Od autora: psychoterapeuta, seksuolog, ekspert programów telewizyjnych, członek profesjonalnej ligi psychoterapeutycznej, mistrz NLP, psycholog edukacyjny, specjalista neuroprogramowania egzystencjalnego, specjalista dobrostanu osobistego i relacji rodzinnych , trener, coach Zacznijmy od tego, że w mojej pracy jako psychoterapeuty dość często spotykamy się z taką sytuacją, gdy pracując z absolutnie każdym problemem klienta, dochodzimy do różnych punktów, które wymagają rozwiązań w zakresie odżywiania i odchudzania mówić o kobietach, to prawdopodobnie jest to bardziej prawdziwe. Temat bycia szczupłym jest tutaj jednym z najważniejszych. Często żyjemy według nawyków żywieniowych innych ludzi, nie zdając sobie z tego sprawy. Jeśli uda nam się pozbyć tego, co ktoś narzucił, możemy zmienić naszą dietę. To trochę zaskakujące, ale czasami sytuacja wygląda dokładnie tak. Ta ciekawa praca z klientką nie była wyjątkiem, która początkowo tak określiła swój problem: „Wydaje mi się, że jestem jakoś inna, jestem jakby obca. moja rodzina. Ja na przykład mam zupełnie inne preferencje smakowe, nie podoba mi się jedzenie, które jedzą moi rodzice. Na początku myślałam, że mówimy o jakichś problemach psychogenetycznych, albo sytuacjach z poprzednich wcieleń, ale okazało się, że tak. o wiele bardziej prozaiczne...Klientka była po prostu nafaszerowana przekonaniami dotyczącymi odżywiania, które zupełnie nie były jej, a jednak ściśle wplecione w jej życie, powodując w ten sposób wewnętrzny konflikt, który jako psychoterapeuta musiałam rozwiązać była wiara taty w plan odżywiania. Ponieważ wszyscy pochodzimy z biednej sowieckiej przeszłości, nasi rodzice byli zmuszeni oszczędzać na jedzeniu, w związku z tym ulubionym słowem mojego ojca na pożegnanie było: „wszystko trzeba jeść z chlebem”. Opierając się na zasadzie: więcej chleba - mniej innego, droższego jedzenia, dalej przyszły wierzenia babci, która mówiła, że ​​należy jeść śmietanę, twarożek, mleko, karmiąc dziewczynkę tego jednak w dużych ilościach, bazując jednak na diecie. nieco inny pomysł niż jej ojciec – to było po prostu jej ulubione jedzenie. Sytuacja ta wywołała wewnętrzny protest ze strony klienta, który nie był fanem nabiału. A trzecia kwestia to tzw. „tradycje rodzinne”: jedzenie barszczu i gotowanego smalcu. „Mama i tata nadal to jedzą z wielką przyjemnością” – stwierdziła klientka. Zatem wszystkie te nawyki żywieniowe obcych osób, narzucane nam od pierwszych lat życia, pozostawiają w człowieku pewien ślad, nie zawsze w postaci. pozytywny sposób, w tym spowodowanie problemu nadwagi, wewnętrznego dyskomfortu i konfliktu z rodzicami, a także powodują pewne niezrozumienie sytuacji Wszystko zostało rozwiązane, gdy klientka mogła w pełni uświadomić sobie i zrozumieć, jakimi prawami żywieniowymi się kieruje czego absolutnie nie ma obowiązku uwzględniać w swojej diecie pasji innych ludzi. W jej rodzinie nie było zwyczaju kupowania owoców i warzyw i początkowo były one zbliżone do jej cech smakowych. Ale znowu chciałbym zwrócić się do naszej wewnętrznej mądrości. Często nam pomaga, jeśli dochodzimy do ślepego zaułka. Tak też się stało i tym razem. Przy całej miłości klientki do warzyw zdała sobie sprawę, że nie dadzą jej energii, którą chciałaby otrzymywać, i być może nie będzie sytości, do której była przyzwyczajona, uzyskując ją z innych (nie do końca ulubionych) produktów. Jej nieświadomości zaoferowano niezwykłą sytuację, którą, nawiasem mówiąc, sama sobie wyraziła. To zmiana w jej stanie wewnętrznym. Nagle ujrzała obraz przedstawiający ją idącą ulicą, szczuplejszą i szczęśliwszą. Ten ostatni aspekt okazał się niezwykle istotny. Klientka sama uświadomiła sobie, że zmieniając swój stan wewnętrzny, uzyska ukojenie, które zahamuje jej nadmierny apetyt. To było swego rodzaju uporządkowanie w jej życiu i świadomość, kiedy osoba cieszy się życiem, wtedy zupełnie nie ma potrzeby uzupełniania go produktami. To wszystko jest w niej i jest to naturalny stan, który będzie teraz charakterystyczny dla klienta. Widziała to tak.