Od autora: Co dzieje się w duszy każdego członka rodziny w sytuacji rozwodu? Dlaczego i w jaki sposób dzieci angażują się w spory między byłymi małżonkami? Czy można przeżyć rozwód bez negatywnych konsekwencji? Rozwód to ostatnia deska ratunku, do której uciekają się ludzie w walce o swoje szczęście. Jest to nieuniknione, jeśli jeden z partnerów nie może realizować swoich pragnień i potrzeb żyjąc w rodzinie. W wyniku wewnętrznego niezadowolenia będzie próbował szukać sposobów na zmianę sytuacji w rodzinie poprzez próby dojścia do porozumienia, roszczenia, konflikty lub zacznie szukać sposobu na odzyskanie tego, czego brakuje poza rodziną. Nie mówię tylko o seksie, ale także o ciepłej komunikacji i uwadze, poczuciu ważności i potrzebie itp. A jeśli zawiedzie się w swoich próbach, albo drugi partner nie zrozumie, nie zaakceptuje, w małżeństwie nie ma miejsca dla wszystkich, to rozwód jest szansą na szczęśliwe życie. Dla wielu osób drugie małżeństwo jest bardziej opłacalne. A dzieci mają możliwość życia w harmonijnej rodzinie, widząc szczęśliwych mamę i tatę. W chwili rozwodu ludzie nie przychodzą na konsultację psychologiczną. Nagrywają, słyszę, że potrzebna jest pomoc i nadzieja wciąż się tli, ale intensywność namiętności w duszy każdego jest tak wielka, że ​​nie mogą się usłyszeć. Każdy jest zbyt skupiony na sobie. Zasadniczo jako psycholog pracuję z dorosłymi, którzy są w sytuacji przed rozwodem, kiedy podejmują decyzję o rozwodzie, czy nie, oraz w okresie po rozwodzie, kiedy rozwód jest już zakończony. a jeden z byłych małżonków po przeżyciu tej traumy nie może się otrząsnąć i zacząć życia od nowa. Kompleksy niższości są aktualizowane. Nasilają się poczucie winy i zadłużenia, zamęt, złość i zemsta... Jak teraz żyć (życie codzienne, finanse, edukacja, wypoczynek... nowe relacje) Zwykle w tym okresie ujawniają się problemy z dziećmi (wcześniej były problemy). , zwłaszcza gdy rodzina doświadczyła zapowiadających katastrofy, dzieci czują to pierwsze, podświadomie próbują odwrócić uwagę rodziców na siebie, ale rodzice są w tym momencie zbyt zajęci sobą). Jak poinformować dzieci, że mama/tata będzie teraz mieszkać w innym miejscu? Co powinieneś zrobić w reakcji na łzy lub złość dziecka z tego powodu? Czy zezwolić na spotkanie ze zmarłym rodzicem, czy też nie? Czy warto odpuścić, jeśli zawsze wraca w stanie przygnębionym, czy wręcz przeciwnie, „teraz już w ogóle nie ceni mamy, ale tata jest dla niego wszystkim”? Jak zapewnić dziecku środki finansowe? „Niech dziecko zrozumie, kto za niego wszystko robi, a kto się tylko bawi”? itp. Dziecko w sytuacji rozpadu rodziny jest stworzeniem najbardziej bezbronnym. W zasadzie nie ma on z tym nic wspólnego. Problemy i próby ich rozwiązania, walka o szczęście - to wszystko dzieje się między małżonkami. Dziecko staje się mimowolnym uczestnikiem wojen rodzinnych. W jego duszy następuje katastrofa, ponieważ runął znany świat jego rodziny. Pojawiają się straszne fantazje, że teraz go nie kochają, to on jest winien temu, co się stało, a teraz nie będzie miał mamy ani taty. Jest zły, że wszystko tak się potoczyło. A jeśli rodzice zaczną walczyć o dziecko, w formie jawnej (z kim będzie mieszkać) lub ukrytej (jak często się widywać, gdzie, jak w tym uczestniczyć). wychowanie...), to faktycznie stawiają dziecko przed niemożliwym wyborem: które z nich kochać, a które zdradzić. Jest taka metafora: wyobraź sobie, że ty, mały, trzymając oboje rodziców za ręce, jesteś na szczycie góry. A potem góra się zawali, a twoi rodzice wpadną w otchłań, możesz ich tylko wyciągnąć, uratować. Kogo wybierzesz? Niemożliwy wybór! A rozwiedzeni rodzice często zmuszają do tego dzieci. A potem, pozostawione z jednym z rodziców, dziecko czuje, że wewnętrznie zdradziło drugiego rodzica. Podświadomie ukarze się za to niepowodzeniem, poczuciem winy i chorobą. Chciałabym zaapelować do rozwiedzionych rodziców, pomyślcie o dziecku, zaopiekujcie się nim. Nie mówię o dalszym życiu w nieszczęśliwym małżeństwie. Trzeba spróbować oddzielić kwestie małżeńskie od spraw rodzicielskich. Znalezienie odpowiedzi na te pytania i pomoc dziecku w zmienionej sytuacji rodzinnej nie byłoby takie trudne, gdyby nie grzmoty i błyskawice w duszach byłych małżonków. Po rozwodzie.