Czy według Ciebie sukces to stan czy proces? Czy jest to coś, co przychodzi naturalnie i zawsze jest z Tobą, czy też zależy od działań. Twoje działania. Myślę, że odpowiedź jest oczywista. Jeśli po prostu położysz się na kanapie i będziesz marzyć, nic się nie stanie. Chociaż nie, wątpliwy sukces może nadejść w postaci dodatkowych kilogramów w talii. Aby osiągnąć sukces trzeba działać, ale jak? Na przykład robisz coś, ale nie jesteś zadowolony z wyniku. Masz wystarczającą siłę woli i uparcie kontynuujesz, ale nadal nie ma rezultatu. Prawda jest taka, że ​​jeśli zestaw działań nie doprowadzi do sukcesu, to uparte powtarzanie go nie doprowadzi do pożądanego rezultatu. Jeśli klucz nie pasuje do zamka, to niezależnie od tego, jak bardzo się starasz (50 razy, 10 lat), nie otworzysz zamka. Musisz coś zmienić w swoim działaniu. I tu pojawia się problem. Istnieje coś takiego jak poszerzanie strefy komfortu. Koncepcja ta jest szeroko stosowana przez trenerów rozwoju osobistego. Strefa komfortu to to, do czego jesteś przyzwyczajony, obszar codziennych czynności lub zwykły sposób reagowania na sytuację lub wydarzenie. Twoje życie, z grubsza mówiąc, składa się z decyzji, czy coś zrobić, czy nie, działań i sposobów działania, które prowadzą do tego, co jest. Dlatego, żeby życie się zmieniło, trzeba poszerzać swoją strefę komfortu, czyli tzw. wcielić w życie nowe decyzje, nowe działania, nowe sposoby działania. Rozszerzanie strefy komfortu początkowo prowadzi do dyskomfortu. I na tym etapie wiele osób się załamuje. Typowe błędy: zbyt radykalne zmiany w życiu, przyzwyczajeniach, działaniach; wysokie oczekiwania. Wszystko to jest elementarne, ale z jakiegoś powodu wielu tego nie rozumie. Co więcej, niektórzy trenerzy rozwoju osobistego celowo podnoszą poprzeczkę, aby, jak to mówią, wyplenić tych, którym nic nie pomoże. Jestem pewna, że ​​każdy, kto ma choć trochę chęci, może osiągnąć dobre rezultaty, jeśli pierwszy raz w życiu przyjdę na siłownię i powiem sobie: wyciskam 150 kilogramów, bo tak długo to sobie wyobrażałam. , jak mnie uczono. Co się stanie? W najlepszym wypadku zmiażdży Cię sztangą. I wtedy powiem: wizualizacja nie działa, to wszystko bzdury. Inny przykład: będę biegać codziennie o szóstej rano! Ale wcześniej ta osoba w ogóle nie biegała i naturalnie po tygodniu rezygnuje ze wszystkiego. Powiesz, że potrzebujesz siły woli, musisz się zmusić! Zgadzać się! Ale wszystko ma swoją granicę wytrzymałości, zarówno stop tytanu, jak i Ty. Jaki jest sens wykraczania poza to? Czy nie lepiej go zwiększać poprzez stopniowe utwardzanie? Jak wykuwane są słynne japońskie katany? Przez długi czas nakładanie warstwa po warstwie. Wykuwana jest także nieugięta wola – długo i stopniowo (choć istnieją specjalne techniki, które znacznie przyspieszają ten proces). W przypadku biegania najpierw trzeba było się do tego przyzwyczaić, wykonując to ćwiczenie aż do lekkiego zmęczenia. Naucz się czerpać przyjemność z biegania, a potem wstawaj o szóstej rano i biegaj. Czy słyszałeś wyrażenie – woda niszczy kamienie? Kropla po kropli – tak niszczy się trwały granit. W ten sam sposób, wprowadzając codziennie małe zmiany w swoim życiu, uzyskasz duże rezultaty. Ważny! Te drobne zmiany muszą być zgodne z celem. Zmiana dla zmiany nie ma sensu. Po co najmniej miesiącu regularnego powtarzania czynność staje się nawykowa, tj. wpada w twoją strefę komfortu. Tak rodzi się, nie boję się tego słowa, nowe przeznaczenie. Ale co z działaniami i czynami, które należy podjąć, aby osiągnąć cel, ale sama myśl o nich wywołuje przerażenie? Na przykład musisz przemawiać publicznie, ale w szkole przy tablicy zapomniałeś, jak się mówi z podekscytowania. Zasada stopniowości i wykonalności również tutaj działa. Zacznij wizualizować. Wyobraź sobie, że przemawiasz przed publicznością, najpierw małą i przyjazną, potem dużą i krytyczną. Powinieneś wyobrazić sobie pożądane zachowanie w tym przypadku. Po przećwiczeniu wizualizacji w różnych sytuacjach,.