Od autora: osoba niemyśląca jest łatwym łupem dla demona guru Spotykaliśmy się przez 4 miesiące z miesięczną przerwą na lato. Przyszedłem na terapię, bo „moja żona się rozwija – jest taka piękna, wykształcona, odnosząca sukcesy, dobra matka. I widzę, że się mnie wstydzi – od ukończenia studiów nic nie czytam, zajmuję się tylko biznesem, nie komunikuję się z profesorami z Harvardu...” Biznes, który prowadzi moja rozmówczyni, „ma tego dość” ”, ale przynajmniej ją karmi, „i nie mogę zrobić nic innego”. Pytam: - Kto zapłacił za edukację mojej żony? - Ja. - Kto utrzymuje rodzinę? - Ja pracuje, ale jej pieniędzy nie widać. No cóż, niech działa i rozwija się. Ma już 500 zaświadczeń - Kto płaci? - Ja... - Czy rozumiesz, że pełnisz rolę ojca swojej żony? Klient nie może rozmawiać o sobie - tylko o sprawach zewnętrznych: żonie, podwładnych, innych odnoszących sukcesy biznesmenach, córce, rodzicach... Wszystkie moje pytania dotyczące osobistych doświadczeń generują deszcz żalów i tsunami opowieści o małżonku i jej działaniach, z granitowymi dowodami beznadziejności sytuacji. Po niepowodzeniach prób zarządzania procesem przywołują mnie słowa wielkiego Yaloma, w których opisuje on długie historie klientów, którzy od miesięcy odmierzają czas w jednym miejscu i wielokrotnie opowiadają te same historie. Postanawiam „odpocząć” i nie oszczędzać czasu i pieniędzy klienta, ale poczekać, aż opróżni wszystkie listy z wypchanych ust. Czasami z gruzów, w których się znalazłem, pokazywałem transparenty z wypisanymi prawami psychologii i akompaniamentem muzycznym wyrażającym wsparcie i współczucie. Przez te 4 miesiące nie tylko „pracował nad sobą”, ale także otaczał żonę romantyczną opieką i miłością, organizował wspólny wypoczynek kulturalny (zawsze dobrze się bawił z córką). Ale jego żona w odpowiedzi na jego wyznania powiedziała, że ​​widzi jego miłość, ale nie może jej odwzajemnić i marzy o odejściu. Mężczyzna nie stracił nadziei i zajął się sportem, prowadził zdrowy tryb życia i zaczął czytać (wysłałem mu spis literatury: Frankl, Maslow, Horney...). A w ostatnich miesiącach naprawdę zaczął wyglądać piękniej, zdrowiej i jeszcze bardziej uwodzicielsko. Ale jakoś trudno mu było to przeczytać. Jednocześnie znalazł w Internecie dziwne źródła, zapoznał się z nimi, a następnie poprosił mnie o wyjaśnienia. Ale moim zdaniem było to coś strasznie skomplikowanego z oczywistym roszczeniem do najwyższej uniwersalnej nauki. W trzecim miesiącu pracy doszło do szczególnie burzliwego spotkania - wleciał do pokoju z księgą, zmęczoną życiem i kilkunastu rękami: „Zobacz, co ona czyta!” Ma 3 książki tego jasnowidza i uzdrowiciela, jak sama się przedstawia. Znasz ją? I zaczyna mi czytać wersy, potem więcej... - Nie, posłuchaj, co pisze!... - i więcej... W pierwszej chwili wydaje mi się to przypadkowym zestawem słów, wtedy wyraźnie pojawiają się nielogiczne koncepcje schizofrenika z winietami paranoika. Musi także znosić tortury schizofrenicznego delirium – a czyta to od kilku lat! A ja myślałem! Teraz rozumiem, dlaczego nie mogliśmy się zgodzić, dlaczego ona nie słyszy moich logicznych argumentów! Po rozwodzie nastąpiła oczywiście klasyczna depresja na „należny” okres, kiedy to wpadłam na jakiś czas pod wpływ pseudopsychologa, który „o miłości i seksie wiedział wszystko” i korzystając z wykresów astrologicznych wyjaśniał dlaczego wszystko stało się dokładnie tak, jak się stało. W rzeczywistości mężczyzna zainteresował się quasi-nauką, podobnie jak jego była. W sytuacji bólu i rozpaczy człowiek czasem się buntuje, gorączkowo szuka wybawienia od cierpienia i staje się ofiarą tych, którzy oferują łatwe „narkotyki”. I jaki jest wniosek z całej tej sytuacji? Czytaj dobre książki, stale doskonal swoje wykształcenie, rozwijaj się, a wtedy nie staniesz się słodką zdobyczą dla quasi-psychologów i pseudo-nauczycieli. Będziesz bardziej odporny na stres i mądrzejszy. Czytaj klasykę i myśl, otaczaj się myślącymi ludźmi i bądź krytyczny!