dwie zupełnie różne diagnozy - OCD i OCPD - są najbardziej podobne. Jednak w przypadku OCD pragnienie poprawności jest odczuwane jako bolesne i zakłóca normalne życie. Człowiek wolałby nie zwracać tak dużej uwagi na szczegóły, ale to nie działa. W przypadku cech osobowości obsesyjno-kompulsywnych perfekcjonizm jest egosyntoniczny, to znaczy osoba świadomie dąży do doskonałości. W ramach tego pragnienia może też skrupulatnie układać naczynia czy książki, ale dla niego jest to znajomy i przyjemny styl zachowania. Przy OCD bardzo często objawy symetrii i porządku kojarzą się nie z perfekcjonizmem, ale z myśleniem magicznym. Osoba myśli, że musi wykonać taki czy inny rytuał porządkowy, aby na przykład katastrofa nie przydarzyła się bliskim. Przykładami obsesyjnych myśli w tym przypadku mogą być: „Jeśli ułożę książki w porządku alfabetycznym, moja mama nie umrze”. „Jeśli napiszę ten tekst bez ani jednej plamy, to mój ukochany nie będzie miał wypadku”. Nie ma logicznego związku pomiędzy obsesyjnym strachem a rytuałem. Co więcej, osoba cierpiąca na OCD może dobrze rozumieć irracjonalność swoich lęków, ale niepokój jest tak duży, że łatwiej jest jej przeprowadzić rytuał, niż go znieść. Bez terapii rytuały często stają się bardziej złożone i czasochłonne nadgodziny. Im bardziej dana osoba angażuje się w rytuały, tym bardziej nawykowy staje się ten sposób radzenia sobie z lękiem i bardzo trudno uwierzyć, że jeśli rytuał nie zostanie wykonany, lęk nie będzie trwał wiecznie. Jeśli cierpisz na stany lękowe, depresję, obsesyjne myśli, skontaktuj się z nami. Terapia poznawcza to oparte na dowodach podejście do zwalczania tych schorzeń. Telefon (Whatsapp, Telegram) – 8-916-150-88-30