Współczesne zawody sportowe są wynikiem długiej drogi ewolucyjnej kultury ludzkiej. Podobnie jak w biologii, każdy osobnik w ontogenezie przechodzi przez wszystkie etapy rozwoju filogenetycznego charakterystyczne dla całego gatunku, tak świadomość jednostki przechodzi przez wszystkie etapy rozwoju świadomości zbiorowej. W tym sensie sport można uznać za przewodnika świadomości na przestrzeni wieków, jako sposób na przyswajanie współczesnych norm i wartości, włączenie się w cywilizację, ujawnienie twórczego potencjału jednostki i samorealizację funkcji swojego organizmu do poszerzania jego możliwości poprzez zabawę, rywalizację z innymi. Umiejętność bezpośrednia zamienia się w symboliczne działanie, o skuteczności którego nie decyduje natychmiastowy rezultat, ale abstrakcja – system przyjętych, standaryzowanych ocen. Impulsy agresywne znajdują swoją realizację w pokojowych zajęciach sportowych. Złość z destrukcyjnej siły zamienia się w energię mającą na celu poprawę własnych osiągnięć. Sport daje możliwość zwycięstwa bez niszczenia wroga Historycznie rzecz biorąc, gry sportowe spełniały kilka ważnych funkcji: Edukacyjną – przygotowanie członka społeczeństwa do pracy, rozwoju fizycznego i duchowego, rozwoju etyki i moralności, doskonalenia i przekazywania umiejętności niezbędnych do życia grupowego funkcja spójności – uczenie umiejętności przestrzegania zasad, utrzymywania dyscypliny, wspólnego działania, co jest szczególnie ważne np. w sprawach wojskowych. Wokół odnoszącej sukcesy grupy sportowców zawsze istnieje krąg ludzi, którzy choć nie są jej członkami, to jednak utożsamiają się z nią. Może to obejmować również stronę rytualną, gdy gry imitują udane polowanie lub zwycięstwo nad wrogiem. Hierarchiczna - pozwalająca określić swoje miejsce w społeczeństwie, zdobyć tytuł lub wolność. Lub walcz o najpiękniejszą pannę młodą o wysokim statusie. Lub po prostu rozwiąż spór bez ryzyka poważnych obrażeń. Pod tym względem gra sportowa pełni rolę regulatora stosunków społecznych, pozwalając na zmniejszenie napięć wewnątrzgrupowych i rozwiązywanie konfliktów politycznych i gospodarczych - w czasie zawodów ustały wojny, wzmocniona została współpraca między krajami. Zapewnienie międzynarodowych konkursów na dużą skalę wymagało współpracy, rozwiniętego handlu oraz studiowania języków i tradycji innych narodów. Kulturowo-estetyczna – kultywowanie piękna ludzkiego ciała, odkrywanie jego możliwości znalazło odzwierciedlenie w licznych zabytkach malarstwa i rzeźby, przyczyniło się do rozwoju kultury i kreatywności. Rozrywka – gry sportowe były dostępne dla ludzi w każdym wieku i na każdej drodze życia, czerpali przyjemność jako ci, którzy brali w nich udział, i ci, którzy mogli je obserwować. Ładunek emocjonalny i napięcie sprawiły, że sport był przez cały czas jednym z głównych widowisk. W procesie ogólnego rozwoju kulturalnego ludzkości wraz z rozwojem symbolu – oznaczenia pośredniego, stało się możliwe oddzielenie sportu od innych zajęć i wyizolowanie go w formie dyscypliny. niezależne zjawisko kulturowe i historyczne.