Dzisiaj chcę porozmawiać o zmianach w życiu i cechach przejścia. Czy często pragniemy zmian w życiu? Sądząc po prośbach ludzi – często. I co mają z tym wspólnego globalne zmiany... Jednak nie zawsze i nie wszyscy są na to gotowi. Ponieważ pierwszą rzeczą, z którą spotyka się człowiek, jest strach... Może być różnie: strach przed nowością, strach przed utratą bezpieczeństwa i komfortu, strach przed porażką i utratą cennego czasu itp. A wszystkie te lęki często mogą nas zatrzymać i spowolnić. postęp w stronę zmian. Od razu chcę przypomnieć sobie prawo życia – wszystko płynie, wszystko się zmienia. I każda chwila, każda sytuacja, łącznie z nami, zmienia się i nic nie jest trwałe. Ale to wszystko dzieje się na poziomie mikro, co nie jest takie łatwe do zauważenia i uświadomienia. A jeśli mówimy o zmianach globalnych – zmianie rodzaju działalności, przeprowadzce, opuszczeniu współmałżonka, czy rozpoczęciu wspólnego życia, rozpoczęciu nowego projektu/biznesu czy o zdrowym trybie życia itp. – tu pojawia się wiele znanych obaw. Ludzki umysł i psychika w takich sytuacjach dąży do homeostazy – stałości środowiska wewnętrznego. A ludzki instynkt samozachowawczy tu nie śpi i natychmiast podejmuje działania: przywróć wszystko do poprzedniego stanu! Ale co zrobić, gdy człowiek zdaje sobie sprawę, że nie może tego zrobić w stary sposób, ale boi się nowego? Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jest zatrzymanie się. Zamrażać. I po prostu obserwuj i uświadom sobie, co się ze mną w tej chwili dzieje. Zwykle poziom lęku jest taki, że chcesz zrobić wiele rzeczy, pojawia się wiele niepotrzebnych działań, tylko po to, aby uniknąć tego niepokoju. W tym przypadku konieczny jest spokój i świadome zatrzymanie się i rozmowa ze sobą. Czym się tak martwię? Co mnie niepokoi? Ważne jest, aby w tym momencie usłyszeć siebie, zrozumieć, jaką potrzebę ignoruję... Pozytywne myślenie, świadome działanie i trzeźwy umysł mogą być dobrym narzędziem. Zastępujemy strach radosnym oczekiwaniem na zmianę za pomocą pozytywnego myślenia. Przyjemne obrazy, pozytywne emocje, radosne uczucia - wszystko to pomoże zmniejszyć niepokój. Ważnym etapem zmiany jest opuszczenie strefy komfortu. Z pewnością nie jest to łatwe, ale wykonalne. Proces wyjścia powinien być stopniowy, a nie, jak mówią, prosto do basenu. Towarzyszami tego procesu są odwaga, zapał i zainteresowanie – to dla nas pewne siły napędowe. Kiedy nasze myślenie opiera się wyłącznie na strachu i negatywnych myślach, tak naprawdę nie chcemy opuszczać naszej strefy komfortu. Możesz zastosować metodę, w której wypiszesz wszystkie zalety i wady tej zmiany, rozważysz je i zważysz. Skoncentruj się na tym, co naprawdę chcę uzyskać z tych zalet. I rozważ wady: czy są tak straszne, jak się wydają. Następnie podejmij działanie z pozycji „Po prostu próbuję”. Zakrojone na dużą skalę zadanie należy rozwiązywać stopniowo, krok po kroku. Bo jeśli zobaczymy przed sobą ogromną górę i z reguły umysł będzie chciał się na nią wspiąć z dnia na dzień, to poziom niepokoju niezmiennie wzrośnie. Rodzi się wiele pytań: jak mam to zrobić? czy mogę? czy to zadziała? Jeśli skupisz się na każdym kroku, na jednym etapie, możesz pokonać tę górę znacznie łatwiej i z wielką przyjemnością. Często pojawia się sytuacja, że ​​na nowej ścieżce – ścieżce zmiany, po prostu nie ma wystarczających zasobów wsparcia. Następnie powinieneś zdecydować i zrozumieć, jakiego rodzaju wsparcia potrzebujesz teraz. Rozmowa i miłe słowa od ważnych dla Ciebie osób, które należy wysłuchać i zaakceptować – każdy decyduje za siebie, a siła do dalszych zmian może znów pojawić się. Są chwile, kiedy dana osoba nie do końca zdecydowała, czego naprawdę chce. Z reguły dokładnie wie, czego nie chce i czego musi się pozbyć. Jednak prawdziwe pragnienia nie zostały jeszcze w pełni i całościowo sformułowane. Oczywiście wszystko to stwarza trudności na drodze do zmian. Może też zaistnieć doświadczenie egzystencjalne – z reguły pomaga podjąć tę najbardziej wymaganą decyzję i nabrać odwagi. Człowiek może zadawać sobie pytania – czy mi się to podoba!