Kiedy rodzice mówią, że z dzieckiem w ogóle nie ma o czym rozmawiać, nie ma go czym interesować, niczego nie potrzebuje, wszystko dewaluuje, Zakładam, że na tym etapie podróży po prostu nie znaleźliśmy jeszcze najważniejszej i podstawowej rzeczy, która powinna ukształtować się w relacji dziecko-rodzic – sami nie weszliśmy w ten stan i nie odczuliśmy stan dziecka, w którym zetkniesz się z nim, połącz się, dostrój do pożądanej fali We wczorajszej publikacji „Dziecko niczego nie chce”: https://www.b17.ru/article/netjelania_podrostok/I. Chciałem zrodzić ten pomysł, abyśmy ty i ja, dorośli, mogli stać się interesujący i atrakcyjni dla nastolatka dzięki głębi myśli, szczerości, uczciwości i mądrości, i tylko w ten sposób możemy być naprawdę razem. Dlaczego nastolatki są dla nas wyzwaniem dorośli? Bo okres dojrzewania dziecka to niesamowity czas, kiedy rodzice mogą zaangażować się w wyjątkową pracę nad sobą – mogą się zmienić, przemienić. A trzeba zacząć od tego, żeby zamknąć usta i w milczeniu wysłuchać dziecka – dać mu szansę mówić – to jest mega ważne. Jest to bardzo trudne, ponieważ jesteśmy przyzwyczajeni do powiedzenia: ciągłe czytanie nauk moralnych, wiedzieć, co jest najlepsze, a zamykanie ust i słuchanie dziecka może być bardzo trudne momencie kształtowania się osobowości dziecka, rodzice, mama i tata nie zamkną ust i nie nauczą się słuchać dziecka i siebie nawzajem, przy okazji także po cichu, będąc w pobliżu, po prostu nie przejdą przez kolejny kryzys życiowy, którego głównym zadaniem jest ciche wysłuchanie dziecka, pozwalające mu bezpiecznie przejść przez „drugie narodziny” - oszałamiająca metafora wybitnego rosyjskiego psychologa Aleksieja Nikołajewicza Leontiewa: Osobowość „rodzi się dwa razy: za pierwszym razem – kiedy dziecko przejawia w oczywistych formach wielomotywację i podporządkowanie swoich działań,… po raz drugi – kiedy powstaje jego świadoma osobowość” (Leontiev, s. 211). z łona matki jego bezpośrednie motywy zaczynają podporządkowywać się ogólnie przyjętym normom społecznym, a przy drugim porodzie sam nastolatek zaczyna realizować i podporządkowywać swoje motywy. I teraz nie tylko jego motywy kontrolują go, ale może także kontrolować swoje własne motywy. To jest cudowne!!! Po prostu pozwólmy dzieciom skorzystać z tak niesamowitej okazji do harmonijnego rozwoju ich osobowości. Nadal istnieje wiele publikacji na ten temat. Jeśli jest to dla Ciebie interesujące, będę szczęśliwy) Psycholog Ekaterina Aleksandrovna Pokoleva