Od autora: archiwum psychologa rodzinnego Plus czy minus życie rodzinne Tło. Działo się to w czasach starożytnych, kiedy o Internecie nawet się nie śniło. Nie było też wystarczającej liczby psychologów na jednego mieszkańca. A ludzie ze swoimi kłopotami i problemami zwracali się... do redaktora gazety. W tym czasie, jako psycholog rodzinny, redakcje okresowo dzwoniły do ​​mnie z prośbą o komentarz do tego czy tamtego listu. Ostatnio przeglądając swoje artykuły, trafiłem na publikacje w dziale „Psycholog i Ja”. Niektóre z opisanych przypadków są dość ciekawe, inne dość typowe i postanowiłem się nimi podzielić. (Imiona klientów zostały zmienione) List Jestem żonaty od prawie roku. Nie ma jeszcze dzieci. Mam problemy z mężem. Przede wszystkim jest to alkohol. Mój mąż ma dopiero 21 lat, ale uważa, że ​​codzienne picie piwa jest normalne, bo przez to dochodzi do wielu skandalów. A poza tym, kiedy się kłócimy, zawsze mnie obraża i mówi, że to wszystko moja wina. Jestem bardzo zazdrosna i wybredna, to prawda. Bo wydaje mi się, że tak naprawdę mnie nie kocha. Bardzo go kocham, ale może powinnam pozwolić mu odejść, skoro nie ma wzajemnego zrozumienia? I zawsze wytyka mi moje wady, ale rzadko mówi o moich zaletach. I to jest bardzo bolesne... Co mam zrobić? Praktycznie nie ma wspólnych interesów. On jest zainteresowany wypiciem drinka z przyjaciółmi, ale ja już mam dość tych piw, moja mama pije w domu, widziała już dość tego wszystkiego... Co mam zrobić? Irina K. Komentarz Irina, piszesz, że w rodzinie rodziców znasz alkohol z pierwszej ręki. Statystyki (najbardziej uparta rzecz na świecie) mówią, że 70% dziewcząt z rodzin alkoholowych wychodzi za mąż za te, które później będą nadużywać alkoholu. Dlaczego wybrałaś i zakochałaś się w tym konkretnym facecie spośród wielu facetów? Oczywiście wybór ten nastąpił na poziomie nieświadomym. Szukałaś osoby, z którą mogłabyś wdrożyć pewne nie do końca „zdrowe” wzorce zachowań (a nie było gdzie uczyć się innych wzorców!). Jak opisujesz swoje życie rodzinne, Irino? „Każdego dnia są skandale, kłócimy się, on mnie obraża, jestem zazdrosna i szukam winnych, bardzo mnie to boli… a ja go kocham…” To jest życie w ciągłym stresie, to nieświadome pragnienie doświadczyć tak zwanych doświadczeń traumatycznych. Istnieje nawet specjalne określenie na takie rodziny – rodziny skoncentrowane na traumie, jest to jeden z typów rodzin alkoholowych. Dzieci z takich rodzin mają bardzo ciekawy system uczuć – życie bez stresu wydaje się nudne i mdłe. Ci ludzie na co dzień doświadczają tak intensywnych namiętności, że mają inną „normę”. Zakładając, że zdecydujesz się opuścić męża, „pozwól mu odejść”, jak to ująłeś, co może się wydarzyć dalej? W Twoim otoczeniu znów pojawi się osoba, która pomoże spełnić Twoją „doświadczeniową” normę. I znowu znajdziesz się w tym samym błędnym kole. Bez wewnętrznej przebudowy, bez szczerej odpowiedzi na pytania: „Czego chcę od relacji z mężczyzną? Czego od niego oczekuję? Do czego go prowokuję? Na co jesteś skłonny pozwolić sobie, a na co nie?” krok w kierunku zdrowszych relacji jest prawie niemożliwy. Irina, jesteś jeszcze dość młoda, masz siłę i chęć zmiany czegoś w swoim życiu. Prawdopodobnie nadszedł czas, aby przepisać stary „scenariusz” i stworzyć taki, który Ci odpowiada. Uwierz mi, to możliwe, wielu osobom się to udaje! Na tej ścieżce możesz potrzebować pomocy profesjonalisty lub po prostu wsparcia bliskich przyjaciół..