Istnieje model medyczno-psychologiczny, według którego zarażamy się i chorujemy przez zarazki. Wizja psychologiczna interpretuje to inaczej: jeśli nazbierało się w nas wystarczająco dużo irytacji, na przykład z powodu pracy, to nie mogąc odpocząć, jako odpoczynek wybieramy chorobę. Za każdym razem, gdy zachorujesz, zadaj sobie pytanie, dlaczego potrzebujesz tej choroby, dlaczego twoje podstawowe ja wybrało tę chorobę jako formę odpoczynku i relaksu. Jeśli cierpisz na chorobę przewlekłą, zadaj sobie pytanie, co zyskujesz dzięki tej chorobie: szczególne oznaki zwracania uwagi na siebie. Osoby poważnie chore mogą czytać to z irytacją, ale irytacja jest także przejawem waszego starego przekonania, że ​​choroba to przypadek. To jest źle. Każdy z Was zarabia i wybiera własną chorobę. Na przykład pewna dziewczyna cierpiała na poważną, nieuleczalną chorobę krwi. Lekarze dawali jej zaledwie kilka miesięcy życia. Ale naprawdę chciała żyć. A podczas pracy zdała sobie sprawę, że wybrała chorobę, aby młody mężczyzna, z którym żyje w cywilnym małżeństwie, jej nie opuścił. Już jako dziecko, gdy chciała, żeby mama nie chodziła do pracy, dziewczynka zachorowała na choroby zakaźne. I przeniosła to doświadczenie w dorosłość. Młody mężczyzna swoimi reakcjami przypominał jej matkę, więc choroba stała się najwygodniejszym sposobem przytulania jej. Kiedy dziewczyna zdała sobie z tego sprawę, była całkowicie zszokowana. Przez kilka minut była w całkowitym pokłonie. Nasza bohaterka zaczęła wracać do zdrowia. A po kilku miesiącach badania krwi stały się doskonałe. Obecnie stale reklamowane są różne leki. Niektóre reklamy w szczególności odnoszą się do strachu przed chorobą: jeśli zażyjesz pigułkę, na pewno poczujesz się lepiej. Pewnego dnia mój kolega przechodził obowiązkowe zaawansowane szkolenie w instytucie zaawansowanego szkolenia lekarzy. O lekach i ich składzie wypowiadał się szanowany profesor, osoba niezwykle szczera i z dużym doświadczeniem zawodowym. Studenci skrupulatnie wszystko spisali mechanicznie. Po wykładzie kolega zaczął ich pytać, czy rozumieją, że profesor sam nie leczy pacjentów pigułkami. Uzdrawia energią duchową, napełniając nią te właśnie pigułki. Nikt nie rozumiał psychologa, patrzyli na niego jak na osobę chorą psychicznie. Pamiętajmy jednak o starszym pokoleniu lekarzy, którzy dosłownie leczyli słowami. Podam inny przykład. Młody człowiek, po intensywnym kursie psychoanalizy, został wyleczony z hemofilii - niekrzepliwości krwi. Lekarze powiedzieli, że się mylili, a badania chemiczne były nieprawidłowe: choroba była łagodniejsza. Nie wiem, co się tam naprawdę wydarzyło, ale młody człowiek naprawdę poczuł się lepiej, a jego stan uległ poważnej zmianie w trakcie pracy psychologicznej. Uważam, że jeśli nie da się zmienić przebiegu poważnej choroby, to zdecydowanie należy spróbować zmienić swoje nastawienie do choroby. Musi zadać sobie pytanie: dlaczego ta choroba pojawiła się w jego życiu, czego dzięki niej uczy się w życiu, jakie możliwości otworzyły się przed nim dzięki chorobie? Może to zdziwić lub oburzyć, ale taka praca nad sobą w wielu przypadkach pozwoliła ludziom „zaprzyjaźnić się” ze swoją chorobą i uświadomić sobie, że choroba jest przyjacielem. Co więcej, przyznali, że są chorzy. I zdali sobie sprawę, dlaczego są chorzy. Być może teraz mówię o rzeczach niezwykłych. I rozumiem, że dzisiaj nie da się ich logicznie uzasadnić; samo życie z nożem nie jest do końca logiczne. Można więc tylko w to wszystko wierzyć lub nie. Każdy z nas ma swoje słabe punkty. Osoba kradnie energię z różnych miejsc swojego ciała lub pompuje ją gdzieś w nadmiarze. Lub z jakiegoś powodu energia przestaje być kierowana na zewnątrz w stronę pewnych osiągnięć i zostaje przekierowana do wnętrza człowieka. To właśnie w takich miejscach ujawniają się nasze choroby przewlekłe. Możesz więc określić psychologiczną przyczynę choroby, po prostu patrząc na to, co boli. Przyjrzyjmy się. Ból głowy Kiedy pojawia się ból głowy, zwykle zaleca się zażywanietablet. W rzeczywistości bóle głowy są często spowodowane wewnętrznym konfliktem: chcesz coś zrobić, ale jesteś zmuszony zrobić odwrotnie. Lub w przypadku, gdy pojawia się w Tobie pragnienie, a Ty je tłumisz. Problemy z oczami Ogólnie rzecz biorąc, każdy problem z oczami pojawia się dosłownie z powodu tego, że dana osoba nie chce czegoś widzieć lub wręcz przeciwnie, stara się patrzeć zbyt blisko. W przypadku krótkowzroczności osoba nie patrzy w przyszłość i nie widzi przyszłości. W przypadku dalekowzroczności osoba żyje w przyszłości, nie zdając sobie sprawy z chwili obecnej. Choroba ucha Osoba nie chce czegoś słyszeć. Być może w rodzinie dziecka było za dużo krzyku i utworzyły się zatyczki do uszu. W końcu nawet jako dorośli udajemy, że nie słyszymy, jeśli nie chcemy czegoś usłyszeć. Ból w okolicy szyi Dosłownie oznacza to, że szyja jest przeciążona, jakiś ciężar naciska na głowę. A gdy ból pojawia się przy obracaniu szyi, może to oznaczać, że dana osoba nie jest w stanie zachować elastyczności. Ból gardła może wystąpić, gdy nie jesteś w stanie wyrazić siebie słowami. Kiedy bolą Cię ramiona, oznacza to, że istnieje jakiś ciężar, osoba dźwiga jakiś ciężar. Zazwyczaj taki ból występuje u osób nadmiernie odpowiedzialnych. Ból w klatce piersiowej pojawia się, gdy uczucia są stłumione. Osoba odczuwa ból w klatce piersiowej. Często to właśnie w tym miejscu tworzy się otoczka energetyczna, która daje o sobie znać przy przeciążeniu mięśni. Ból serca wiąże się z problemami w dawaniu i otrzymywaniu miłości oraz tłumieniu poczucia radości życia. Sam ból może oznaczać, że radość próbuje się przebić. Choroby płuc. Wdychane powietrze oznacza odnowę. Wydech - powrót zużytej energii do wszechświata. Dlatego jeśli podczas wdechu pojawią się problemy z oddychaniem, może to oznaczać odrzucenie nowych doświadczeń życiowych. Na wydechu jest to niemożność porzucenia starych doświadczeń. Choroby żołądka powodują, że nie jesteśmy w stanie czegoś w sobie strawić. Wrzód żołądka wskazuje, że jemy sami. Swoją drogą zdarza się, że po wizycie dzieci zaczynają chorować. To może wyjaśniać dwulicowość właścicieli. Dzieci bardzo trafnie wyczuwają, gdy ktoś zachowuje się przy nich nienaturalnie, myśli jedno, a mówi co innego. Swoją drogą, w dorosłym życiu też tak się dzieje. Jeden z moich znajomych stwierdził, że jakość alkoholu zależy przede wszystkim od jakości towarzystwa do picia i jakości tostu. Zdarza się, że pijesz z kimś zwykłą kawę i wtedy czujesz, że napój aż prosi się o wyjście. Choroby lub złamane ręce. Zwykle ręce są aktywną kontynuacją myśli. Uważa się, że prawą ręką dajemy, a lewą otrzymujemy. Oznacza to, że jeśli masz problemy z prawą ręką, nie chcesz czegoś zrobić ani dać. Problemy z lewicą – nie chcemy niczego przyjąć ani otrzymać. Ból stawów oznacza leżącą u podstaw urazę i oburzenie, sztywność. Ból pleców pojawia się, gdy dana osoba nie czuje wsparcia i odczuwa z tego powodu urazę i użalanie się nad sobą. Problemy z nogami. Nogi to nasza zdolność do poruszania się. Dlatego złamania lub uszkodzenia nóg najczęściej wskazują, że nie mamy ochoty się gdzieś ruszać. Jeśli chcesz sobie wyobrazić, na co dana osoba jest chora lub co ją dręczy, wyobraź sobie siebie jako tę osobę. Załóżmy, że zauważyłeś, że Twoje dziecko wraca ze szkoły, a nie samo. Pytasz, co się stało, ale on milczy. Przyjrzyj mu się uważnie: co zmieniło się w jego ogólnym stanie energetycznym, jak kontroluje swoje ciało. Spróbuj zaznaczyć coś, do czego możesz się przyczepić, przynajmniej jeden szczegół. Na przykład pochylona głowa. Czasami łatwiej jest coś zauważyć, przyglądając się sylwetce dziecka niepostrzeżenie i ukradkiem. Więc zauważyłeś szczegół. Idź sam na chwilę i wyobraź sobie siebie jako to dziecko w tym stanie, poczuj to. Co się dzieje z Twoim ciałem. I możesz poczuć, że ogarnia Cię smutek lub pojawi się ból brzucha. Jedyne, co musisz zrobić, to dowiedzieć się, co naprawdę wydarzyło się w szkole, z czego jest smutny: poczuł się urażony lub uderzony. A może, kiedy staniesz się dzieckiem, poczujesz, że to tybardzo się przestraszysz, w przeciwnym razie będziesz pełen poczucia winy. Oznacza to, że będziesz mieć podpowiedź do kolejnej rozmowy z dzieckiem. To samo można zrobić wobec siebie. Spróbuj odłączyć od siebie obraz swojej choroby. Zobacz, co dzieje się z tym obrazem, pod wpływem jakich sił zachodzą w Tobie zmiany, jak te zmiany wyrażają się w postaci choroby. Jeśli zachorujesz, powtarzam: traktuj swoją chorobę z szacunkiem, nie obwiniaj się. Oznacza to, że Twoje podstawowe „ja” miało kilka dobrych powodów. Choroba była dla niego ostatnią szansą na zwrócenie na siebie uwagi. Podstawowe „ja” wysłało Ci już wiadomość w postaci pewnych dolegliwości, nieprzyjemnych doznań, które były raczej planem energetycznym. Ale nie zwróciłeś uwagi. Pamiętajcie, że choroba jest okazją do nauczenia się czegoś i rozwoju duchowego. Teraz pokażę Ci ćwiczenie, które pomoże Ci stawić czoła chorobie i pomóc Ci wrócić do zdrowia. Posłuchaj siebie. Przywołaj obraz siebie z czasów przebytych chorób. W swojej wewnętrznej wizji odsuń obraz siebie w momencie manifestacji choroby. Żeby można było go obejrzeć z zewnątrz i żeby Cię nie zachwycił. Przy każdym wdechu zacznij po prostu akceptować tę chorobę. To jak okazywanie współczucia małemu, zranionemu dziecku. Z każdym wydechem wysyłaj miłość i energię, aby wspierać i leczyć tę część twojej istoty, tę część twojego rdzenia. Rób to przez kilka minut. Nie podejmuj żadnego wysiłku. To tak, jakbyś był wyższym „ja”, co wiąże się z bezwarunkową miłością i akceptacją takiej metody poruszania się w kierunku pełni, jaką jest choroba. Trzeba wspierać tę część. Po pewnym czasie będziesz mógł zadawać pytania tej części siebie. Dlaczego stworzyłeś tę chorobę? Co to znaczy? Jak to wyleczyć? W pewnym momencie poczujesz, że zaakceptowałeś chorobę. Odtąd rozpocznie się powrót do zdrowia. To samo ćwiczenie można zastosować także do uzdrawiania innych osób: możesz spróbować pracować z ich wizerunkami. Po prostu ostrzegam, nie podejmuj żadnego wysiłku, nie pompuj energii w obraz osoby, której przesyłasz miłość i uzdrowienie. Nie wyobrażaj sobie, że pozytywna energia płynie od Ciebie do niego. Po prostu módl się za niego, miej dla niego współczucie i trzymaj go w swojej wewnętrznej uwadze. Możesz przekazać swoją miłość i uzdrawiającą moc słowami: „Weź to i używaj tak, jak wiesz”. Nie narzucaj mu tego, co mu przekazujesz. Być może potrzebuje choroby do samowiedzy, a przy wymuszonym leczeniu nie zdobędzie doświadczenia. Proszę również, aby nie używać odmian tego ćwiczenia do zmiany osoby dla własnej korzyści. Pamiętajcie, że zmieniając człowieka, ingerujemy w jego los. Jeśli zostanie to zrobione bez jego wiedzy i chęci, będzie to bardzo mocne wprowadzenie energetyczne, za które będzie musiał odpowiedzieć i zapłacić. Być może masz trudności z wykonaniem ćwiczenia... Opowiem Ci historię, którą opowiedział mi mój znajomy, reanimator. Pewnego dnia zachorował jego nauczyciel, profesor i luminarz reanimacji. Lekarze, którzy go badali, stwierdzili, że niestety nie ma nadziei na pomyślny wynik. Zasugerowali hospitalizację. Odmówił i został w domu. Następnie zadzwonił do swojego ucznia i poprosił go o kilka nieoczekiwanych usług: przyniesienie egzotycznych owoców, zorganizowanie tańca nagich dziewcząt i inne dziwactwa. Oznacza to, że zamówił wszystko, co chciał. Student był zaskoczony, ale spełnił wszystkie dziwne prośby profesora. Dzięki temu po pewnym czasie profesor wyzdrowiał i żył jeszcze przez wiele lat. Jeśli więc nic Ci nie wychodzi, pomyśl po prostu, czego Ci w życiu brakuje, czego chcesz i spróbuj to osiągnąć. Może wtedy wrócisz do pełni życia. Chcę Cię jednak przestrzec, że jeśli jesteś poważnie chory, nie powinieneś zaniedbywać kontaktu z lekarzem. Spróbuj połączyć leki i leczenie psychologiczne. Co więcej, większość lekarzy inwestuje także w leczenie.