Nie każdemu przysługuje możliwość odrzucenia niektórych próśb. W jakiś sposób niewygodne, pod każdym względem. I wielu woli szukać tak niejasnej formy odmowy, która bardziej przypomina zgodę. Zwłaszcza w oczach wnioskodawcy I tu przypomina mi się słynne powiedzenie o obcinaniu kotu ogona kawałek po kawałku. Można by odmówić raz na zawsze i każdy poszedłby swoją drogą, ale wydaje się, że takie zawoalowane zachowanie mięknie. „cios” i pozostawia Cię w roli „dobrego”. NIE! Osoba pełna nadziei zostaje umieszczona w strefie niepewności i mglistych oczekiwań, a Ty odgrywasz rolę zwodziciela i „prowadzisz się za nos”. Lepiej więc od razu powiedzieć, że nie możesz, odmówić wprost i szczerze. Jest to dokładnie najbardziej delikatne i wygodne zachowanie. Bez względu na to, co myślisz z wnętrza sytuacji odrzucenia. Nawiasem mówiąc, odmowa może zostać wydana całkiem poprawnie. Nie trzeba wcale postrzegać tej formy jako agresywnej. Ale jak to zrobić, aby Twój rozmówca nie poczuł się urażony, zachowałeś twarz, a komunikacja nie została zniszczona, ustalmy, że rozważamy tylko te przypadki, w których prośba jest dla Ciebie nie do przyjęcia z różnych powodów. W każdym dialogu ważna jest reakcja uwagi na rozmówcę. Zatem w przypadku prośby konieczne jest zaznaczenie, że usłyszałeś i zrozumiałeś. Następnie następuje grzeczne potwierdzenie wagi problemu i zrozumienie jego chęci jego rozwiązania. Ważnym momentem jest wskazanie naszej „potrzeby”, która nie daje nam możliwości spełnienia tej prośby. Okazuje się, że mamy dwie potrzeby – wnioskodawcę i tę proszoną o pomoc, które są rozbieżne i nie krzyżują się. Okazuje się, że jesteście w tym momencie na równych pozycjach, ale z rozbieżnymi interesami. Po wyjaśnieniu swojego stanowiska i jego uzasadnienia możesz bezpiecznie zakończyć odmową. "Niestety nie". I nie ma potrzeby uzasadniać oferowania usług w celu rozwiązania problemu. Nie jesteś „Spidermanem”, jesteś po prostu osobą, która jest na równi ze składającym petycję. Następnie następuje najtrudniejszy do wykonania krok, koniec dialogu – cisza. I nie spięty, ale spokojny i przyjazny. Dość trudno jest milczeć obok kogoś, kogo chcesz czymś wypełnić pozornie niezręczną pauzę. Ale nikt nie ma obowiązku zabawiać kogokolwiek i sztucznie wypełniać pustkę. Jeśli nie chcesz, zamknij się. I w tym przypadku, nieważne jak bardzo chcesz, nie musisz nic mówić. Możesz też usiąść, skoncentrować się i przypomnieć sobie przypadki, w których nigdy nie mogłeś odmówić, czego później żałowałeś cały czas. Zrób listę takich przypadków. W lewej kolumnie - wręcz przeciwnie, po prawej - wymyśl opcje odmowy. Nie można też obejść się bez praktyki. Kiedy spotykasz się z irytującymi prośbami promotorów, sprzedawców w sklepach, fachowców zawyżających ceny itp., przećwicz odmowę we właściwej formie. Co więcej, ludzie tutaj są mądrzy i jeśli ci się uda, ta umiejętność będzie całkiem przekonująca i skuteczna. Twoja odmowa, a także Twoja zgoda na czyjąś prośbę, są całkowicie uzasadnione i nie wymagają dodatkowych uzasadnień ani zmartwień. Ilustracja autorstwa Camellia Pham