Od autora: Tylko leniwi nie mówili o świadomości i świadomości. Różnorodne systemy i nauki, od buddyzmu po marksizm, argumentują, że człowiek musi działać świadomie. Z doświadczenia życiowego wielu z nas wie, że wiele problemów psychologicznych, z jakimi boryka się człowiek w życiu, wynika z jego niewystarczającego świadomego podejścia do siebie, ludzi, sytuacji i życia w ogóle. Jednak sama kategoria świadomości jest we współczesnej psychologii dość słabo rozwinięta. W zachodnim paradygmacie nauk psychologicznych utożsamianie racjonalnego, krytycznego i refleksyjnego umysłu w życiu ze świadomością jest całkowicie błędne. Panuje przekonanie, że każdy dorosły, który otrzymał wykształcenie i jest w stanie kompetentnie zwerbalizować swoje pragnienia i myśli, może być uważany za model świadomości. Czasami pojęcie „świadomości”, zwłaszcza jeśli jest stosowane w kontekście danej osoby poszukiwania duchowe, jest czymś, co współczesna psychologia chętnie daje religiom i systemom religijno-filozoficznym. Rzeczywiście, systemy religijne Wschodu i Zachodu bardzo szczegółowo pracowały nad tematem ludzkiej świadomości, zarówno w sferze poszukiwań duchowych, jak i w życiu w ogóle. I z tego punktu widzenia przydatne byłoby, aby współcześni badacze, zwłaszcza jeśli są daleko od praktyk duchowych i psychologicznych, opanowali to doświadczenie religii i świętej wiedzy ezoterycznej, co oznacza świadomość na Duchowym Wschodzie i Świętym Zachodzie ? Oczywiście mędrcy Wschodu i Zachodu nie utożsamiają zdolności człowieka do świadomego odnoszenia się do siebie i świata do jego racjonalno-krytycznego myślenia. Świadomość odnosi się do zdolności człowieka nie tylko do generowania obrazów mentalnych i pewnych sądów na temat osoby i świata, ale także do obserwacji siebie i robienia tego w sposób ciągły, rozdzielając uwagę w szczególny sposób pomiędzy światem zewnętrznym i wewnętrznym. Osoba o wysokim poziomie świadomości, oświecony mędrzec czy święty nieustannie obserwuje wszystkie swoje myśli, uczucia i działania jakby z zewnątrz, nie utożsamiając się z nimi i nie przepuszczając ich przez filtr moralnych i etycznych wyobrażeń o świecie. Osoba rozwijająca umiejętność bycia świadomym siebie stara się być stale obecna swoją świadomością w każdym akcie myślenia, przeżywania i działania. W przeciwieństwie do zwykłego człowieka, którego psychika jest zbudowana odruchowo i który jest przyzwyczajony do reagowania impulsywnie na jakikolwiek zewnętrzny bodziec, słowo lub działanie innej osoby, osoba, która obudziła w sobie świadomość, najpierw myśli, a potem działa. Świadomie pracuje nad wydłużeniem czasu pomiędzy bodźcem zewnętrznym a odruchową reakcją danej osoby na niegrzeczne słowo, negatywny bodziec lub nieoczekiwany atak. Dąży do ograniczenia liczby nieprzemyślanych reakcji, które najczęściej zamieniają się w błędy i manifestowania się świadomie. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że osoba kultywująca w sobie świadomość faktycznie spowalnia swoje reakcje psychiczne i, w slangu,. język, staje się swego rodzaju hamulcem” w komunikacji i działaniu. W rzeczywistości ten pomysł jest fałszywy. Spowalniając swoją reakcję na kilka sekund, a nawet ułamek sekundy, osoba kultywująca świadomość zwiększa szybkość znajdowania właściwej odpowiedzi na dowolny bodziec zewnętrzny. Nabywa umiejętność reagowania na bodźce zewnętrzne i działania ze znacznie większą precyzją niż osoba mówiąca z prędkością karabinu maszynowego lub przyzwyczajona do wprowadzania gwałtownych emocji w każdą swoją reakcję. Umiejętność dostrzegania kilku alternatyw swojego zachowania raz daje takiej osobie ogromne poczucie wolności i pomaga jej uniknąć licznych błędów, które są dopuszczalne w komunikacji i w ogóle w życiu, osoba impulsywna zbyt szybko reaguje. Jak powiedział jeden z amerykańskich psychologów: pomiędzy bodźcem a reakcją masz kilka sekund, wypełnij je poprawnie. W takim przypadku szanse na prawidłowy wybór właściwej decyzji i działania znacznie wzrastają.razy Osoba kultywująca w sobie świadomość zwiększa swój potencjał energetyczny, rozpuszcza wszelkie błędy i programy i stopniowo nabywa zdolność samokontroli. Im częściej zaczynamy obserwować siebie z zewnątrz i podchodzimy do tego procesu w sposób przemyślany i świadomy, tym mniej popełniamy w swoim życiu błędnych działań. Psychologia i codzienne doświadczenia pokazują, że umiejętność obserwowania siebie z zewnątrz przydaje się pod każdym względem. Nasza umiejętność patrzenia na nasze reakcje emocjonalne i decyzje mentalne z zewnątrz prowadzi do zdumiewającego rezultatu: pod mądrym spojrzeniem naszej przebudzonej świadomości wszystkie negatywne reakcje znikają, a pozytywne myśli, uczucia i decyzje, wręcz przeciwnie, stają się w nas silniejsze i pomóż nam działać skutecznie i szczęśliwie. Właściwie przeprowadzona konsultacja psychologiczna zawsze pomaga osobie zgłaszającej się do psychologa obudzić w sobie tę umiejętność świadomej obserwacji siebie, a także świadomego przeżywania swoich problemów psychicznych. Przyspiesza to wyzwolenie się osoby, która zwróciła się do psychologa, z występujących w niej negatywnych doświadczeń psychicznych. Wszelkie przypadki spontanicznego zrozumienia prawdy, dostrzeżenia własnych błędów, odnalezienia właściwych dróg życiowych wiążą się z włączeniem tego mechanizmu spontanicznej świadomości, która szczególnie nasila się w sytuacjach ekstremalnych. Co to znaczy być świadomym siebie i świata? Oznacza to bycie obecnym w sobie tak zawsze, jak to możliwe, lub tak często i tak długo, jak to możliwe. Oznacza to świadome obserwowanie siebie z zewnątrz i ciągłe ćwiczenie coraz bardziej kompletnej i obszernej wizji siebie, swoich zewnętrznych zachowań i wewnętrznego świata z zewnątrz. Oznacza to również ciągłe zwiększanie uwagi na swoje życie i siebie. Musisz dosłownie zwiększyć ilość wewnętrznego czasu spędzanego na kontemplacji siebie. Co więcej, najcenniejsza będzie kontemplacja, którą prowadzisz w przepływie życia, spraw i komunikacji, a wcale nie ta, która polega na porzuceniu życia dla jakiegoś wewnętrznego, a zwłaszcza zewnętrznego klasztoru. Musisz zwiększyć subtelność i głębię wewnętrznego widzenia, które praktycznie objawia się jako wiedza o tobie oraz twoich własnych psychologicznych cechach i głębiach. Im bardziej inteligentne, świadome poglądy na swój temat tworzysz, tym więcej substancji mądrości lub energii przejrzystości , zdolność rozumienia, będzie gromadzić się w Tobie bardzo dokładnie, w „takości” (jak mówią buddyści), bez budowania niepotrzebnych złudzeń i fantazji na swój temat. Aby nie czekać na problemy i jakiekolwiek negatywne wydarzenia, lepiej spróbować działać proaktywnie i proaktywnie traktować świat, siebie i życie, jak mówią przedstawiciele współczesnej zachodniej psychologii. Osoba, która myśli i działa proaktywnie, podchodzi do wydarzeń i wyzwań życiowych w sposób przemyślany, świadomy, proaktywnie kierując się w przyszłość, biorąc pod uwagę z wyprzedzeniem szeroką gamę wyzwań i możliwych zagrożeń życia. Co więcej, taka strategia odnoszenia się do teraźniejszości i przyszłości własnego życia nie ma nic wspólnego z czysto intelektualną kalkulacją wszystkich opcji, jak to robią analitycy. W rezultacie nie ma czasu na podjęcie właściwej decyzji. Ktoś, kto jest uważany za osobę mądrą, zachowuje się zupełnie inaczej. Ma inną wizję problemów życiowych, inny horyzont planowania. Jest to raczej rodzaj panoramicznej wizji perspektyw własnego życia. Według takiej filozofii życia człowiek taki, osiągając pewien stopień mądrości i doskonałości, realizuje się w odniesieniu do tendencji, które odczuwa i widzi zarówno w sobie, jak i w świecie. Jeśli porównamy go z postacią słynnej bajki Kryłowa, to oczywiście zachowuje się jak mrówka, podczas gdy jego przeciwników, przyzwyczajonych do impulsywnego działania, można porównać do ważki, która nie lubi myśleć o swojej przyszłości człowiek działa bardziej proaktywnie, im głębiej dostrzega przyczyny swoich poprzednich niepowodzeń, tym dokładniej rozumie istotę zmian zachodzących w teraźniejszości i