„Szpilki, makijaż – i ten dzień jest Twój, ale nie mój…” (c) Czy spotkałaś się kiedyś z lookizmem? Jak zwykle zacznę od osobistej historii. Niedawno straciłem pracę. Nie, nie dlatego, że ktoś z kierownictwa uznał mnie za dziwaka i mnie wyrzucił.) To po prostu polityka. I stanąłem przed problemem znalezienia nowej, stałej pracy. Wciągnąłem się w jedną bardzo interesującą dla mnie ofertę i trzykrotnie zadzwoniłem do menadżera HR i jednocześnie ważnego menadżera firmy, która mnie zainteresowała. Rozmowa kwalifikacyjna trwała dziesięć dni i decyzja nie była dla mnie korzystna. Jaki był główny powód odmowy? To już oficjalne - ogłoszenie zostało redagowane i osoba z moim doświadczeniem nie jest już potrzebna. Ale jako „psycholog dla psychologa”, że tak powiem, w ramach rewelacji, menadżerka podzieliła się ze mną tym, że przy wszystkim niezmienionym, nie zadowoliłaby mojej kandydatury ze względu na to, że nie wyglądam zbyt świeżo. Już wtedy myślałem, że wstydzi się mojej brody i długich włosów, ale myliłem się! Na pierwszą rozmowę założyłam kraciastą koszulę, co ją naprawdę zawstydziło. Poleciła mi ubrać się na biało. Zniechęciło ją też to, że „nie byłam gotowa” na rozmowę kwalifikacyjną, bo „nie wysypiałam się” i miałam „mocne cienie pod oczami”, co dla niej jest nie do przyjęcia w czasie przygotowań do rozmowy kwalifikacyjnej. Takie rzeczy! ) Nawet nie zawracałem jej głowy tłumaczeniem, że to mój zwykły wrodzony wygląd, na który w żaden sposób nie mam wpływu. Ze snem wszystko w porządku, a odrobina „zestarzenia” to mój „ciężki krzyż”, który ze śmiechem noszę przez życie. Ale nie przyszłam tu, żeby narzekać, ale żeby opowiedzieć Wam o takim zjawisku jak lookizm. I słusznie mogę być „dumna” z bycia szczęściarą, która tak wyraźnie stanęła w obliczu tego rodzaju dyskryminacji. Czyli oczywiście spotkały mnie już wcześniej nieprzyjemne konsekwencje lookizmu, ale zdecydowałem się podzielić tą konkretną historią. Jaki w tym sens? Trudno powiedzieć, jaka była główna przyczyna awarii urządzenia, mimo że o to pytałem. Tak, to nie jest przyjemne, ale też nie jest straszne, to tylko jeden odcinek. Ważniejszy jest jego charakter – spójrzmy głębiej! Jednym z najczęściej badanych tematów w studiach europejskich jest „piękno = dobro”. Piękni ludzie zawsze otrzymują więcej przywilejów: od po prostu wysokiej oceny w społeczeństwie po wysoką pensję. Ale nie tylko pieniądze przyciągają przystojnych mężczyzn. Osoby bardziej atrakcyjne w oczach ogółu posiadają szeroką gamę pozytywnych cech. Inteligencja, charyzma, poczucie humoru... Warto jednak zaznaczyć, że ten stereotyp działa także w odwrotną stronę: „Dobre znaczy piękne”. Na przykład mądrzejsi uczniowie, którzy odnoszą większe sukcesy, są uważani za piękniejszych. Badacze zauważają również, że subiektywne postrzeganie piękna wpływa na postrzeganie bólu innych ludzi (!!!). Pacjenci, którzy są bardziej atrakcyjni dla lekarzy, podobno odczuwają więcej bólu i są bardziej empatyczni. Poddawać się, rozpaczać i przyznać się do triumfu stereotypów? Wszystko płynie, wszystko się zmienia i jeśli przeanalizujemy rozwój ludzkości, przekonamy się, że jesteśmy w stanie przezwyciężyć wiele nieporozumień. Do niedawna popularne były pseudonauki, takie jak fizjonomia i frenologia. Teraz trudno uwierzyć, że ludzie kierowali się swoimi postulatami i wyciągali na swój temat jakiekolwiek wnioski. A nawet sprawdzali kandydatów do pracy (wracając do początku tego wpisu, w rezultacie możemy powiedzieć, że warto dać sobie chwilę przerwy, zanim wyciągnie się wnioski na temat czyichś zdolności, charakteru czy sukcesu). W końcu może się zdarzyć, że po prostu wpadłeś w urok cudzej urody. huh! Mam nadzieję, że doczytałeś aż do tego momentu, bo post wcale nie był krótki. Odpowiadając na pytanie, czy spotkałeś się z dyskryminacją ze względu na swój wygląd, możesz nagle zdać sobie sprawę, że... masz) Nawet jeśli jest to dyskryminacja pozytywna, a wszystkie drogi są przed tobą otwarte, ponieważ jesteś bardzo atrakcyjny z wyglądu aby Cię uspokoić – to wszystko jest do kontrolowania. I nie tylko behawioralne! Nie ma potrzeby ulegać wszystkim potrzebom społeczeństwa, jeśli nie chcesz lub nie możesz. Ty - :)