O oznakach złego wychowania pisałem już: https://www.b17.ru/article/plohoye_vospitaniye_priznaki/https://www.b17.ru/article/hamstvo/ Kontynuując... .Ludzie, którzy robią innym złe rzeczy Są ludzie, którzy rozmawiają i robią złe rzeczy innym ludziom - pamiętasz starszą panią Shapoklyak? Nieprzyjemna komunikacja, drobne, brudne sztuczki i celowe krzywdzenie innych ludzi. Często lubią, gdy inni ludzie czują się źle, a nawet czerpią z tego przyjemność. Egoizm takich osób jest konsekwencją zepsucia i braku wychowania, skupienia się na swoich potrzebach i niechęci do dostrzegania potrzeb i problemów innych ludzi. Niedawno przeczytałam na portalach społecznościowych historię o związku 32-letniej kobiety z matką, która rano powiedziała córce kilka przykrych rzeczy.tj. zepsuła córce humor, po czym z uśmiechem zanuciła sobie piosenkę i z satysfakcją zajęła się swoimi sprawami. 9-letni chłopiec przychodzi do pokoju dziadka, gdy ten odpoczywa i robi taki hałas, że dziadkowi podnosi się ciśnienie. Babcia mu o tym opowiada, ale on albo z przyzwyczajenia, albo na złość dziadkowi, robi to dalej. Dziewczyna mówi, że jest dla niej nieprzyjemne, gdy ktoś dotyka rękami jej włosów, a jest ktoś, kto to robi to właśnie tam. Trzeba więc uczyć dzieci słuchać i uwzględniać prośby innych, aby w przyszłości uniknąć problemów w relacjach z innymi, jak w starej opowieści o japońskim wychowaniu: „Pewien facet wsiadł do tramwaju i usiadł w puste miejsce, a naprzeciw niego siedziała młoda kobieta z dzieckiem w ramionach. Dziecko krzyczy, wrzeszczy, przeszkadza pasażerom i próbuje ubrudzić tego faceta butami. Facet spojrzał na to zachowanie i powiedział: - Dziewczyno, czy mogłabyś uspokoić dziecko? - Nie, nie mogę - wychowuję go w systemie japońskim - pozwalam dziecku na wszystko. Tramwaj podjeżdża do przystanku facet wstaje, wyjmuje gumę z ust i rozkoszuje się odciskiem jej na czole swojej matki: - Moja mama też mnie wychowała według japońskiego systemu - jako dziecko pozwalała na wszystko. " Ludzie myślący tylko o sobie i swojej wygodzie są tak ludzie są przyzwyczajeni do otrzymywania wszystkiego, czego chcą od rodziców i bliskiego otoczenia i nie są przyzwyczajeni do tego, że czegoś im odmawia się. Unikają niezadowolenia, dyskomfortu, a czasami nie reagują adekwatnie w sytuacjach frustracji: mogą wpaść w histerię, płakać, krzyczeć, dziecinnie wyładowywać złość na przedmiotach lub żywić urazę. Tacy ludzie często nie przejmują się zasadami i ograniczeniami i łatwo je łamią, bo tak chcą i jest to dla nich wygodne. I dobrze, jeśli nie dzieje się to ze szkodą dla innych. Sceną jest mieszkanie w apartamentowcu. Impreza młodzieżowa trwa wyraźnie do północy i dłużej. Głośna muzyka, hałas, hałas, taniec, krzyk, śmiech, zabawa... Sąsiedzi też nie śpią, ale kogo to obchodzi? Pijani lub pod wpływem narkotyków młodzi i niemłodzi ludzie wsiadają za kierownicę samochodu, nie myśląc o konsekwencjach takiej jazdy. Co łączy te dwie kategorie ludzi? wymagania. Obie kategorie krzywdzą innych ludzi: tylko niektórzy robią to świadomie i celowo, inni są głusi, ślepi i nie wiedzą lub nie chcą wiedzieć, że ich wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka...