Od autorki: Rodzice, którzy w dzieciństwie byli wychowywani zbyt surowo, często wychowują swoje dzieci zbyt delikatnie. „Jako dziecko traktowali mnie zbyt surowo” – mówi rodzic. - Poczułam się bardzo urażona i zdecydowałam, że nigdy nie pozwolę, żeby coś takiego przytrafiło się moim dzieciom. A on wpada ze skrajności w skrajność. Na przyjęciu matka i 5-letnia dziewczynka. Mama próbuje mi powiedzieć, co dzieje się w jej rodzinie i co ją niepokoi. W tym czasie dziewczyna chodzi po biurze, bierze wszystko, czego chce, otwiera szuflady, wyjmuje z nich wszystko. Nie zwracając uwagi na to, że dorośli ze sobą rozmawiają, dziecko podchodzi do mnie, pyta o przeznaczenie wyłowionych z pudełka rzeczy, żąda zrobienia tego i tamtego. Mama krzyczy na nią i nawet nie próbuje jej zatrzymać. Żadna z proponowanych przeze mnie czynności nie satysfakcjonuje dziewczynki. Wreszcie żąda ołówków i siada przy stole. Pomiędzy pokazaniem rysunków i głośnym „zobacz, jak to wyszło!” Jej matka i ja słyszymy się nawzajem. „No cóż, nie mogę jej ukarać” – mówi ze strachem mama, chociaż nie wspomniałam ani słowem o karach. – Pamiętam, jak źle się czułem jako dziecko, gdy rodzice czegoś mi zabraniali lub zabraniali. Mamie nie podobał się ekstremalny sposób jej wychowania (zbyt rygorystyczny). I popadła w drugą skrajność łagodności – mojemu dziecku będzie wolno wszystko, bardzo ją kocham. I jeszcze inną skrajność – można wychowywać albo za pobłażliwością, albo karaniem – okrucieństwem. Nie ma trzeciej opcji, ale ma cudowne dziecko. Aktywna, dociekliwa dziewczyna, bez deficytów neurologicznych. Nie tchórzliwa, pyta o wszystko - chce poznać przyczynę tego, co się dzieje („Dlaczego nie?”, „Dlaczego jest zielone?”), Asertywna, czyli wrodzone cechy dziecka są bardzo dobre. Po prostu nie ma żadnych granic w komunikowaniu się z innymi ludźmi. I to było zadanie matki. Naucz dziecko, jak ma się zachować w społeczeństwie – to nie jest przemoc. Naucz dziecko szanowania granic innych ludzi. Naucz dziecko, że nie może teraz dostać wszystkiego, czego chce. także nie przemoc. Wszystko to wyjdzie mu tylko na korzyść, bo lepiej, żeby matka go tego nauczyła, a nie samo życie. To prawda, nie jest już dobrze, ale jak to się skończy?.