Od autora: Oryginalny artykuł znajduje się na mojej stronie internetowej www.psychologist.kz. Najprościej jest opowiedzieć o tym, jak powstają problemy psychiczne, rysując kilka obrazów. Wyobraź sobie, że takie jest życie droga. Idziesz nią tak, jak uważasz za właściwą – pod każdym względem. W odpowiednim ubraniu, butach, z odpowiednią prędkością, w towarzystwie czy samotnie Teren wokół drogi ciągle się zmienia – staje się ładniejszy, cieplejszy, wygodniejszy, a może odwrotnie. Ale wtedy na drodze pojawia się przeszkoda – duża lub mała. Musisz to jakoś pokonać, aby kontynuować marsz. Najprawdopodobniej używasz do tego najbardziej znanej metody - obejdź się, wykonaj potężny skok do przodu, dojdź do porozumienia, zbuduj most, oprzyj czoło o przeszkodę i poczekaj. po coś zadzwoń do mamy, a może będziesz gorzko płakać (w nadziei, że przeszkoda zniknie na widok twojej szczerej rozpaczy). Dobrze, jeśli Twoja metoda działa na tę przeszkodę. To bardzo dobrze, gdy masz w zapasie kilka opcji na temat: „Co zrobię, gdy Plan A nie zadziała”. Świetnie, jeśli jesteś elastyczny i pomysłowy – i będziesz wybierać opcje, dopóki jedna nie zadziała. W takich przypadkach nie ma podstaw do pojawienia się trudności psychologicznych. Dzieje się jednak inaczej. Kiedy z jakiegoś powodu oczywiste opcje Ci nie odpowiadają lub nie masz wiedzy, co zrobić z taką przeszkodą. Albo wszystko, co wiesz, nie działa. Miejsce, w którym się zatrzymujesz i depczesz, to początek problemu psychicznego. Na przykład piękna dziewczyna w sukience i butach na wysokim obcasie. Idzie znajomą drogą, przypominającą na przykład biurowy korytarz. I nagle przed nią pojawił się duży dół pełen gęstego, brudnego błota. Musimy nadrobić. Co robić? Sam wszedłeś w błoto? Szkoda psuć urodę i ubiór. Zadzwonić do faceta lub taty, wspiąć się na jego szyję i przejechać? Nie zawsze jest taki facet w pobliżu, a tata może odmówić brudzenia się. Zrobić mały skandal? Ale do kogo? Zbudować most? Nie ma od czego uciekać ani daleko sięgać do deski. Tutaj kończą się zwykłe opcje. I tutaj, uwaga, następuje punkt zwrotny – piękność albo zgodzi się zmierzyć z rzeczywistością, albo odmówi. Jeśli się zgodzi, to świetnie. Wskoczy w błoto, ubrudzi się, zrujnuje sukienkę (a może tylko błoto do kostek, ale kto wie), zapłacze, ale poradzi sobie z sytuacją, a potem opowie przyjaciołom o zmaganiach piękności z żywiołami. A jeśli ona odmawia, wtedy dzieje się, co następuje. Piękność odmawia działania, nie chce być w żadnym miejscu swojego życia. Za dobre na TO. I ta decyzja „jestem za dobra” to początek psychologicznego problemu, że świat nie jest wystarczająco dobry dla tak miłej dziewczyny. Na pewno w jej życiu zaistnieje sytuacja, w której ta myśl będzie działać jednocześnie z palącą chęcią pokonania jakiejś nieprzyjemnej przeszkody – a to może być początek nerwicy. A nie może tego zrobić i w ten sposób. Młody człowiek jest mądry, przyzwoity, przystojny. Dwa lata temu opuściła go dziewczyna - początkowo potajemnie komunikowała się ze swoim byłym chłopakiem, potem spakowała swoje rzeczy i przeprowadziła się. Młody człowiek stanął przed przeszkodą w wyborze - jak się zachować, gdy inna osoba zachowa się niespodziewanie, niesprawiedliwie i niegodziwie. I zdecydowałem się po cichu obrazić (w zasadzie oprzeć czoło o przeszkodę). Nie dlatego, że jestem głupi. To jego jedyna, najbardziej znana reakcja na podobną sytuację w bliskim związku. Najprawdopodobniej od dzieciństwa. To jest prawdziwy problem psychologiczny. W rezultacie przeszkoda nie została pokonana, sytuacja powoli staje się coraz trudniejsza. Można podać wiele przykładów: „Ale już czas na mój ślub”. Tak naprawdę dziewczyna nie chce wychodzić za mąż, w pobliżu nie ma odpowiedniej osoby, ale jej mama mówi, że już naprawdę, naprawdę czas. Przeszkoda w wyborze – słuchać siebie czy swojej matki? „Miałam przyjaciółkę, która była naprawdę bardzo dobra i wrażliwa. Ale chciałem się zaprzyjaźnić z innymi dziewczynami i plotkowałem o niej. Walczyliśmy. Jak mogę ją odzyskać? Przeszkodą jest to, jak się z nimi zachować.