Przedstawiamy Państwu metodę pracy z ciałem dziecka, którą można uwzględnić w programie korekcji rozwoju neuropsychologicznego. Technika ta jest odpowiednia nie tylko dla dzieci z poważnymi zaburzeniami motorycznymi i sensorycznymi, ale także dla tych, które miały pewne trudności w okresie okołoporodowym (ciąża, poród, pierwsze 7 dni życia). O jakich trudnościach mówimy? Są to różne problemy występujące podczas ciąży, porodu i wczesnego okresu poporodowego: zatrucie, indukcja porodu, cięcie cesarskie, użycie kleszczy położniczych, prezentacja zamka, zamartwica podczas porodu itp. Okres okołoporodowy to najważniejszy etap rozwoju człowieka, podczas którego mają miejsce nie tylko narodziny i rozwój narządów, ale także zaczynają się tworzyć podstawy psychiki i indywidualnych cech człowieka. Tak więc w 8. tygodniu rozwoju wewnątrzmacicznego kształtuje się wrażliwość skóry płodu, a do 26. tygodnia - analizator wizualny i wyraz twarzy emocji (strach, złość, radość, zaskoczenie). Te. Dziecko odczuwa i przeżywa wszystkie zdarzenia, które przydarzają się jemu i jego matce już w czasie ciąży. Doświadczenia okołoporodowe wpływają na przyszłe życie człowieka i stają się scenariuszem jego życia. Tym samym, zdaniem Stanislava Grofa, w okresie ciąży dziecko rozwija swój potencjał życiowy i zdolność adaptacyjną. Dlatego na przykład, jeśli istnieje ryzyko poronienia, w okresie, w którym następuje kształtowanie się wyższych funkcji psychicznych, dziecko może później doświadczyć ostrego poczucia odrzucenia, strachu przed śmiercią i wysokiego poziomu niepokoju Jeśli rozmawiamy o procesie porodu, to w przypadku cięcia cesarskiego dziecko traci ważne doświadczenie pokonywania dróg. Matki takich dzieci często zauważają, że trudno jest nauczyć dzieci samodzielnego wykonywania czynności i nauczyć je ograniczeń, których nigdy nie mają, w przeciwieństwie do dzieci urodzonych w zwykły sposób. Takie dzieci często zaczynają, ale nie potrafią dokończyć, nie mają ochoty być liderami, nie wkładają wystarczającego wysiłku w naukę, nie wierzą we własne siły, w związku z czym w okresie okołoporodowym kształtują się postawy, takie jak na przykład „u mnie wszystko dzieje się źle”, „muszę walczyć, żeby przetrwać”, „prawdopodobnie nigdy nie uda mi się czegoś dokończyć”, „nigdy tego nie zrobię”, nie tylko zaciemniają życie dzieci i rodzicom, ale też nie pozwalaj tym pierwszym uświadomić sobie potencjału swoich możliwości. W przyszłości wzorce te zostaną wzmocnione i utrwalone, w związku z czym scenariusz porodu stopniowo stanie się scenariuszem życia. Obecnie istnieją metody korekcyjne i rozwojowe, które są bardziej nastawione na pracę z rażącymi naruszeniami wyższych funkcji psychicznych. Są to całe programy zajęć rozwojowych, które prowadzone są w wyspecjalizowanych ośrodkach. Opierają się na naturalnych formach aktywności dziecka i obejmują: rozciąganie, rozluźnianie mięśni, ćwiczenia oddechowe i ruchowe. Jednak praktycznie zdrowe dzieci, których ciąża i poród przebiegały z pewnymi powikłaniami, również wymagają korekcji neuropsychologicznej, co z kolei może stać się profilaktyką. dalsze problemy psychiczne. Rodzice często przypisują cechy behawioralne swojego dziecka genetyce, trudnemu charakterowi i wpływowi społeczeństwa. Analizując jednak powtarzające się wzorce zachowań dziecka, można określić ich specyfikę i znaleźć zgodność z postawami, które ukształtowały się pod wpływem różnych czynników w okresie okołoporodowym. Każdy program korekcyjny podlega prawom ontogenezy psychicznej i rozpoczyna się od poziomu poprzedzającego poziom „problematyczny”. Zatem praca mająca na celu „przywrócenie” i ponowne przejście przez naturalne etapy rozwoju wewnątrzmacicznego i porodu jest ontogenezą „zastępczą”. W tym przypadku musimy odtworzyć wszystkie etapy okresu okołoporodowego. A oto delikatna, ale jednocześnie skuteczna praktyka masażu przy pomocy.