Od autora: „Pytanie, dlaczego walczymy, jest tym samym, co pytanie, dlaczego opadają liście” Cytat z filmu „Valhalla: Saga Wikingów” Nigdy się nie poddaję! na pewno nie każdy jest psychologiem i psychoterapeutą na prośbę klienta: „Wiesz, mam konflikt z szefem w pracy (z żoną, z sąsiadami...), mam już tego dość, budzę się wstaję o 5 rano, wieczorem nie mogę spać i ciągle to kręcę (w kółko) myśli w głowie (i w weekendy też) co należało odpowiedzieć wczoraj i co odpowiedzieć dalej czas, aby w końcu powstrzymać ten straszny problem” – odpowiedzą ci: „powinieneś znaleźć okazję, aby odpowiednio pokonać ten konflikt. „Musisz” proporcjonalnie postępować ze swoimi przeciwnikami w zły sposób”. Oczywiście, jeśli jesteś agresorem i wszyscy są ci coś winni, to jesteś po drugiej stronie i artykuł trochę nie jest dla ciebie. Rozwiązanie konfliktu, znalezienie kompromisu to półśrodki, które będą kontynuować twoje cierpienie (byłoby miło będzie to zmniejszyć). Cóż, istnieje taka gra polegająca na rozdawnictwie, ale po co jej potrzebujesz W przeszłości otrzymałem wdzięczność od klienta za pomoc w rozróżnieniu, co to znaczy wygrać konflikt w odpowiedni i proporcjonalny sposób. Opowiadał o skandalu ze swoim szefem, w którym czuł, że przegrał. Jednocześnie w zasadzie nie było żadnych skarg na jego pracę. Następnie wpadł w moc swoich fantazji i w odpowiedzi na psychologiczne zwycięstwo swojego przywódcy zamierzał dać przesadną odpowiedź za pomocą pięści. Nadal postanowił wygrać (brawo!), ale na innym poziomie, na poziomie agresji. Pomogła mu moja uwaga, przywracając proporcjonalność: „Ale on cię nie pokonał”. Cała terapia składała się tylko z jednego zdania: „Ale on cię nie pokonał”. W jednej z książek o negocjacjach przeczytałem następujące zalecenie: „Nigdy się nie kłóć, możesz kłócić się tylko z przeciwnikiem, który jest gotowy cię wysłuchać. ” Niezła rada, jeśli możesz się do niej zastosować. Kluczową kwestią nie jest mądrość rady, ale jej wdrożenie. Podam wyimaginowany przykład. Jesteś oskarżony o przejechanie na czerwonym świetle. Tak, nie ma sensu się kłócić, jeśli przejechałeś na czerwonym świetle i przejechałeś. Ale jeśli przejechałeś na zielonym świetle. I kto pozwoli ci wyjść z tej sytuacji! Zakładam również, że niektórzy ze specjalistycznych konsultantów zaproponują postępowanie tak, jak sugeruje Gautama Budda, reagując w jednej z przypowieści o jego mądrości. Przypowieść „Idź swoją drogą” Jeden z uczniów zapytał Buddę: „Jeśli ktoś mnie uderzy, co powinienem zrobić?” Budda odpowiedział: „Jeśli sucha gałąź spadnie z drzewa i uderzy cię, co powinieneś zrobić?” uczeń powiedział: „Po prostu idź swoją drogą”. - Co mam zrobić? To był prosty wypadek, zwykły zbieg okoliczności, że znalazłem się pod drzewem, kiedy spadła z niego gałąź. Budda powiedział: „Więc zrób to samo”. Ktoś był wściekły, wściekły i cię uderzył. To tak, jakby spadła na ciebie gałąź z drzewa. Nie przejmuj się, idź dalej, jak gdyby nic się nie stało. Ta Wielka Przypowieść, która będzie bardzo pomocna w przypadku nadmiernego gniewu, ma jednak wiele braków. Bez zastrzeżeń nadaje się do działań w swojej przestrzeni wewnętrznej czy w relacjach z bliskimi, natomiast w przestrzeni zewnętrznej już tak nie jest. Dokładniej, wcale tak nie było. Gdybym był obok Buddy, poprosiłbym o odpowiedź na moje pytanie: „Nauczycielu, co by było, gdyby drzewo zobaczyło mój stożek i nadal rzucałoby we mnie gałęziami (celowo). tylko dlatego, że raz to zrobił (przez przypadek), to co mam zrobić.” Rzeka płynie swoją drogą i stawia minimalne opory, ale czasami, gdy jest związana lodem lub koryto jest zaśmiecone gruzem, gromadzi się. siłę i toruje sobie drogę. Niech gruz i lód pójdą swoją drogą, a ścieżka rzeki pozostanie taka sama. I znowu możesz uciec od pozbawionego mobilności drzewa. Czy możesz wyjść z pracy, opuścić służbę tak łatwo, jak z drzewa? W rzeczywistości nie. Rzuciłbyś pracę, ale potrzebujesz pieniędzy i za te pieniądze rzucają w ciebie gałęziami. Tradycyjne pytanie: „Co robić?” Odpowiedź nie brzmi: znosić (i nie robić bezsensownych skandali), alerozwiązać problem. „Możemy iść własną drogą, jeśli wiatr dosłownie wieje nam w twarz”. Ale jeśli musisz wykonać pracę, zdobyć zaświadczenie, zwrócić pieniądze, ale druga strona nie chce tego zrobić. Wręcz przeciwnie, nie chce tego robić, dopóki na przykład nie zatańczysz. Można oczywiście tańczyć i pokazywać swoją elastyczność, ale lepiej pokazać swoją siłę. Bardzo ważne jest, aby nie mylić siły z uporem. Spróbujmy teraz odejść od pięknej metafory do konkretnych sytuacji życiowych. Będziesz miał swoje własne sytuacje. Oczywiście nie będziemy w stanie rozważyć ich wszystkich ze wszystkich stron. Ważne jest dla nas zrozumienie istoty ogólnej i dokonanie ważnego uogólnienia (nie zawsze). (Sytuacje zaczerpnięte z praktyki). Czy często byłeś atakowany fizycznie? Co by się stało, gdyby Twój sąsiad alkoholik zobaczył w Tobie osobę, od której może teraz zażądać pieniędzy za drinki, a jeśli Ty mu dasz, to także później (w jego ideale, zawsze) Co stanie się z dużym prawdopodobieństwem, jeśli Ty Czy dziewczyna potrzebuje pracy, a Twój szef złożył Ci ofertę, która nie wchodziła w zakres Twoich obowiązków służbowych? Nie, on nie jest w Tobie zakochany, jest po prostu pewien (jego przyzwyczajenia i inteligencja nie pozwalają mu sądzić), że nie masz dokąd pójść i że Twoich pragnień po prostu nie warto brać pod uwagę. Cóż, ogólnie rzecz biorąc, jesteś mu winien! Przyszedłeś do nowej pracy w nowym zespole i tam zwyczajowo „testuje się zęby” nowicjuszy. Minęły dwa lata, ale tylko Ty jesteś przydzielony do pracy w weekendy. Jeśli nie masz nic przeciwko, to nie ma problemu, ale nie masz nic przeciwko, ale z jakiegoś powodu rozwinęła się u Ciebie irytacja, która nadal rośnie. Przegapiłeś moment, w którym można było ustawić ograniczenia w trybie pracy, a teraz zamiast konstruktywnej rozmowy chcesz wywołać skandal. Oczywiście nie jesteś niczemu winien. Oczywiste jest, że winny jest szef i pozbawiony skrupułów zespół, który bezczelnie trzyma się swojej linii. A może pracujesz na swoim miejscu 20 lat, jesteś pewny swoich kompetencji, ze wszystkimi masz dobre relacje (naprawdę). ze wszystkimi?), ale przychodzi nowy szef i Twoje kompetencje (oczywiście Twój spokój) strasznie go irytują. A co jeśli wykonasz swoją pracę poprawnie i spokojnie? W końcu został tu umieszczony, żeby wszystkich obciążać. I nie wyglądasz na zestresowanego. Nie pochlebiaj sobie, jeśli menedżer postawił sobie takie zadanie, wkrótce będziesz taki, jakim chciałby cię widzieć. Próbujesz mieć nadzieję, że spodobają mu się twoje kompetencje i z czasem wszystko ułoży się samo, ale na próżno. Jedyne, na co możesz liczyć, to przerwa. Albo zostać zwolnionym (zwolnionym). Swoją drogą, po 20 latach pracy w jednym miejscu, po prostu nie miałeś okazji wiedzieć, że w innym będzie tak samo. Całkiem przypadkowo odkryłem na YouTubie historie wideo, które pozwalają mi zobaczyć moje rozumowanie w przenośni historia pierwsza: Krokodyl chwycił słonicę za trąbę i zaczął wciągać ją do wody, ledwo udało jej się dotrzeć do brzegu, a mały słoń uratował ją siłą. W dogodnym momencie usiadł na krokodylu i ten puścił. Słonie (młode słoniątka) są świadome swojej wagi i wykorzystują tę przewagę do rozwiązywania problemów. Fabuła druga: Ogromny krokodyl, najwyraźniej zdezorientowany, chwycił słonia, głowę rodziny, za trąbę. Kiedy zrozumiał, że się mylił, było już za późno. Słoń zdecydowanie wszedł do wody i zadał śmiertelne ciosy swoimi kłami, jak wynika z tych historii, w konfliktach ważne jest, aby nie mylić tego, kim jesteś, kim jest twój przeciwnik i jakie są twoje prawdziwe możliwości (jakie są prawdziwe). możliwości przeciwnika)? Słoń nie uderzył swoimi kłami i nie zamierzał wyciągnąć krokodyla na brzeg. Jak można sobie szczerze zadać te pytania, nie popadając w kompensacyjne fantazje i nie popadając w fałszywe wizje? I jak na nie szczerze odpowiedzieć? Każdy z nas na swój sposób radził sobie z opisanymi i podobnymi sytuacjami w swoim życiu. Jeśli przypomnisz sobie te sytuacje, zauważysz, że trochę cierpiałeś, a mimo to znalazłeś wyjście. (Trudne, tylko pierwsze pięć lat). Jak to się stało? Świadomie? Najprawdopodobniej nieświadomie? Dokonałeś mentalnej analizy sytuacji, dokonałeś introspekcji swoich emocji i swojego zachowania. Tylko nie mów, że nie rozumiesz tych naukowych terminów. Możesznie rozumiesz, ale twoja nieświadomość po prostu to robi, jeśli nie ingerujesz w nią poprzez cenzurę. Być może nawet skontaktowałeś się z konsultantem, aby przyspieszyć te niezbędne działania. Jaką analizę przeprowadziłeś? Z jakich elementów się składał? Czego nie udało się rozwiązać za pomocą analizy? Jak szukałeś brakujących elementów (zasobów) niezbędnych do osiągnięcia sukcesu w Twojej sytuacji, jak szukasz i instalujesz brakującą łamigłówkę w mozaice... I co najważniejsze, jak syntetyzujesz (integrujesz) wszystkie dane na sytuacja konfliktowa? Zazwyczaj integracji towarzyszy poczucie wyzwolenia, ulgi, przyjemnej radości i chęć spróbowania lub zrobienia tego, na co ostatecznie się zdecydowałeś. W psychoterapii to integrujące doświadczenie nazywa się wglądem. Jeśli nieprzyjemne doświadczenia pozostaną, poszukiwania będą kontynuowane. Ale od czego najlepiej zacząć poszukiwania rozwiązania swojego problemu? Polecam za pozwoleniem i akceptacją sytuacji taką jaka jest. Nie oznacza to, że zgadzasz się ze wszystkim i nie będziesz w przyszłości postępować inaczej. Ale to przyszłość, a teraz jest tak, jak jest. To właśnie ta instalacja pozwala anulować obronę psychologiczną i zobaczyć różne strony konfliktu. Uświadom sobie, że konflikty są naturalną częścią naszego życia. Przypomnij sobie o tym ustawieniu w trybie automatycznego treningu. Zapewniam Cię, że robisz to, rozwijając nowe umiejętności. Przypomnij sobie, jak nauczyłeś się pracować na komputerze lub prowadzić samochód. Tak, przypominaliśmy sobie, co mamy robić, i robiliśmy to wytrwale i nieustannie. To wtedy mądrzy ludzie nazwali tę właściwość nieświadomego autotreningu i zasugerowali, aby się uczył. Podobnie jak umiejętność analizowania i integrowania. Zaakceptuj swoje uczucia wewnętrznie. Nie trzeba pokazywać ich na zewnątrz; nie komunikujesz się z dziećmi, dla których uczucia bliskich są niezwykle ważne. Ale to twoje uczucia i emocje będą wyznacznikiem twojego prawdziwego stanu. Należy również zauważyć, że wyrażanie gniewu na zewnątrz jest dopuszczalne w prostych, jednostronnych sytuacjach (pamiętajcie o słoniach). W sytuacji społecznej należy przemyśleć swoje posunięcia i działać rozważnie i skutecznie. Miło byłoby pamiętać, że jeśli się powstrzymywałeś, to ćwiczyłeś się i wzmacniałeś umiejętność powstrzymywania się. Jeśli jesteś przytłoczony i pochłonięty emocjami, wzmocniłeś umiejętność wyrażania ich na zewnątrz. W stosunku do tych, którzy nie mogą Ci odpowiedzieć, jest to możliwe, ale mogą odpowiedzieć później. Trzeci ważny punkt jest najważniejszy, jeśli już czujesz wylatujący WULKAN. Ma to na celu zapewnienie, że intensywność i czas trwania twoich doświadczeń będą proporcjonalne do intensywności i czasu trwania twojej sytuacji konfliktowej. Nie udawaj, że nic się nie stało. Nie, stało się, tak jak się stało, ale trzeba zrozumieć, porozmawiać, poczuć, co to właściwie jest. Proponuję Ci to w formie diagramu przeznaczonego do logicznego postrzegania: Sytuacja, konflikt odpowiadają emocjom, myślom i zachowaniom. Sytuacja i konflikt nie odpowiadają emocjom, myślom i zachowaniom. Niezgodność może prowadzić do niedopowiedzenia lub przesady. Jest to schemat autoanalizy mający na celu zrozumienie sytuacji i swojego w niej stanu. Celem analizy logicznej jest osiągnięcie proporcjonalności: konflikt odpowiada sytuacji i emocjom. Wszelkie rozbieżności należy wyeliminować, tak jak przerabia się guziki w ubraniach, które są źle uszyte. Aby zaakceptować sytuację na twórczym poziomie nieświadomości, przytaczam anegdotę tam, gdzie wydaje się, że jest to niezbędny przykład. Właściciel dużej firmy, skrajnie wściekły, wpada do swojego biura i krzyczy do sekretarki: „Dajcie mi szybko szefa bezpieki!!!” Minutę później szef bezpieki spokojnie wysłuchuje zadania: „Znajdź właściciela Volvo, numer taki a taki..., torturuj go przez trzy dni, elektrowstrząsami, igłami pod paznokcie i zakop go żyje.” Przechodząc szef ochrony pyta: „Co on zrobił?” Właściciel firmy krzyczy ze wściekłością: „Zajął MOJE MIEJSCE na parkingu!!!” Szef ochrony zadaje tylko jedno pytanie: „Czy powinniśmy po prostu uderzyć go w twarz?” „Albo w ten sposób!” -.