Od autora: Opublikowano na stronie internetowej i Szkole Życia Zamiast kapelusza w drodze założył patelnię. Zamiast filcowych butów naciągnęłam rękawiczki na pięty S.Ya. Marshak Wspaniały wiersz wielkiego pisarza i poety S.Ya. Marshak został opublikowany w 1930 roku. W ostatnich czasach Galina Petrovna pracowała jako asystentka naukowa na jednym z uniwersytetów w Petersburgu. Z obciążeniem dydaktycznym przyszła do pracy w środę, jak zwykle, z lekkim opóźnieniem - nie ma problemu, bo seminarium zaczęło się dopiero o 12. Ale do zrobienia były inne rzeczy: przejrzenie materiałów seminaryjnych i przygotowanie pytań do studentów, sprawdzenie. sprawdziany na jutro, przygotuj się na spotkanie z doktorantem, udaj się do działu księgowości, czas wysłać artykuł do czasopisma, dobrze byłoby mieć czas na dokończenie recenzji podręcznika – kierownik. wydział prosił, żeby się pośpieszyć... „A gdzie jest teczka z materiałami seminaryjnymi, czy powinna być na tym stosie... A może została w domu? Może na stoliku obok czegoś nie widać... Jest naprawdę w domu? A może kto to wziął? Och, to jest! Wreszcie, mój Boże, to nie to! Galina Pietrowna wpadła w poważną panikę. Oczywiście materiał był znany od dawna, ale mimo to nie zaszkodzi go przejrzeć. „OK, zapamiętam w ten sposób” – zdecydowała Galina Pietrowna, ponieważ nie było czasu na poszukiwania. Pokrótce naszkicowałem plan lekcji, ale pytania trzeba będzie ułożyć w miarę upływu czasu. Po seminarium i obiedzie Galina Petrovna zmęczona usiadła przy swoim biurku. „Więc co jeszcze mam na dzisiaj? Muszę zrobić więcej i o niczym nie zapomnieć. Och, tak, testy są na miejscu, mogę je ukończyć w półtorej godziny, jeśli nikt rozprasza mnie. Muszę najpierw napić się kawy. To dziwne, prawie skończył mi się cukier. Będę musiał go gdzieś zabrać na pamiątkę tu na dole. Cholera, pióro nie pisze, i ten też... No i czajnik się zagotował. O, przypomniało mi się, czego mi jeszcze potrzeba...” itd. I z niedawnych wydarzeń jedna znajoma skarżył mi się, że po raz kolejny został wyrzucony z pracy. Tym razem z warsztatu samochodowego, gdzie zatrudnili mnie z polecenia po dwóch latach bezrobocia i braku gotówki. Kiedy mnie zatrudniono, byłem ogromnie szczęśliwy: praca była znajoma - wielokrotnie naprawiałem samochód, od razu czułem przyczynę problemu, pensja była przyzwoita. Ale w trakcie doszło do wielu przebić: przy wymianie oleju zapomniałem założyć miedzianą uszczelkę, wymiana klocków hamulcowych zajmuje cały dzień - albo sprężyny zacisku są złe, albo zapomniałem wspornika, albo były „ dodatkowe” śruby zostały po montażu, przy wymianie węży zapomniałem dokręcić obejmę, zgubiłem gumowy pierścień, płyn zaczął płynąć... Nieważne jak bardzo starałem się majstrować i robić to ostrożnie, niekończące się wpadki i tak się zdarzały. A takie problemy są wszędzie: nie wytrzymał na budowie nawet dwóch miesięcy, za drugim razem nawet egzaminu na mechanika nie udało mu się zdać, pierwsza żona odeszła: wydawało się, że mało o niej myśli, nie dotrzymywał kroku obietnicami, zapomniał o obowiązkach domowych. Wszystko jest zawsze krzywe i przypadkowe. Czy to pechowy los, czy pechowy charakter. W obu przypadkach mówimy o naruszeniu uwagi spowodowanym zespołem deficytu uwagi, w skrócie ADD. Natomiast ADHD to zaburzenie z deficytem uwagi, któremu towarzyszy nadpobudliwość, które częściej występuje u dzieci. Opisywane zaburzenie to trudności w skupieniu i utrzymaniu skupienia uwagi przez określony czas na jednej rzeczy w celu rozwiązania danego zadania, oznacza to, że uwaga mimowolnie odpływa, odsuwając na bok cele zawodowe. Innymi słowy, uwaga jest powierzchowna, ma charakter wędrujący i bardzo łatwo ją rozpraszać na obce przedmioty i zdarzenia. Ponadto cierpi na to pamięć krótkotrwała. Jak wspomniano w poprzednim artykule, tego rodzaju deficyt uwagi może być spowodowany zupełnie innymi przyczynami. Na przykład choroby takie jak dystonia wegetatywno-naczyniowa mają działanie.