Od autora: opublikowane po raz pierwszy wiem, że „po walce nie machają pięściami”. Rozumiem, że piszę nieco późno i „aby nadrobić zaległości” - materiały z dyskusji https://www.b17.ru/forum/topic.php?id=511, która dotyczyła wyłącznie witryny „Sektam.net” dotarło do mnie teraz. Niemniej jednak mam kilka powodów, aby nie ignorować tej „burzy w filiżance”, ale przedstawić mój „ekspercki punkt widzenia” J (nie bez powodu ta strona uhonorowała mnie tak głośnym tytułem). J). Drogi Crane, autorze artykułu „Cechy rosyjskiego ruchu antykultowego » https://www.b17.ru/article/features_of_russian_acm/, przepraszam, ale opanowałem jedynie wyniki Twojej tytanicznej pracy nad stworzeniem analityczny przegląd zasobu http://www.sektam.net/forum raz. Próba ponownej lektury artykułu wzmocniła „syndrom rozrośniętego mózgu” – mam tę właściwość, że reaguję na niezbyt spójne teksty J. Dlatego też przedstawiam swoje pierwsze wrażenia z artykułu bez ponownego sprawdzania i intensywnej analizy (ja jestem kiepskim ekspertem J). A tak na poważnie – w tym artykule widziałem nie tyle analizę zasobu (porywające cytaty w oderwaniu od ogólnego kontekstu są tylko imitacją argumentacji), co raczej niezrozumiały. obraza ze strony autora. Przepraszam w imieniu wszystkich „ekspertów i moderatorów”, jeśli naprawdę poczułeś się urażony. Przepraszam za mój dalszy tekst - nie mam najmniejszego zamiaru Cię urazić, a jedynie potrzebę „postawienia kropki nad i”. Choćby dlatego, że w artykule jestem wymieniony wśród ofiar machinacji administracji, oświadczam, że wcale nie cierpię. Co więcej, osobiście zna, a nawet przyjaźni się, zarówno z Michaiłem Wierszyninem, jak i Jewgienijem Wołkowem. Z tym ostatnim aktywnie współpracujemy od wielu lat. Jestem psychologiem (z oficjalnym wykształceniem, z oficjalną pracą naukową i praktyczną, z oficjalną rozprawą doktorską na specjalności 19.00.07 - to ja ułatwiam Crane'owi odnalezienie moich „regaliów” J.). Evgeniy jest historykiem, filozofem, socjologiem (to też wszystko oficjalne J.). Uwielbiam wszystko, co nowe i niezwykłe. Imprezy Gestalt, seminaria Hellingera, arteterapia, psychodrama – zabierano mnie wszędzie. Jewgienij jest rygorystyczny (pod względem podejścia naukowego i uzasadnienia naukowego), kategoryczny (zwłaszcza gdy argumentacja przeciwnika nie jest wystarczająco uzasadniona), nieco ociężały zarówno w rozumowaniu, jak i w prezentacji (nadałem mu przydomek RAR - przechowywanych jest tak wiele interesujących informacji w nim J). Oto jak bardzo się różnimy. A mimo to jesteśmy przyjaciółmi i współpracujemy – jest cudownie. Aby nie wpaść w pisanie Ody do Jewgienija Wołkowa, powrócę do artykułu Crane’a. Poza obrazą autora, dostrzegłem w nim wiele przejawów „myślenia sekciarskiego”. A o tym - bardziej szczegółowo. Nie wiem, czy istnieje takie określenie w „oficjalnej nauce antysekciarskiej” (niech to pytanie do tego samego Wierszynina i Wołkowa J.), ale jestem gotowy zidentyfikować przejawy [/b]tego właśnie „ myślenie sekciarskie”[/b] na podstawie artykułu Crane. Przez „myślenie sekciarskie” mam na myśli sposób myślenia osoby, która jest zagrożona i jest potencjalnie wyznawcą tak dobrze skoordynowanej grupy sektowej. [/b]Pierwszy znak.[/i] Potrzeba bezwarunkowej wiary i zaufania osobom posiadającym władzę w grupie.[/b] „Dobry lider” zawsze mówi prawdę. Jeśli „kłamie” (albo się z nim nie zgadzam J), to jest zły. Według Crane’a Michaił Wierszynin i Jewgienij Wołkow to „źli chłopcy”, ponieważ „kłamią”. Jednocześnie nie pojawia się jakoś pomysł, że każdy ma prawo do własnego zdania (lub stosunku do tych samych nurtów w psychologii).[/i] Wszystko musi być zgodne z zasadami i ustalone zamówienie. [/b]Więc zgodnie z regułami, które istnieją w głowie Crane'a, tylko psychologowie z oficjalnymi „certyfikatami” (naprawdę nie znasz wartości tych certyfikatów?) mają moralne prawo rozmawiać o psychologii i jej kierunkach oraz, ponadto pomagać ludziom. Byłem zaskoczony, jak pilny był Crane w znajdywaniu oficjalnych insygniów ekspertów. Czy to naprawdę takie ważne? Dla mnieWystarczy przeczytać pozostawiony przez daną osobę tekst i jestem w stanie ocenić, czy biorę pod uwagę jej zdanie, czy też nie. Skoro mowa o temacie forum poświęconym omówieniu artykułu. Nie znam wiarygodności Lorel, ale w jej tekstach znajduję zdrowy rozsądek i jasne znaczenie. Interesują mnie te teksty, interesuje mnie ten rozmówca, jestem gotowy „wziąć pod uwagę jego opinię”. Znak trzeci.[/i] Jeśli stałem się „twój” – kochaj mnie i traktuj mnie z troską.[/b]To jakieś dziecinne oczekiwanie powszechnej uwagi i troski w środowisku, w którym się „poddałeś”, w którym jesteś chciałem się włączyć, przyznaję szczerze – Jewgienij (Wołkow) nie zawsze odpowiada na moje listy. I w pierwszych latach naszej współpracy byłam na niego szalenie urażona (prawdopodobnie ja też cierpię na ten objaw J). Teraz rozumiem, że zarówno on, jak i inni „chłopcy” z mojego „antysekciarskiego środowiska” budują komunikację według jakichś innych zasad, które nie zawsze są jasne dla mojej kobiecej logiki. A jednak to nie powód, by zarzucać im chamstwo, szorstkość i nieuprzejmość (chociaż czasami chce się poczuć jak ofiara, użalać się nad sobą, nieszczęśliwy, obrażać się na tych, którzy mają twarde serce. Znak czwarty).[ /i] Wszystkie informacje prezentowane w danej grupie powinny być harmonijne, logiczne, spójne, ze sobą powiązane.[/b]Jednym z powodów, dla których ludzie „przyklejają się” do różnych grup (sekt, kultów) jest to, że dają im one spójny obraz świecie, spójne algorytmy efektywnego zachowania w tym właśnie świecie, itp. .d. Osoba, która ma „bałagan w głowie”, potrzebuje takiego „zewnętrznego uporządkowania”, które daje mu iluzję stabilności; Brak spójności materiałów na Sektam.net doprowadził Crane do wniosku, że jest to „zła sekta” J. Brak spójności w prezentacji materiału w artykule Crane daje podstawy do przypuszczenia, że ​​jej myślenie również jest nieco chaotyczny. Dlatego szuka „właściwej sekty”. J. Przepraszam za pewną grę słów J. Znak piąty.[/i] Wszyscy ludzie dzielą się na „nas” i „obcych”.[/b] „Przyjaciele” to ci, którzy solidaryzują się z Tobą, wspierają Cię i Twoje zdanie, są z Tobą w emocjonalnym kontakcie, cierpliwie traktują Twoje „karaluchy”.... Wszyscy inni są automatycznie obcy. Mam na ten temat niemal ulubione powiedzenie: „Dlaczego ja potrzebuję twoich karaluchów – mam ich dość” J. I przez to samo automatycznie staję się „obcym” na mapie rzeczywistości Crane’a. Drogi Crane, wybacz mi, na litość boską, naprawdę nie mam już na to siły dowiedz się, czego szukałeś na stronie „sektam.net”, co sprawiło, że tak dokładnie „zakopałeś się w dolnej bieliźnie” jej uczestników. Nie mam ani siły, ani ochoty wspinać się na wszystkie Twoje linki - może gdzieś naprawdę były wobec Ciebie niesprawiedliwe. Przebacz im. To naprawdę fajni goście! A strona jest konieczna. Niedoskonała - może. Z ekscesami, wypaczeniami - jest to całkiem możliwe, ale wyobraźcie sobie, ile czasu, energii, inicjatywy, a nawet poświęcenia potrzebują ci sami Michaił Wierszynin i Jewgienij Wołkow, aby promować, wspierać i rozwijać cały ten kolos. Pamiętajcie, że na zasadzie dobrowolności czuję się nawet trochę winny: aktywnie wzywali mnie „do pomocy” - ponieważ miałem „maraton rozprawy doktorskiej”, gładko „wyprowadziłem się”. Prawie intymna spowiedź. Na jednej z konferencji, gdzie zebrał się cały „tłum antysekciarski”, byłem świadkiem pracy grupowej „na rzecz opuszczenia sekty”. Facet sprowadził swoją dziewczynę z innego miasta, jakoś ją namówił, żeby pojechała (nie wiem, jak mu się to udało). Przez wszystkie trzy dni, kiedy wszyscy inni wybierali się na wycieczki i inne imprezy, Jewgienij Wołkow, Michaił Wierszynin, Jurij Pediasz (nie wiem, czy to imię jest na stronie) pracowali z tą dziewczyną do późnej nocy. Również „na zasadzie dobrowolności” – ten facet jakimś cudem znalazł pieniądze, żeby zabrać ją i siebie we właściwe miejsce. Byłem u nich w pracy tylko raz na jakąś godzinę – „zakręciło mi się w głowie” (pod tym względem mam słabość psychikę, więc „nie mogę „pracować nad wyjściem”.) A teraz ogłaszam publicznie - zdejmuję kapelusz przed MISTRZAMI naszej krajowej „działalności antysekciarskiej”. Tak, moje zainteresowania naukowe i praktyczne dotyczą).