Katatrenia to przewlekłe, łagodne zaburzenie snu, forma parasomnii charakteryzująca się wydychanym jękiem, któremu mogą towarzyszyć dźwięki w fazie REM. Pacjenci sami rzadko zauważają objawy, budzą się z nich i zasypiają normalnie. Jest to rzadka choroba, często mylona ze stridorem, nocnym skurczem krtani, mówieniem przez sen, centralnym bezdechem sennym i nocną astmą. Katatrenia zwykle nie wiąże się z żadnymi długotrwałymi, negatywnymi konsekwencjami, jednak u niektórych pacjentów obserwujemy nadmierną senność i zmęczenie w ciągu dnia. Do chwili obecnej nie ma zaleceń dotyczących leczenia tego zaburzenia. Przypadek kliniczny. Pacjentka ma 19 lat, przyszła do niej dziewczyna pacjentki i zauważa, że ​​od 2 lat każdego wieczoru (godzina 5-6) jej chłopak słyszy narastające dźwięki „mmmm” (jakby muczał). ) i jęczy, nie budząc się. Czas trwania jęków wynosi do 2 minut. Żadnego chrapania w nocy. Matka pacjentki zauważa obecność tych zmian w czasie snu już od dzieciństwa. Myśleli, że jako dziecko chciał mieć taką toaletę, albo spał niespokojnie, więc go obudzili. Moczenie nocne nie występowało. Jednak dziewczyna pacjenta zauważa, że ​​zmiana otoczenia wpływa na pojawienie się jęków. Na przykład spanie na świeżym powietrzu lub na wakacjach (spanie nad morzem), inaczej niż w mieszkaniu, zmniejsza objawy. Zauważa, że ​​przed pójściem spać często zjada duże ilości jedzenia i wody. Na 2 godziny przed snem odbywały się intensywne treningi na siłowni. 2 lata temu konsultowałem się z neurologiem i psychiatrą, przepisano mi najpierw benzodiazepiny, potem leki przeciwdepresyjne i przeciwpadaczkowe. Nie zaobserwowano żadnej skuteczności. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono nieprawidłowości (migdałki bez zmian w skali mallampatiego – 1 pkt). Nie ma żadnych niepokojących snów i koszmarów. Nie ma mowy. Średni czas snu wynosi 8 godzin. Nie narzeka na jakość snu (ISI=4 pkt.). Zaprzecza senności w ciągu dnia (ESS – 5 punktów). Skierowano go do psychologa klinicznego w celu oceny stanu psychicznego. Nie stwierdzono zmian emocjonalnych (PHQ-15=2, GAD-7=1, występowanie nadmiernego pobudzenia emocjonalnego w godzinach wieczornych). Wykonano PSG, które wykazało łagodne ogólne zaburzenia architektury snu, przy efektywności snu na poziomie 92%. Opóźnienie początku snu i snu REM wynosi normalnie 11,2 i 95,3 minut. Ogólny wskaźnik pobudzenia był podwyższony i wynosił 13,3/godz. Sen N1, N2 i N3 wynosił 11,7%, 54%, 14,2%. Odpowiednio faza REM wynosi 19,3%. Ogólny wskaźnik bezdechu i spłycenia oddechu (AHI) – 7,1, obturacyjny – 2 i centralny – 5,43. Częste jęki wydechowe wiązały się z bezdechem centralnym trwającym od 12 do 17 sekund, bez saturacji. Stało się to jednakowo w dwóch fazach. Dodatkowo po wydechu obserwowano nadmierne pobudzenie. Rezonans magnetyczny mózgu nie wykazał żadnych nieprawidłowości. Taktykę leczenia przeprowadzili neurolog i psycholog kliniczny. Edukacja pacjenta i jego bliskich o łagodnym charakterze tego zaburzenia. Higiena snu, co robić w ciągu dnia (aktywność fizyczna, przerwy od przeciążenia sensorycznego), wieczorem (zmiana spożycia pokarmu i wody, ograniczenie jasnego światła pochodzącego z gadżetów i urządzeń). w pomieszczeniu, przeciążenie sensoryczne, minimalizacja ćwiczeń siłowych 2-3 godziny przed snem). Zalecenia poznawczo-behawioralne mające na celu zmniejszenie nadmiernego pobudzenia: uważna kąpiel/prysznic, technika uważnego oddychania i ćwiczenia pisania Pennebakera. Przed pójściem spać (20-30 minut wcześniej) pacjent proszony jest o wzięcie kartki papieru i zapisanie wszystkich rzeczy, które wydają się zdecydowanie potrzebne do zrobienia lub „zapisanie wszystkich swoich najgłębszych emocji i myśli, które Cię niepokoją. ” Po zakończeniu odłóż kartkę papieru na bok do rana. Kiedy się obudzisz, wszystkie „pilne” sprawy będą na Ciebie czekać na papierze, ale nie w Twojej głowie przed i/lub w trakcie snu. Rano „nie wstawaj od razu. Połóż się w łóżku na 5-10 minut. Rozłóż ręce i nogi, jakbyś był rozgwiazdą. Poruszaj palcami u rąk i nóg. Leżąc na plecach, zamknij oczy i.