W moim poprzednim artykule mówiłem o tym, jak dziecko rozwija swoją własną identyfikację poprzez postacie rodziców w oparciu o cechy cielesne. Link do artykułu: https://www.b17.ru/article/308971/?prt=123999z W tym artykule chcę porozmawiać o identyfikacji roli płciowej. Czas ten odnosi się do okresu od 2,5 do 7-8 lat, kiedy dziecko zaczyna opanowywać role płciowe. To jest jego psychologiczne zadanie na tym etapie rozwoju. Rola płciowa to zbiór norm społecznych, które określają, jakie typy zachowań są uważane za akceptowalne, właściwe lub pożądane dla danej osoby w zależności od jej tożsamości płciowej, to znaczy tego, czy jest kobietą, mężczyzną czy inną płcią. Wikipedia Innymi słowy, w tym okresie człowiek rozwija się i rozumie, jak (i ​​jako ktoś) będzie postrzegał i zachowywał się w społeczeństwie. W psychoanalizie okres ten koreluje z fazą przejścia konfliktu edypalnego. Występuje inaczej u chłopców i dziewcząt. Tym funkcjom poświęcę kolejne artykuły. Jednocześnie, niezależnie od płci, dziecko jest skierowane do każdego z rodziców, ponieważ od każdego z nich jest jakaś jego cząstka. Na przykład, jeśli w tym wieku chłopiec nie ma męskiej sylwetki, z którą mógłby się identyfikować, nadal będzie się uczył męskich zachowań. Tylko on będzie miał na ten temat mieszane zdanie. Będzie to rola płciowa kobiety z mozaikowymi wyobrażeniami na temat roli mężczyzny. W przeważającej części powstaje jakiś fikcyjny obraz, zaczerpnięty z książek, opowieści matki o ojcu, kopiujący zachowania mężczyzn ze środowiska dziecka. Kiedy dorosną, takie osoby bezskutecznie próbują zintegrować ten fikcyjny „wzornik mężczyzny” z prawdziwymi relacjami. A to sprawia im wiele kłopotów. Ponadto dziecko może stać się takie, jakim widzi je jego matka lub ojciec. Nazywa się to identyfikacją projekcyjną. Ludzie mają na ten temat trafne powiedzenie: „Jeśli zawsze mówisz komuś, że jest świnią, prędzej czy później zacznie chrząkać”. W tym przypadku dziecko jest zmuszone przymierzyć się do jakiejś roli, zamiast czuć i rozumieć siebie. Stopniowo taka postawa prowadzi do odmowy bycia sobą i nawyku bycia zawsze na określonym obrazie, który dana osoba już uważa za swój własny. Często w procesie terapii klienci po raz pierwszy zaczynają dostrzegać, jakie role im przydzielono i że tak naprawdę tacy nie są. Aby zrozumieć, czy ten okres rozwoju umysłowego przebiegł pomyślnie, możesz sprawdzić poniższe kryteria pomyślnego przejścia konfliktu edypalnego: Zdolność do kochania oraz odczuwania pociągu seksualnego i satysfakcji dla jednej osoby negatywne uczucia wobec partnera seksualnego. A jednocześnie pozostawać w związku Zdolność do utrzymywania pociągu seksualnego i miłości do tej samej osoby przez długi czas Zdolność do odczuwania napięcia w związkach i rozwiązywania problemów interpersonalnych bez uciekania się do triangulacji (na przykład niewierności). zdolność czerpania przyjemności z kontaktu genitalnego. Preferuj ten rodzaj kontaktu seksualnego podczas uprawiania perwersyjnych form seksu. Kształtowanie się wyobrażeń o granicach intymności w parze - partnerzy nie afiszują się ze swoim życiem seksualnym, są krytyczni w zakresie prezentowania się w społeczeństwie, nie będą zapraszać. każdy, kto ma być ich partnerem (na przykład swingersi, trójkąty). Praktyka kontaktów seksualnych, która nie powoduje szkody fizycznej i psychicznej partnerów, a także odbywa się za obopólną zgodą i możliwością wzajemnej opieki zdrowie i dobre samopoczucie siebie i partnera Chęć znalezienia partnera seksualnego w granicach normy wiekowej (+- 12 lat). Wybrano ten wiek, ponieważ w wieku 12 lat rozpoczyna się okres dojrzewania. Więc.