Podeszła do mnie kobieta, która uważała, że ​​wydziela nieprzyjemny zapach: „Źle pachnę” – powiedziała niemal natychmiast. Żyła z tym zapachem przez ponad dziesięć lat. Kobieta wstydzi się swojego zapachu w zatłoczonych miejscach: w sklepie, w autobusie i innych miejscach publicznych, zaczyna panikować i mocno się poci ze strachu. Kobieta wierzy, że ludzie się z niej śmieją i słyszy to. Tak reagują na nią głównie kobiety. Mężczyźni nie myślą, że brzydko pachnie. Kobieta uważa się za złą z powodu tego zapachu i uważa, że ​​nie jest godna mężczyzny, którego kocha. Kiedy mieszkała w mieście w kamienicy, wydawało jej się, że to jej zapach poza mieszkaniem kobieta czuje jej zapach w postaci szaro-czarnej, gęstej aury otaczającej jej ciało. Ta aura psuje jej życie, a ona robi to na złość, żeby kobiecie nie udało się w życiu odnieść sukcesu. Przedstawiłam tę historię w skróconej wersji. Jak powstał ten problem i jak się on utrzymuje w życiu kobiety? kilka sytuacji i wydarzeń, które postrzega jako „brudne”. Jedno wydarzenie miało miejsce w dzieciństwie, drugie w okresie dojrzewania. „Brudna” sytuacja była także w związku z młodym mężczyzną, który ją zdradził, skrytykował i zaraził dziewczynę chorobą przenoszoną drogą płciową. Ciągle się kłócili. Kobieta zaczęła unikać pojawiania się w miejscach publicznych. Nie chodzi do sklepu ani nie korzysta z komunikacji miejskiej. Przestała też kontaktować się z przyjaciółmi. Kobieta zwraca się o pomoc do matki. Kiedy przychodzi do niej matka, matka idzie do sklepu i kupuje żywność oraz różne artykuły dla domu. Kobieta omawia swoją sytuację z siostrą i matką. Zwraca się o pomoc do lekarzy. Komunikuje się na forum tematycznym, z którym spotykają się ludzie z podobnym problemem prosi bliskich o zapewnienie: „Powiedz mi, czy brzydko śmierdzę?” Krewni mówią, że niczego nie pachnie, ale to nie uspokaja kobiety. Uważa, że ​​po prostu nie chcą jej denerwować. W ciągu dnia bierze prysznic dwa, trzy razy dziennie i kilka razy dziennie zmienia bieliznę. Jednocześnie wierzy, że czy się umyje, czy nie, zapach nie zależy od tego. Wyjechała z miasta i obecnie mieszka na wsi, aby zminimalizować kontakty społeczne. Praktycznie nie wychodzi z domu. Jak w tym przypadku ustrukturyzować swoją pracę? Stosując zasady i metody terapii emocjonalno-wyobrażeniowej, pracowaliśmy z szaro-czarną aurą, która zmieniała się i promieniowała światłem słonecznym, z którego rozkwitały wiosenne pachnące kwiaty. Za pomocą pisemnych praktyk kobieta przepracowała traumatyczne wydarzenia, w związku z którymi czuła się brudna. Dałem zadania specjalne, które blokowały dysfunkcjonalne próby rozwiązania problemu. Zrestrukturyzowałem strategię unikania. Zmieniłem postrzeganie zapachu przez kobietę z negatywnego na pozytywne. Zapach stał się teraz nie wadą, a zaletą! To jest zapach kobiety! Praca trwa i jest jeszcze wiele do zrobienia, aby przywrócić kobiecie radość życia! Jeśli artykuł był dla Ciebie interesujący, autor będzie zadowolony z Twoich podziękowań. To zainspiruje Cię do napisania nowych ciekawych artykułów. Zapisz się na konsultację: telefon, WhatsApp +7-905-793-2237 skype: sovlad2 Oleg Władimirowicz Surkow Pracuję z Duszą!!