Nota autora: Pierwotnie znajdowało się pod adresem: 1. Pewnego dnia zdasz sobie sprawę, że miłość leczy wszystko i jest wszystkim, co istnieje. G. Zukav. 2. Uderzyła mnie taka myśl: po raz pierwszy w życiu nagle zrozumiałem prawdę, którą tak wielu poetów śpiewało, a przez wielu myślicieli głoszono jako najwyższą mądrość. Prawda jest taka, że ​​miłość jest ostatnim i najwyższym celem, do którego człowiek może dążyć. Wtedy zrozumiałem znaczenie tej największej tajemnicy, którą poezja, refleksja i wiara ludzi zawsze starały się przekazać: zbawienie człowieka przez miłość i w miłości. Wiktor Frankl. 3. Wielkim celem każdego człowieka jest urzeczywistnienie miłości. Miłość nie jest w kimś innym, ale w nas samych i my ją w sobie budzimy. Ale żeby ją obudzić, potrzebny jest ten drugi. Wszechświat ma sens tylko wtedy, gdy mamy kogoś, z kim możemy dzielić się naszymi uczuciami. Paulo Coelho. 4. Miłość jest początkiem i końcem naszego istnienia. Bez miłości nie ma życia. Dlatego miłość jest czymś, czemu mądry człowiek się kłania. Konfucjusz. 5. Nie wchodzą w prawdę inaczej jak przez miłość. Augustyn. 6. Człowiek może nauczyć się budować majestatyczne budowle... ...ale jeśli nie nauczy się prawdziwie kochać, pozostanie dzikusem. Wykształcony dzikus jest sto razy bardziej niebezpieczny niż niewykształcony dzikus. Sukhomlinsky V.A. 7. Miłość jest poszukiwaniem, niezwykle pięknym i jednocześnie strasznym, ponieważ miłość czyni nas bezbronnymi, gdy otwieramy się na drugiego. Kiedy spotykamy drugą osobę, odkrywamy to, co w nas kryje się, a czego nie widać na pierwszy rzut oka. Co się stanie, gdy nazwiem kogoś przyjacielem? Dzielę się z nim niewidzialną częścią siebie - swoimi uczuciami, nadziejami, cierpieniem, które być może na pierwszy rzut oka nie są tak oczywiste. Być przyjaciółmi oznacza dzielić się tym, co kryje się głęboko w nas. Ale gdy tylko się otworzę i zaproponuję, że podzielę się tym, co jest we mnie, staję się bezbronny, ponieważ miłość zawiera w sobie wrażliwość, zdolność ujawnienia drugiej osobie dziecka ukrytego we mnie. I wszyscy się tego boimy, boimy się włączenia w miłość. Dlatego uciekamy przed naszą słabością i szukamy schronienia w sukcesie, prestiżu i wielu innych dowodach naszej siły. A świat, który nas otacza, to świat, w którym ludzie boją się kochać. Jeana Vaniera. 8. Potrzeba bycia w miłosnym związku z drugą osobą jest naszą najpotężniejszą potrzebą. Albo kochamy, albo szukamy miłości, nawet jeśli zaprzeczamy, że potrzebujemy miłości, nawet jeśli tracimy nadzieję lub zmagamy się z rozpaczą, ponieważ straciliśmy miłość lub dlatego, że w naszym życiu jest jej za mało. Niezależnie od tego, w jakim stanie miłości obecnie żyjesz, nadal jesteś na niej skupiony. Dzień Laury. 9. Głęboka potrzeba zjednoczenia się z drugim człowiekiem, aby wyrwać się z niewoli samotności, jest ściśle związana z pragnieniem poznania „sekretu” drugiego człowieka. Jestem pewien, że znam siebie, ale mimo wszystkich moich wysiłków nadal nie znam siebie. To samo mogę powiedzieć o mojej ukochanej osobie. Paradoks polega na tym, że im głębiej wnikamy w głąb naszego bytu lub bytu drugiej osoby, tym bardziej utwierdzamy się w przekonaniu o niemożności osiągnięcia celu, jakim jest nasza wiedza. Bez względu na to, jak bardzo się staramy, nie jesteśmy w stanie pojąć tajemnicy ludzkiej duszy. Tylko miłość może nam w tym pomóc. Tylko ona pozwoli nam, jeśli nie zrozumieć tajemnicę ludzkiej egzystencji, to przynajmniej zbliżyć się do jej ukrytych początków. Ericha Fromma. 10. Przekonanie o istnieniu prawdziwej miłości nadawane jest człowiekowi jako nagroda za życie nastawione na poznanie miłości. WIĘC. Wysoczański. 11. Miłość jest jedyną ze wszystkich sfer ludzkiej komunikacji, która jest niesamowitym splotem przyjemności duchowej i fizycznej, tworząc poczucie życia wypełnionego znaczeniem i szczęściem. S. Ilyina. 12. Głównym problemem w życiu każdego człowieka jest zrozumienie i akceptacja siebie. Nikt nie jest w stanie zrozumieć i zaakceptować siebie, dopóki ktoś inny go nie zrozumie i nie zaakceptuje takim, jakim jest.on jest. Kiedy już zostaniemy zaakceptowani i pokochani za to, kim jesteśmy, zrozumienie i akceptacja samych siebie złagodzą bolesne objawy, z którymi większość z nas zmaga się przez całe życie. Johna Powella. 13. Jeśli chcesz rozwiązać problem, rób to z miłością. Zrozumiesz, że przyczyną twoich problemów jest brak miłości, bo ona jest przyczyną wszystkich problemów. Kena Careya. 14. Miłość wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest dziełem losu czy szczęścia, nie „przychodzi i odchodzi”, my ją tworzymy… i każdy z nas ma możliwość ją stworzyć. Każdy z nas ma zdolność kochania i bycia kochanym, każdy z nas ma zdolność tworzenia relacji, w których najważniejsza jest miłość. Nieważne, jak teraz żyjemy – samotnie czy uwięzieni w nieszczęśliwym, przestarzałym związku – życie może się zmienić i tylko my możemy to zmienić. Adama J. Jacksona. 15. Miłość to radosna akceptacja i błogosławieństwo wszystkiego, co żyje i istnieje, ta otwartość dusz, która otwiera ramiona na każdy przejaw istnienia jako takiego, odczuwa jego boski sens. Siemion Frank. 16. Miłość nie charakteryzuje przede wszystkim relacji z konkretną osobą; jest to pozycja, orientacja charakteru, która określa stosunek człowieka do świata jako całości, a nie tylko do „przedmiotu” miłości. Dlatego też przyczyny manii należy szukać nie w konkretach, wzniosłości samo uczucie, jak to miało miejsce przez wiele stuleci, ale w charakterze doświadczającej go osoby Erich Fromm 17. Miłość jest aktem twórczym, kreującym inne życie, zdobywającym „świat”, pokonującym rasę i naturalną konieczność. W miłości ustanawia się niepowtarzalna, niepowtarzalna osobowość, wszystko to, co bezosobowe, gatunkowe, wszystko, co podporządkowuje indywidualność porządkowi naturalnemu, a to, co społeczne, jest wrogie miłości, jej wyjątkowej i niewysłowionej tajemnicy. Nie ma i nie może być prawa bo miłość nie zna prawa posłuszeństwa niczyjej woli, jest absolutnie odważna. Miłość to nie posłuszeństwo, jak rodzina, ale śmiałość, swobodna ucieczka. N.A. Berdiajew 18. Pragnienie miłości można głęboko zakopać i mocno stłumić , ale większość ludzi odczuwa przynajmniej pewne pragnienie miłości i potrafi w pewnym stopniu to pragnienie wykorzystać. Daje im to możliwość odczuwania w pewnym stopniu miłości, jednak ponieważ ich pragnienie miłości ma charakter ograniczony i powstaje, że tak powiem, w sposób eksperymentalny, próbny, osoby takie nigdy nie są przytłoczone zachwytem i podekscytowaniem kochaj lenistwo, które niesie ze sobą radość. Są zbyt przestraszeni, aby całkowicie skapitulować przed miłością i poddać się jej miłosierdziu, chociaż w większości przypadków nie są nawet świadomi swojego strachu i ograniczeń z nim związanych. Ci ludzie nie są świadomi napięcia w swoim ciele, które ogranicza ich zdolność do kochania. To, co odczuwają, jest w rzeczywistości żarliwym pragnieniem miłości, które wcale nie jest tożsame ze zdolnością kochania. Kiedy spotykają na swojej drodze kogoś, kto jest gotowy odpowiedzieć na tak żarliwą żądzę, dosłownie wieszają się na takiej osobie, zachowując się jednocześnie jak jakiś zagorzały wyznawca niezwykłej sekty religijnej. Czują i naprawdę wierzą, że potencjalny partner, którego spotykają, jest kluczem do ich satysfakcji z życia. I pomimo bólu, a nawet upokorzenia, jakie może ich spotkać w relacji z pierwszą napotkaną osobą, bardzo trudno jest im ponownie stać się wolnymi. Moim zdaniem w naszej kulturze taki schemat interakcji między partnerami jest normalny, gdyż przeciętny związek miłosny jest dość zawodny i niepewny. A ponieważ te relacje nie dają satysfakcji i nie dają radości obiecanej przez miłość, ostatecznie prędzej czy później przeradzają się w rozczarowanie i powrót do pierwotnego, pozbawionego miłości stanu. Aleksander Lowen. 19. Miłość jest jedyną rzeczą w przyrodzie, której nawet siła wyobraźni nie jest w stanie.