A co jeśli myśli istnieją same w sobie? Wypełniają całą przestrzeń niezajętą ​​przez ludzi, organizmy żywe i przedmioty. Nie są widoczne, nie namacalne, nie odczuwalne w żaden sposób. Ale takie są myśli wszystkich ludzi, przez cały czas, nawet tych, którzy nie żyli od dawna. Tutaj człowiek idzie i myśli o czymś, a potem uderza i zapomina. Wydaje mu się, że zapomniał, ale tak naprawdę to zgubił. Ona, myśl, wyskoczyła z niego i pozostała w kosmosie na tej planecie. Albo na przykład pomyślał o tym, zapisał lub nawet dokonał odkrycia, a ta myśl przestaje zaprzątać umysł i opuszcza człowieka, żyjącego własnym życiem. A ktoś inny zaczyna o tym myśleć i cieszy się z nowego odkrycia, a potem dowiaduje się, że myślał o tym dawno temu, sto lat temu. Tak więc w świecie myśli leci i leży ogromna rzesza, miliardy miliardów, a nawet więcej, tak wiele, że nie sposób zliczyć. A ludzi jest mało. Jak zatem człowiek wybiera, którą myśl ma myśleć? Ale od urodzenia dziecko tworzy i rozwija filtr tego, co uważa za ważne, a co za śmieci. A te filtry są bardzo indywidualne, owszem, mogą być podobne, ale nigdy nie są takie same dla różnych osób. A swoją drogą w ciągu dnia potrafią się zapchać, wieczorem napływa coraz mniej sensownych myśli, więc trzeba spać - dobry odpoczynek oczyszcza filtr, a mózg nadal nie wyrzuca myśli, które w nim utkwiły podczas snu, ale sortuje je i odkłada na półki w rezerwie. Filtry dla dzieci są duże i z biegiem czasu stają się mniejsze. Dzieje się tak, aby człowiek mógł nauczyć się myśleć jakościowo i głęboko. Małemu trudno byłoby się uczyć, gdyby myśli nie przychodziły jedna po drugiej, ale całymi gromadami, bo trzeba je jeszcze umieć posortować – ważne, nie ma znaczenia, czy myśleć teraz, czy później, i Wkrótce. Czasami myśli są puste – są to fałszywe myśli. Człowiek to łapie i myśli i myśli, ale to nigdy nie rośnie. Ale to jest zadanie myślącej osoby - powiększyć lub zmodyfikować myśl, aby móc ją następnie rzucić z powrotem w świat, wzbogacając ją i ulepszając. I tak podróbka się nie zmienia, a jedynie zajmuje człowiekowi przestrzeń i czas, mózg działa, pobiera siłę z ciała, ale myśl nie jest myślana i nie jest wyrzucana, co oznacza, że ​​​​nowa prawdziwa myśl nie może przeniknąć . A wtedy bardzo ważne jest, aby szybko zauważyć podróbkę, w przeciwnym razie może to zablokować tę umiejętność dostrzegania fałszywych myśli. Człowiek myśli to, co myśli, ale w rzeczywistości po prostu powtarza to, co zostało już powtórzone wiele razy. Czy wiesz, co może być jeszcze gorszego od tego? Jego filtr nie zmniejsza się wówczas z wiekiem, ale wzrasta i wraca jak u dziecka! Nawet normalna, wartościowa myśl, choćby przedostawała się do mózgu takiej osoby, zostanie obcięta i uproszczona do minimum, po czym stanie się fałszywką i zostanie wyrzucona. A filtr wzrasta, bo człowiek nie jest już w stanie poradzić sobie z natłokiem myśli, i wtedy jest to zabezpieczenie, w przeciwnym razie, jeśli do głowy zmieści się dużo myśli, mózg się przegrzeje, a potem rozpadnie, a człowiek może zwariować. W ramach profilaktyki bardzo ważne jest, aby każda osoba od czasu do czasu znalazła inną osobę lub kilka z nieuszkodzonymi filtrami i wspólnie pomyśleli, pokłócili się i rozważyli tę samą myśl z różnych stron, sprawdzając w ten sposób łapacz, nasmarowując go i czyszcząc w ten sposób . Taką osobą, bardzo ważną dla zapobiegania lub nawet naprawy, może być ktoś, kto nie żył długo, ale swoje myśli ucieleśniał w pracy, tworząc przedmioty materialne, lub napisał książkę, nakręcił film, skomponował piosenkę i i tak dalej, bo jest ich wiele, wszystko można stworzyć za pomocą myśli... Ważne jest, aby rozróżniać podróbki, a prawdziwe myśli same Cię znajdą! )))