Od autora: Argumenty za potrzebą arteterapii w programie szkolnym Terapia sztuką to doskonała metoda w narzędziu psychologa, która przynosi doskonałe rezultaty. Jeśli jednak włączysz arteterapię do szkolnego programu nauczania, liczba wizyt u psychologów znacznie się zmniejszy. W edukacji arteterapia może być stosowana jako środek na harmonizację umysłu i rozwój człowieka. Pełni funkcję psychoterapeutyczną, pomagając dziecku uporać się z jego problemami psychologicznymi, przywrócić równowagę emocjonalną i wyeliminować zaburzenia zachowania. Opanowanie technik arteterapii pozwala nauczycielowi-specjaliście korygować podłoże emocjonalne ucznia i rozwijać twórczą wyobraźnię, czyli wpływać na rozwój jego osobowości. indywidualność ucznia. Umożliwia także prowadzenie uczniów do utrzymania równowagi emocjonalnej, w odróżnieniu od kierunku „medycznego”, specjaliści zajmujący się pedagogiką uważają, że stosowane przez nich formy arteterapii nie są związane z „leczeniem”. W obszarze edukacji używa się terminów takich jak „rozwój kreatywności”, „edukacja emocjonalna” itp.; to dokładniej odzwierciedla przedmiot ich pracy, mówi A. I. Kopytin i nazywa grupową terapię sztuką w placówce edukacyjnej. „autoekspresja artystyczna”. „Autoekspresja artystyczna dzieci w formach stosowanych przez kierunek „pedagogiczny” ma na celu wzmocnienie zdrowia psychicznego dziecka i dlatego jest uważana za istotne działanie psychohigieniczne (psychoprofilaktyczne) i czynnik psychokorekcyjny.” Wprowadzenie metod arteterapii w szkole edukacyjnej pomoże uczniom zachować pozytywne nastawienie i równowagę emocjonalną. Psychologowie kierunku humanistycznego uważają, że jeśli terapia sztuką zwróci się do dowolnego rodzaju sztuki (wizualnej, teatralnej, tanecznej itp.) w pracy z jakąkolwiek osobą, wówczas mechanizmy adaptacyjne danej osoby zaczną działać, służąc doskonaleniu i realizacji siebie. Realizowanie się w tworzeniu i ucieleśnianiu obrazów artystycznych w obrazach, rzeźbach, odgrywanych rolach itp. Dzięki temu ujściu człowiek ma osobiste zrozumienie świata. Jednostka zawsze dąży do samorealizacji, której przejawem jest doświadczenie piękna i ekstazy. Zadaniem arteterapii jest umożliwienie wyzwolenia tego, co w człowieku nieznane, pozwala wsłuchać się w jego własny wewnętrzny głos, pomaga odkryć bogactwo wewnętrznej natury jednostki. Terapia ma jeszcze jedną cechę –. to jest jego element estetyczny. „Kreatywność” – pisze V.V. Davydov – „jest losem każdego, ... jest normalnym i stałym towarzyszem rozwoju dziecka”. Twórczość daje doświadczenie własnej integralności, odzwierciedla świat wewnętrzny, aspiracje, pragnienia, doświadczenia; organizuje wewnętrzne procesy człowieka i ma korzystny wpływ na jednostkę. Tłumaczy się to faktem, że człowiek ma naturalną potrzebę postrzegania otaczającej rzeczywistości poprzez środowisko estetyczne. W psychologii humanistycznej uważa się, że podstawą przystosowania się człowieka do środowiska społecznego jest akt twórczy; kładą nacisk w arteterapii na aktywność twórczą, na zdolność człowieka do samodzielnego tworzenia form i obrazów w produkcji wizualnej. Ich zdaniem kreatywność jest jednym ze sposobów pokonywania strachu. Na przykład obraz w formie rzeźby lub obrazu może uwolnić człowieka od strachu. Kreatywny sukces stwarza poczucie osobistej wyższości, pojawia się poczucie osobistej wartości, a ludzie zaangażowani w twórczość lepiej koncentrują swoją energię i siłę, aby pokonać przeszkody. w rozwiązywaniu konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych Na podstawie powyższego można stwierdzić, że arteterapia (arteterapia) może służyć jako sposób na uwolnienie osobowości człowieka od konfliktów i silnych..