Jak kształtuje się niska samoocena? Dlaczego ktoś decyduje się pozostać w związku, mając w swoim partnerze toksyczną osobę? Dlaczego wiele osób uważa, że ​​nie jest godne miłości i akceptacji? artykuł Spróbuję krótko odpowiedzieć. Pytania te będą dotyczyć niektórych podstawowych przyczyn takiego postrzegania siebie. Zacznijmy więc od wczesnego dzieciństwa. Każde dziecko doświadcza miłości do matki i jest do niej przyciągane. Ale nie każda matka jest w stanie naprawdę go zobaczyć i udzielić odpowiedniej informacji zwrotnej. Często jej opieka ma charakter „weterynaryjny” – ubieranie, karmienie, kładzenie do łóżka i nic więcej Dusza takiej matki stwardniała pod wpływem własnych traum przeniesionych w dzieciństwie, więc nie ma już na to siły oraz umiejętność zapewnienia dziecku ciepła i wsparcia. Ona nie ma z tym nic wspólnego. Ponadto ciężka dynamika rodziny może tak silnie przykuć jej uwagę wewnętrzną, że dla syna lub córki nie pozostaje już prawie nic. Dziecko, nie otrzymując w zamian tego strumienia miłości, czuje się odrzucone. Przeżywa ból, złość, rozczarowanie i smutek. Od czasu do czasu dziecko ponawia próbę dotarcia do matki. Aby zostać zauważonym, stara się „wyciągnąć” ją z trudnej sytuacji, w której utknęła. A najłatwiej to zrobić prowokując ją do gniewu - wtedy matka wychodzi ze swoich „kłopotów” i widzi dziecko. Tak, jednocześnie krzyczy i złości się, kieruje w jego stronę agresję i nienawiść, ale przynajmniej nawiązano kontakt, nawet za taką cenę. Dziecko gwałtownie reagując na agresję matki może doświadczyć: - strachu (dziecko jest bezsilny wobec dużego dorosłego i naturalnie, że boi się swojej złości – wstyd (dziecko zaczyna wierzyć, że jest zły i że jest z nim coś nie tak, że do niczego nie jest zdolny i tam) nie ma nikogo gorszego od niego); - ból (z tego powodu, że został ponownie odrzucony); - złość (jako odpowiedź na złość dorosłego). Często jednak dziecko jest zmuszane do tłumienia swojej złości, nie ma prawa się złościć w odpowiedzi, bo wszelkie przejawy jego złości są blokowane przez matkę. W ten sposób powstaje tabu dotyczące złości. To uczucie staje się zabronione, bo jeśli wyrzucisz złość, to w ogóle nie będzie miłości, a jest jej już niewiele. Dlatego u małego człowieka wykształca się nawyk tłumienia złości, nawet gdy wypada ją wyrazić, a w środku gromadzi się duża ilość „owiniętej” siły – depresja (w wyniku wcześniejszych stanów i poczucia całkowitej beznadziei – nieważne jak bardzo się starasz, możesz zdobyć tylko okruszki miłości). Jak widzimy, w takim kontakcie dziecko otrzymuje jedynie negatywną uwagę. Widzą go naprawdę tylko wtedy, gdy na niego krzyczą i nie ma prawie żadnej innej opcji. Tylko w ten sposób można zdobyć miłość i prawdziwą uwagę – poprzez ból i karę. Jednak nawet taka uwaga jest lepsza niż brak uwagi. Dlatego w dziecku istnieje miłość i ból, miłość i odrzucenie, miłość i upokorzenie, miłość i wstyd są na zawsze „sklejone” ze sobą wszystkie warunki powstawania masochizmu… Jednocześnie matka, niezdolna do miłości i akceptacji, sama często jest bardzo ambitna. Postrzega dziecko jako swoją kontynuację, a ponieważ sama została zraniona w dzieciństwie, podświadomie stara się zasłużyć na miłość własnej matki. Dlatego wiele wymaga od dziecka i stara się uczynić je doskonałym. Ale na swój sposób. A ponieważ taka matka nie potrafi kochać bezwarunkowo, dziecko musi nieustannie zabiegać o jej akceptację. Dobre zachowanie, doskonałe oceny, osiągnięcia w sporcie itd. W ten sposób dziecko rozwija w sobie głębokie przekonanie: „Mogę otrzymać uwagę i miłość tylko wtedy, gdy dobrze zrobię to, czego ode mnie oczekuje mama”. Dlatego dziecko bardzo się stara i w odpowiedzi na jego wysiłki od czasu do czasu otrzymuje aprobatę od matki. W ten sposób stopniowo kształtuje się perfekcjonizm. A wszystkie te sposoby otrzymywania uwagi i miłości rozwijają się we wczesnym dzieciństwie , są głęboko wpisane w siebie, jako jedyna szansa na bycie z bliskimi w relacjach. Poza tym, zanim dorośnie, to dziecko, które przeszło przez długie doświadczenie odrzucenia, dobrze uczy się, że nie jest wystarczająco dobre, aby przyjmować..