Jestem z zawodu psychologiem. Dlaczego dokonałem takiego wyboru, pozostaje dla mnie tajemnicą, a raczej nie jest tajemnicą, dlaczego wstąpiłem na uniwersytet, aby studiować psychologię, ale dlaczego celowo pozostaję w tym zawodzie po ukończeniu studiów. Jak każdy psycholog rozpoczynający swoją niezależną drogę, zacząłem zastanawiać się, co mi się w tym zawodzie podoba? Dlaczego z biegiem lat coraz bardziej zanurzam się w atmosferę obserwacji, zbierania i analizowania ludzkich działań i czy coraz bardziej mnie to interesuje? Ale najciekawsze jest to, że nie robię tego sam, ale razem z klientem, który ma zainteresowania i motywację do osobistego rozwoju. W naszym kraju zagraniczne pomysły dość łatwo zakorzeniają się i cieszą się popularnością: zabawki, ubrania, sprzęt, samochody, itp. zarządzanie, edukacja. I nie powoduje to tak wielkiego niepokoju i strachu. Dlaczego więc właściwie psychologia budzi tyle kontrowersji? W swojej pracy często spotykam pracowników i klientów, którzy z dystansem podchodzą do psychologii, a psychologów w szczególności. Z czym to się wiąże? Nie jest tajemnicą, że wiele nurtów psychoterapeutycznych przybyło do nas z zagranicy. Może tak właśnie jest? Wyczulenie na wszystko, co niezrozumiałe, nowe, niezwykłe. Albo łatwo jest nam kupić drogi importowany samochód, ubrania od znanego projektanta lub biżuterię. A co z psychoterapią? Nie można go nosić, nie można na nim jeździć. I ogólnie, jak psycholog może pomóc? W końcu możesz udać się do przyjaciela, sąsiada, krewnego i w nieformalnej atmosferze, wylać swoją duszę i usłyszeć, czego chcesz, lub uzyskać poradę, którą możesz zastosować. A potem, w zależności od szczęścia. Albo to zadziała, albo nie. I nie ponosisz odpowiedzialności za to i premię - żadnych kosztów finansowych. Dlaczego więc nie boimy się rozmawiać o tym ze znajomymi, tj. przyznać, że „nie jestem aż tak dobry”? Obraz jest inny, gdy zwracasz się do psychologa. Przychodzi mi do głowy myśl, co będzie po konsultacji? Czy będzie gorzej czy lepiej? Kto może zagwarantować pozytywne zmiany? A w przypadku negatywnych wyników, gdzie się udać i pociągnąć specjalistę do odpowiedzialności? W końcu każdemu wydaje się, że jego problem jest wyjątkowy na swój sposób. Że psycholog na pewno zaszkodzi, a także myśli o kosztach finansowych. I wtedy przychodzi mi do głowy powiedzenie „Jak nazwiesz statek, tak będzie pływał”. Jeśli wybierzesz specjalistę z myślą, że „nikt mi nie pomoże ani nie skrzywdzi” i skończysz z tymi samymi myślami, to nie. niezależnie od tego, jak dobry jest psycholog, możesz po prostu nie zobaczyć i usłyszeć wszystkiego, co może dać, możesz nie zauważyć piękna konstruowania dzieła, możesz nie poczuć wsparcia, które doprowadzi do zmian w życiu klienta. Przecież oprócz myśli, idąc do gabinetu psychologa, okazujesz lwią część woli i odwagi, przechodzisz przez strach, niepokój, przerażenie, wstyd. Przejdź trudną ścieżkę wewnętrzną i zakończ, mówiąc: „psycholog jest zły i w ogóle to już N-ty”. Ale prawdopodobne jest, że udając się do specjalisty i wyrażając na głos to, co przeraża, niepokoi i powstrzymuje rozwój. I groza! Naprawimy wszystko. Czy była gotowość na taką odpowiedź? I tutaj ważne jest, aby wziąć odpowiedzialność za wszystko, co dzieje się na konsultacjach i w życiu i pozwolić na zmiany w swoim życiu. Kto powiedział, że problemy są straszne? Pokonując trudności, rozwijamy się osobiście, nawet przy profesjonalnej pomocy..