Co bardziej pomaga człowiekowi: wiara w Boga czy psychoterapia? Jaka jest różnica między praktyką duchową a praktyką terapeutyczną? Te pytania niepokoiły mnie, gdy zajmowałem się praktykami wschodnimi i opanowywałem medytację Anapanasati i Vipassana na długo przed pojawieniem się klasycznej psychoterapii, ludzie szukali pomocy u szamanów i uzdrowicieli, wtedy kościół zaczął ich przyciągać. Wszystko to umożliwiło spojrzenie na życie z pozadomowego punktu widzenia, pomogło przetrwać stres wywołany strachem przed chorobą, śmiercią, pokonać trudności w życiu osobistym, przyczyniło się także do pracy z ludzką świadomością. Budda dał światu swoją metodę „psychoterapii”, znaną w świecie zachodnim jako medytacja. Medytacja jest zwykle rozumiana jako praktyka duchowa, skupiająca się na własnym świecie wewnętrznym. Człowiek siedzi, stoi, chodzi, a jego zadaniem jest koncentracja na swoim ciele i oddychaniu. Próbuje rejestrować swoje uczucia, myśli, doznania, ale nie rozwodzi się nad nimi. „Teraz pomyślałem o zakręcie na ścieżce”, „Poczułem ciekawość”, „Poczułem zmianę w glebie – stała się twarda, stała się miękka” – pojawia się w umyśle medytującego podczas spaceru. Jak wygląda taka koncentracja Czy pomaga znaleźć wyjście z trudnej sytuacji życiowej? Dbanie o swoje ciało i oddech pozwala nauczyć się przebywania w teraźniejszości. Utrwalenie uczuć pozwala zrozumieć ich płynność, tymczasowość, nietrwałość zanurzając się w praktykę medytacyjną, człowiek pojmuje prawdę, że wszystko ma swój początek i koniec, jako przemijające, przestaje przywiązywać się do negatywnych i pozytywnych emocji. Celem medytacji jest całkowite wyzwolenie z zewnętrznego świata rzeczy do sfery wolny duch Medytacja pomaga zdystansować się od negatywnych doświadczeń, nie wpływa jednak na ich przyczynę, która przeszkadza ludziom, czyni ich życie smutnym, niepokojąco monotonnym i jest spowodowana niezaspokojonymi potrzebami. Może to być potrzeba bezpieczeństwa (życie w ciągłym strachu o życie i zdrowie w rodzinach, w których dochodzi do przemocy), potrzeba akceptacji, bezwarunkowej miłości (jeśli w dzieciństwie nie otrzymano jej wystarczająco dużo), potrzeba -realizacja (kiedy człowiek nudzi się w pracy, gdzie się to nie rozwija). Psychoterapia pomaga odkryć te potrzeby. Psycholog pozwala zrozumieć, co nie pozwala klientowi żyć pełnią życia i cieszyć się każdą chwilą. Następnie wspólnie odkrywają zasoby umożliwiające zmianę obecnej sytuacji. Pojawiają się nowi ludzie, odkrywane są możliwości realizacji pragnień. Życie staje się bardziej pełne wydarzeń, ciekawsze i co najważniejsze - bardziej świadome. Wybór pozostaje w gestii osoby, która znalazła się w trudnej sytuacji - podążać ścieżką duchowego oświecenia, wyzwolenia z przywiązań, czy szukać pomocy psychologicznej jaka jest różnica między medytacją a psychoterapią jest taka, że ​​ta pierwsza raczej odciąga człowieka od jego problemów, druga pomaga je rozwiązać.