W filmie „Avatar” jest takie zdanie: „Widzę cię!” A więc. Bardzo ważne jest, aby zostać rozpoznanym, widzianym, rozpoznanym, odzwierciedlonym przez innych. - Och, lubisz arbuza! - Jesteś zły! - Chcesz przeczytać tę książkę! - Nie masz dziś nastroju na spacer. - To cię smuci. - Jesteś zachwycony tańcem to nie twoja sprawa. - Dziś nie masz ochoty na owsiankę, masz ochotę na twaróg! - Przestałeś lubić fizykę, zainteresowałeś się literaturą. Zdarza się, że patrzą na nas przez swoje projekcje, traumy, oczekiwania. A potem nas nie widzą, nie zauważają. Jesteśmy przedmiotami, przedmiotami, które muszą coś zrobić, stać się czymś, a potem kimś innym: dokonać jakiegoś wyczynu, zrealizować czyjeś marzenia, ambicje, plany, coś osiągnąć pompatyczny, fajny, popularny. Co więcej, im większy brak spełnienia, poczucie niższości „pragnienia”, tym silniejszy jest przekaz. Albo chcą, żebyśmy ponieśli porażkę, niezdrowi, bezmyślni, nieczuli, nic, bo „Ja nie miałeś tego i ty nie będziesz.” Albo nagle stajemy się bohaterami czyjejś dramatycznej historii – ciepłą lub odrzucającą matką, strasznym wrogiem, bliskim i ciepłym przyjacielem, surowym nauczycielem, zazdrosną starszą siostrą, zazdrosną brat. Kiedy dziecko dorasta w polu projekcji i traum innych ludzi, pozostaje niewidoczne. To, czym jest, ze swoimi emocjami, myślami, przejawami, okazuje się niewidzialne. Pozostaje dla siebie tak samo niewidzialny. Jest wyobcowany ze swojej istoty, nieznany, stłumiony. Jeśli dana osoba ma szczęście być blisko kogoś, kto wie, jak zobaczyć drugą osobę, wówczas otrzyma uzdrawiające doświadczenie. Wiedza o tym, kim jesteś, do czego jesteś zdolny, że zgadzasz się ze swoimi doświadczeniami, że jesteś normalny, jest bezcenna. W polu kogoś, kto potrafi rozpoznać i rozpoznać drugiego, obecne jest samo życie. Tylko wolny człowiek doceni wolność drugiego. Tylko ci, którzy są w harmonii ze sobą, będą w stanie zaakceptować tożsamość innego. Tylko ten, kto kocha siebie, jest w stanie kochać innych. Tylko ci, którzy cenią swoje życie i rozwój, będą zadowoleni z postępu, samopoznania i manifestacji swojego bliźniego. Jak się czujesz, gdy znajdziesz się w polu projekcji i oczekiwań innych? Co się z tobą stanie, kiedy zobaczą prawdziwego ciebie??