Pojęcie satysfakcji małżeńskiej. Relacje małżeńskie mają kluczowe znaczenie dla rodzin, jeśli oceniamy małżeństwo z punktu widzenia sukcesu lub porażki. Klimat społeczno-psychologiczny jest podstawą relacji i w dużym stopniu wpływa na rozwój członków rodziny. To wysiłki każdego z małżonków decydują o tym, czy klimat psychologiczny będzie sprzyjający. Relacje pomiędzy partnerami mają największy wpływ na dobro całej rodziny. Satysfakcja małżeńska zależy od zaspokojenia potrzeb partnerów. W psychologii zjawisko satysfakcji małżeńskiej definiuje się jako cechę subiektywnej oceny charakteru relacji małżeńskich i rodzinnych przez każdego z małżonków. SI. Głód najpełniej determinuje zjawisko zaspokojenia małżeńskiego. Trzymając się jego stanowiska, satysfakcję z małżeństwa będziemy rozpatrywać jako wynik odpowiedniej realizacji idei rodziny, która rozwinęła się w umyśle człowieka pod wpływem różnych wydarzeń składających się na jego doświadczenie w tej dziedzinie aktywności. Przede wszystkim człowiek kieruje się modelem zachowania rodziców w rodzinie rodzicielskiej. Dziecko obserwuje zachowanie i postawę rodziców wobec siebie. W ten sposób kształtuje się idea rodziny, jaka powinna być, dziecko przejmuje wzorce zachowań swoich rodziców. W świadomym wieku człowiek może już inaczej ocenić relacje w rodzinie rodzicielskiej. W bardziej dojrzałym wieku, wchodząc w relacje, rozwija się własne doświadczenie budowania relacji z płcią przeciwną. Określane są pozytywne cechy, które każda osoba chce zaobserwować u swojego partnera. W ten sposób budowany jest idealny obraz przyszłego małżonka i relacji osobistych. Idealny obraz nie zawsze pokrywa się z rzeczywistym. Dlatego przed ślubem partnerzy komunikują się, poznając się. Czynniki wpływające na satysfakcję małżeńską. Satysfakcja małżeńska zależy od wielu parametrów. Motyw zawarcia małżeństwa ma istotny wpływ na satysfakcję ze związków małżeńskich. SI. Głód w swoich pracach badał wpływ motywów zawarcia małżeństwa na satysfakcję małżeńską. Zidentyfikował takie motywy, jak miłość, wspólne zainteresowania i poglądy, sukces materialny, chęć urodzenia zdrowego dziecka, poczucie samotności i współczucia. Najbardziej udane i charakteryzujące się wysokim poziomem satysfakcji małżeństwa to te, które powstały na gruncie wspólnych zainteresowań i poglądów, a także na fundamencie miłości. Najbardziej niefortunne były te, gdy ludzie zawierali związki małżeńskie z powodów materialnych. Partnerzy o podobnych celach i zainteresowaniach mają znacznie więcej wspólnych płaszczyzn. Dążenie do podobnych celów zapewnia małżonkom spójność i pozytywnie wpływa na momenty umacniania jedności rodzinnej. W parach, które tworzą małżeństwo w oparciu o uczucia miłości i podobne poglądy, dominuje chęć pójścia na ustępstwa wobec siebie w sytuacjach konfliktowych. Wielu autorów łączy satysfakcję małżeńską z różnymi czynnikami. NG Yurkevich znalazł związek między satysfakcją małżeńską a podziałem obowiązków domowych. W przypadkach, w których kobieta sama wykonywała wszystkie obowiązki domowe, jedynie 59% małżeństw zostało ocenionych jako szczęśliwe i satysfakcjonujące. W przypadkach, gdy mąż pomagał żonie w obowiązkach domowych, odsetek ten wzrasta do 88%. Najbogatsze małżeństwa okazały się wtedy, gdy obowiązki były równomiernie rozłożone między mężem i żoną – 94%. W jednym z najnowszych badań poświęconych problematyce młodych matek, skupiającym się na podziale obowiązków w rodzinie, wyróżniono dwie grupy. Do pierwszej zalicza się rodziny, w których obowiązki domowe rozkładają się w sposób egalitarny, do drugiej – w sposób tradycyjny. W rodzinach o typie tradycyjnym żony wykonywały 75% wszystkich prac domowych, żony i mężowie wspólnie – 25 i 19% prac domowych, a mężowie sami – 3% obowiązków. W rodzinach egalitarnych brak podziału ról żonyUdział mężów stanowi wykonywanie 33% obowiązków domowych, mężowie - 5%, 58% i 61% wszystkich obowiązków wykonują wspólnie oboje małżonkowie. W rodzinach, w których mąż pomagał żonie, tj. Przy egalitarnym podziale ról satysfakcja ze związku kobiet jest wyższa niż w tradycyjnych rodzinach. Yu.A. Aleshina powiązała satysfakcję małżeńską z długością życia rodzinnego. Inni autorzy w swoich badaniach stwierdzili, że początkowy etap małżeństwa oraz etap dojrzałej rodziny, kiedy para jest małżeństwem od 20 lat, charakteryzuje się wyższym poziomem satysfakcji małżeńskiej niż etap środkowy, kiedy poziom zadowolenie gwałtownie spada. Wynika to z kryzysów związanych z urodzeniem dzieci i osiągnięciem przez dzieci samodzielnego wieku. W tym okresie zachodzą zmiany, które wpływają na wzajemne postrzeganie małżonków. Krzywa zależności satysfakcji z małżeństwa od długości życia rodzinnego, na podstawie powyższych danych, ma kształt litery U. Jednym z najpoważniejszych kryzysów w rodzinie jest etap rozwoju rodziny po urodzeniu pierwszego dziecka. Czynniki pozytywnie wpływające na relacje małżeńskie w okresie przejścia do rodzicielstwa: umiejętność konstruktywnego rozwiązywania sytuacji konfliktowych w okresie przed urodzeniem dziecka w rodzinie, model pozytywnych relacji w rodzinach rodzicielskich małżonków, równy podział obowiązki domowe między małżonkami po urodzeniu się dzieci, wystarczająca ilość czasu na wspólny wypoczynek. Analizując czynniki wpływające na rozwój relacji rodzinnych, można wyróżnić kilka grup: cechy płciowe i wiekowe dziecka, długość życia małżeńskiego, baza społeczno-ekonomiczna rodziny, praca małżonków, cechy relacji między małżonkami. Niekorzystnie wpływają na to rodziny rodzicielskie, planowana ciąża, cechy osobowe rodziców i dzieci, cechy relacji między małżonkami w okresie przed urodzeniem dzieci, czas sprawowany przez małżonków oraz rozkład obowiązków domowych młodym wiekiem małżonków i krótkim okresem życia rodzinnego lub odwrotnie, urodzeniem dziecka przez starszych małżonków, posiadających duże doświadczenie w życiu rodzinnym. Status społeczno-ekonomiczny małżonków wpływa na relacje małżeńskie, gdy rodzice mają niskie zasoby finansowe. Przejawia się to w niemożności pełnego utrzymania dziecka i zaspokojenia wszystkich potrzeb materialnych małżonków. Praca współmałżonka w godzinach nadliczbowych powoduje konflikty w relacjach między małżonkami. Komunikację definiuje się jako niewystarczającą ilość czasu, jaki mąż może poświęcić żonie i dziecku, spędzając z nimi czas wolny, pomagając w obowiązkach domowych. Na satysfakcję z małżeństwa po urodzeniu dzieci wpływają cechy osobowe małżonków, a także nawyki wypracowane przed urodzeniem dziecka. Związek pomiędzy satysfakcją małżeńską a satysfakcją seksualną małżonków. Wcześniej S.I. Golod przeprowadził badanie, w którym badano związek pomiędzy satysfakcją małżeńską a miarą satysfakcji seksualnej i erotycznej małżonków. Z badania wynika, że ​​wśród małżonków, którzy zgłaszali obojętność lub niezadowolenie ze relacji seksualnych, jedynie 8% było zadowolonych ze swojego małżeństwa. Dysfunkcje seksualne mają istotny wpływ na satysfakcję małżeńską obojga małżonków. Zaspokajanie potrzeb seksualnych jest jedną z najważniejszych funkcji rodziny. Niezaspokojenie tej potrzeby może prowadzić nie tylko do konfliktu, ale także do cudzołóstwa. Satysfakcja seksualna i erotyczna to subiektywna ocena samorealizacji człowieka w sferze intymnej. Do czynników wpływających na satysfakcję seksualną zaliczają się czynniki biologiczne, społeczno-kulturowe i psychologiczne. Dla kobiet ważne jest poczucie bezpieczeństwa w związku, emocjonalne przywiązanie do partnera i poczucie zaufania. Satysfakcja małżeńska a kariera. W swoim badaniu Tashcheva A.I., Kireeva L.Ezwiązek między satysfakcją małżeńską a obecnością pracy dla obojga małżonków. W małżeństwie posiadającym podwójną karierę brakuje czasu poświęconego rodzinie. Wpływ na to ma stres fizyczny pojawiający się po całym dniu pracy, brak czasu wolnego i trudności dnia codziennego [47]. Dotyczy to w większym stopniu kobiet; przy podziale ról pomiędzy małżonkami obowiązki domowe w dużej mierze wykonują kobiety. Ze względu na to, że większość dnia jestem w pracy, nie ma już czasu na realizację sfery ekonomicznej. Rozbieżność w harmonogramie pracy małżonków ma wpływ na wspólne spędzanie czasu wolnego. Wpływ konfliktów. W rodzinach tradycyjnych na satysfakcję małżeńską mężczyzn wpływa gotowość żony do posłuszeństwa mężowi, chęć pełnienia roli organizatorki rodzinnego wypoczynku oraz umiejętność tworzenia klimatu emocjonalnego w rodzinie. W rodzinach tych okazywanie miłości, uczucia i czułości ze strony żony pozytywnie wpływa na satysfakcję z życia rodzinnego ze strony mężczyzny. Ze strony żony w okresie po urodzeniu dziecka nasila się emocjonalne uzależnienie żony od męża. Dla mężczyzny ważne jest, aby kobieta pełniła rolę matki. Na etapie rodzinnym, po urodzeniu dziecka w rodzinach równoprawnych, satysfakcja mężczyzny z małżeństwa wiąże się z jego własnym wkładem w proces wychowania dziecka i zaspokajania potrzeb finansowych rodziny. Ważnym elementem wpływającym na satysfakcję małżeńską w rodzinie jest strategia zachowania każdego z małżonków w sytuacjach konfliktowych. Warunkowo konstruktywne strategie zwiększają satysfakcję małżonka. Umiejętność negocjacji i znajdowania kompromisów pomaga pozytywnie rozwiązywać kontrowersyjne i napięte sytuacje we wszystkich obszarach życia rodzinnego. Wypracowanie konstruktywnych metod rozwiązywania sporów przed urodzeniem dziecka prowadzi do większej satysfakcji małżeńskiej po urodzeniu dzieci. Niekonstruktywne formy zachowań w konfliktach, takie jak odchodzenie, unikanie, przeciwstawianie się, ignorowanie, zaostrzanie konfliktów poprzez podnoszenie tonu rozmowy, prowadząc do skandalu, prowadzą do spadku satysfakcji małżeńskiej. Satysfakcja małżeńska i stabilność małżeńska. Rozpatrując zjawisko satysfakcji małżeńskiej, na pierwszy plan wysuwa się koncepcja stabilności małżeńskiej. Opierając się na teorii przedstawiania tych zjawisk jako różnych poziomów relacji między małżonkami, można wyróżnić trzy poziomy. Pierwszy poziom reprezentuje integralność prawną małżeństwa, innymi słowy brak rozwodu. Drugi poziom to zdolność adaptacji, adaptacja w małżeństwie małżonków. Oprócz braku rozwodu występuje spójność i wspólnota małżonków w składnikach, w tym w wychowaniu dzieci, spójności sfery ról, podziale pracy domowej, zapewnieniu potrzeb materialnych, stabilności sfery seksualno-erotycznej i zaspokojeniu potrzeba wolnego czasu. Poziom trzeci to poziom sukcesu małżeńskiego, którego podstawą jest zbieżność orientacji wartości w rodzinie małżeńskiej. Sysenko V.A. oddziela pojęcia „stabilności małżeństwa” i „stabilności małżeństwa”. Stabilność małżeństwa w twórczości Sysenko V.A. uważa ją za: „stabilność układu stosunków między małżonkami, sprawność i skuteczność ich wspólnych działań mających na celu osiągnięcie wzajemnych i indywidualnych celów małżonków”. Według V.V. Bojko, trwałość małżeństwa „ma stronę obiektywną i subiektywną. Obiektywna strona siły małżeństwa zależy od prawdopodobieństwa jego rozpadu. Do subiektywnej strony stabilności małżeństwa zalicza się satysfakcję ze relacji małżeńskich oraz zaangażowanie małżonków w utrzymanie rodziny”. Wyznacznikami subiektywnej strony trwałości małżeństwa może być ocena jego siły dokonana przez samych małżonków. Wnioski. Zadowolenie z małżeństwa jest wynikiem odpowiedniej realizacji idei rodziny, która ukształtowała się w umyśle człowieka pod wpływem różnych wydarzeń składających się na jego doświadczenie w tej dziedzinie działalności. W tym.