Statystycznie trudno powiedzieć, jaki konkretny procent ludzi cierpi na obsesyjne myśli, ale tak czy inaczej, liczba ta jest bliska 100%. Oznacza to, że wszyscy ludzie często, rzadko, czasami lub na tle silnego stresu utknęli w swoich obsesyjnych myślach. Jak to robimy? Istnieją trzy rodzaje kontroli – bezpośrednia, odwrotna i tłumiąca. Wszystko zaczyna się od kontroli bezpośredniej. Na stany obsesyjne częściej cierpią osoby, które aktywnie dążą do porządku, poprawności i które wykazują cechę sztywności (upór połączony z oporem wobec zmian). Tacy ludzie mówią i myślą w kategoriach: „Powinienem to zrobić”, „Każdy powinien to zrobić” i „Wszystko powinno tak być”. Próbują rozprzestrzeniać swoje przekonania na swoje działania, życie i ludzi wokół nich. Oznacza to, że możemy powiedzieć, że aktywnie wyzwalasz swoje obsesyjne myśli poprzez bezpośrednią kontrolę, gdy często używasz „powinien”. Aby jednak wywołać nadmierną kontrolę, ważne jest, abyś przyjął założenie, że kontrolę można utracić lub przegapić. A utrata kontroli nad sytuacją może mieć katastrofalne skutki. Albo powinieneś pomyśleć, że powinieneś kontrolować sytuację bez żadnych wewnętrznych pozorów. Po prostu muszą, to wszystko. Bo muszą. Oznacza to, że złamanie danego „obowiązku” jest złe lub doprowadzi do czegoś złego. Oznacza to, że jeśli zakładasz, że możesz mieć „niewielką” kontrolę, uruchamiasz kontrolę odwrotną (lub wzajemną). to sugeruje, że starasz się NIE „stracić” kontroli. Starasz się działać i myśleć w taki sposób, aby NIE doszło do sytuacji, w której możesz uzyskać wynik, który uznasz za nie do zaakceptowania. Zazwyczaj kontrola odwrotna wygląda bardziej globalnie niż kontrola do przodu. I zakłada, że ​​NIE chcesz stracić rozumu, NIE zwariować, NIE dokonać niekontrolowanych czynów. Zasadniczo chcesz wyeliminować (w pewnym sensie z gwarancją) przypadkowe okoliczności, co oznacza, że ​​odwrotna kontrola jest próbą uczynienia Twojego życia przewidywalnym. Trzecia możliwość sterowania (kontrola tłumiąca) uruchamiana jest wtedy, gdy druga opcja nie działa w Twoim przypadku. Na przykład doświadczasz niewłaściwych myśli lub oznak niewłaściwego zachowania. Możesz więc mieć myśli, że być może zwariowałeś i tego nie zauważyłeś. Lub że wkrótce zaczniesz zachowywać się niewłaściwie. Albo (subiektywnie) mówiłeś zbyt głośno, zbyt emocjonalnie i zbyt poufnie. Takie myśli lub takie zachowanie są postrzegane jako „złe” i starasz się tłumić błędy, zabraniasz sobie. Ten proces prawie zawsze się przeciąga, w miarę tworzenia łańcucha: Martwisz się – zachowujesz się lub myślisz „źle” – napinasz się – bardziej się martwisz. O czym należy pamiętać w kwestii kontroli? Prawie wszystkie próby pozbycia się kontroli podejmowane są w sposób logiczny, co tylko prowadzi do tego, że kontrola staje się chroniczna. Czy złapiesz się na nadmiernej kontroli (nadkontroli)? Będzie mi miło, jeśli klikniesz przycisk „dziękuję” pod artykułem, to zachęci mnie do napisania kolejnego… Miłego dnia. Tutaj możesz subskrybować moje artykuły i notatki z bloga. Chcesz się pozbyć? swojej nerwicy? Weź udział w indywidualnym lub grupowym kursie psychokorekty online!