Od autora: Szkoła. Minimalny program edukacyjny Jestem mamą i jestem psychologiem. A te dwie rzeczy trudno połączyć, jeśli chodzi o Szkołę, do której chodzą moje dzieci. Mózg pracuje niestrudzenie, obserwując poczynania nauczycieli. Oczywiście powierzając moje dziecko szkole, martwię się i staram się zebrać więcej informacji o tym, jak moje dziecko czuje się przy tej konkretnej osobie, która ma na imię Nauczyciel. I jasne jest, że ważne jest dla mnie, aby nie znaleźć w nim niczego złego. Dowiedz się o tym na czas i rozpocznij profilaktyczne rozmowy z dzieckiem. Czasami myślę, że prawdy łatwiej jest nie wiedzieć wielu rzeczy. Łatwiej wtedy uwierzyć, że większość nauczycieli to wspaniali ludzie, którzy życzą dziecku jak najlepiej i łatwiej przymykać oczy na skargi i niezadowolenie dzieci. Nieważne, jak to jest! Skoro jesteś na tej stronie, już zdałeś sobie sprawę, że istnieje wiele psychopatologii w różnych kombinacjach. Jest ich wystarczająco dużo w każdym zawodzie. A rzeczywistość jest taka, że ​​w szkole jest ich nie mniej! Pozbądźmy się zatem złudzeń i niepotrzebnej paranoi. (Mimo to wszędzie są godni przedstawiciele swojego zawodu). Zdarzają się też irytujące błędy i nieporozumienia, które można wyjaśnić i pozostać w dobrych stosunkach. Jeśli(!) ta osoba i Ty w szczególności jesteście gotowi słuchać, słyszeć i wiedzieć, jak negocjować. Ale! Należy pamiętać, że dla dziecka w szkole podstawowej, a szczególnie w pierwszej klasie, nauczyciel staje się ważną postacią. Jest mądry, dojrzały, przystojny i ma moc nauczania i oceniania. Co oznacza, że ​​widzi lepiej, jaka jestem. A skoro mama mnie przyprowadziła i powierzyła mu, to i ja mogę mu zaufać! I tu są 2 rzeczy. 1. Bardzo ważny jest wybór nauczyciela, któremu możesz powierzyć swoje dziecko.2. Zaufanie dziecka do nauczyciela jest nadal całkowite i ślepe. Nie bądź ślepy. Jeśli nauczyciel mówi, że jestem głupi, to znaczy, że jestem głupi. Jeśli mnie nie ocenia, a ja się staram, to znaczy, że jestem niekompetentna. I z definicji zły. Nauczycielom naprawdę nie można pozazdrościć. 30 osób w klasie to prawdziwa praca. A nauczyciel jednak nie zawsze może to zauważyć, pochwalić i docenić. Ale o tym możemy porozmawiać! A brak oceny, gdy dziecko bardzo, bardzo się stara, wcale nie jest najgorszą rzeczą, jaką może zrobić nauczyciel. Niebezpieczne: publiczne zawstydzanie, gdy dziecko czuje się upokorzone i bezbronne, nie mogąc się bronić. Niebezpieczne: publiczne znieważanie w grupie, co jest ważne, gdy dziecko chce, aby jego rówieśnicy myśleli o nim jako o dobrym. Niebezpieczne: naruszenie prawa dziecka granice, zarówno osobiste, jak i fizyczne. Wyzwiska, przekopywanie przez nauczyciela rzeczy osobistych ucznia, napaść. A jeśli tak jest, to dziecko w szkole nie jest chronione przed osobami, którym powinno ufać. Brak zaufania - brak przyswajania informacji. A nie chcę rozmawiać na forum. W wewnętrznym świecie dziecka może to być niebezpieczne. Zwłaszcza jeśli w przeszłości był narażony na wyśmiewanie i poniżanie przy tablicy. Nie każdego nauczyciela można usprawiedliwić i nie jest to konieczne. Czasami dziecko wymaga ochrony i prowadzenia rozmów profilaktycznych. Czasami jest już za późno na rozmowę i trzeba udać się do psychologa, a zdarza się, że równolegle z tym ostatnim trzeba pomyśleć o przeniesieniu się do innej szkoły lub klasy, ale wszelkie drastyczne kroki i decyzje podejmowane są po upewnieniu się, że tak zrobiłeś wszystko, co mogłeś. A to, co się dzieje, nie jest nieporozumieniem. Oraz styl i patologia nauczyciela. Coś takiego. Mamusie piszcie o swoich sprawach w komentarzach. Bardzo ważne jest dla mnie, aby wiedzieć, co jeszcze się wydarzy. Z czym masz do czynienia?) Osobną kwestią są także wychowawcy klas. To oni, podobnie jak nauczyciele szkół podstawowych, kształtują atmosferę w klasie. Jest to w dużej mierze nieświadomy wpływ ich osobowości. Przychodzą na zajęcia i przynoszą ze sobą swoje pole. Twoje życie i Twoja historia. I niech nie mówią o sobie. Ale cały ich bagaż ogromnie wpływa na to, co robią. Nieprzepracowane traumy osobiste – w ten czy inny sposób zaczynają wmieszać się w atmosferę zajęć i zabarwić atmosferę – tendencje do rywalizacji, rywalizacji, agresywności, upokorzenia, wstydu. Dlatego bądźcie świadomi i wybierajcie.