Ja i moi współpracownicy kontynuujemy cykl spotkań „Wianek Uczuć” i tym razem temat zadał nam Klient jednego z nas – pustka Czym jest pustka? Nie jest to jednak uczucie, ale rodzaj poczucia ich nieobecności, stan nieczułości. Z różnych punktów widzenia może to wynikać z bardzo różnych powodów, być może według źródeł. Na przykład było to silne doświadczenie. Lub kilka doświadczeń. A teraz sytuacja została rozwiązana, być może wynik, na który pracowałeś od bardzo dawna i który z trudem został osiągnięty, wydaje się - oto zwycięstwo! Ale... gdzie jest radość? Gdzie jest ekscytacja spowodowana zdobyciem tego, czego chcesz? Ale go tam nie ma... tylko pustka, brak energii, może zmęczenie. Oznacza to najprawdopodobniej, że osiągnięcie tego wymagało po prostu zbyt dużego wysiłku. A teraz ich po prostu nie ma. Albo wydarzyło się jakieś tragiczne wydarzenie, rozwód, strata. Na początku jest to otchłań przeżyć, bólu, cierpienia. A potem - znowu pustka. To tak, jakbyś nie istniał, jakbyś był pustym dzbanem, zapukaj, a on odpowie huczącym dźwiękiem o niczym. Ale zdarza się też, że człowiek żyje latami w stanie wewnętrznej pustki. Jednocześnie pracuje, przynosi do domu pensję, utrzymuje siebie i potrzeby rodziny, wychowuje dzieci, komunikuje się ze swoją bratnią duszą, ale nie ma szczęścia, nie ma uczuć, życie jest puste, to jak film bez dźwięku - mija jak obraz na ekranie. Z punktu widzenia diagramu -terapii powiedziałbym, że ten stan ilustruje działanie takiego trybu, jak „zdystansowany obrońca”. Z jakiegoś powodu dana osoba nie może już doświadczać emocji; są one albo zbyt bolesne, albo z powodu niepokoju są już bardzo męczące. A psychice łatwiej jest nic nie czuć, wejść w stan „nic nie widzę, nic nie słyszę, nikomu nic nie powiem” w odniesieniu do barw życia – zarówno jasnych, jak i szarych czy czarnych Co to za reżim? Cóż, przede wszystkim przypomnijmy sobie, czym według J. Younga jest tryb radzenia sobie. Jest to wybór zachowania, którego dokonujemy w trudnej sytuacji: walczyć, uciekać lub zastygać w bezruchu. Mamy tu na myśli nieadaptacyjne sposoby radzenia sobie – czyli takie, które są nadmierne w swoich przejawach i pozbawiają ich nośnik funkcjonalności ze względu na to, że środek ten jest zawsze stosowany „za”, „w nadmiarze”. To jakby człowiek bronił się karabinem maszynowym przed krążącymi wokół niego komarami. Może to zbyt mocna metafora, ale coś takiego się dzieje. Kiedy sprawy stają się dla danej osoby trudne, naturalną rzeczą jest chęć włączenia pewnego rodzaju wewnętrznego „znieczulenia”. Ale czasami zaczyna to rozprzestrzeniać się na wszystkie wydarzenia w życiu, ponieważ każde z nich może mieć negatywne strony, a potem mija jakiś czas i człowiek nie może już nic czuć, nawet gdyby chciał. Życie staje się wyblakłe, jak stare płótno wyblakłe na słońcu. A takie życie – bez radości (choć bez silnego smutku) – jest bardzo trudną próbą. Wtedy pojawia się „pustka”, „pustka”. Co robić? Oczywiście, że psycholog pomoże. Ale jeśli musisz działać teraz, najskuteczniejsze będzie zastosowanie technik uważności, które omówimy w naszym filmie; podano kilka zaleceń specjalistów, które mogą ci się przydać. Pomogę ci, jeśli masz lęki, nieporozumienia w relacjach ze współpracownikami lub w rodzinie, fobia społeczna, ataki paniki. WhatsApp +7(916) 933-06-78