Witamy, Drogi Czytelniku! W ostatniej części artykułu skupiliśmy się na tym, że kochankowie często mylą miłość romantyczną z tą, która jest „na zawsze”. Intensywność zauroczenia, „szaleństwo” biorą za dowód siły swojej miłości! Jednak, jak się okazuje, ten rodzaj miłości jest z natury krótkotrwały. Ludzie dobrze się poznają , a intymność dla nich coraz bardziej traci swój niesamowity charakter, aż antagonizm, rozczarowanie i nuda zabiją to, co pozostało z pierwotnego podniecenia. Wiele oczekujemy od miłości, pokładamy w niej wielkie nadzieje, ale mimo to nie ma prawie żadnej innej aktywności lub dziedzina działalności, która tak często prowadzi do fiaska, jak miłość. W każdej innej dziedzinie ludzie z pewnością chcieliby to rozgryźć, znaleźć przyczyny niepowodzenia, sposoby jego uniknięcia lub odmówić odpowiedniego działania. Ale z jakiegoś powodu to nie działa w miłości... Prawie wszystko w naszym społeczeństwie jest uważane za ważniejsze niż miłość: pieniądze, sukces, kariera, władza, prestiż. Całą energię poświęca się na osiągnięcie tych celów. A miłość, która ma wartość tylko dla duszy, w nowoczesnym mniemaniu nie przynosi korzyści i jest luksusem, na który nie mamy prawa poświęcać dużo energii zabrzmi trochę sucho, ale spróbujmy studiować miłość tak, jak studiujemy każdą inną dziedzinę nauki lub sztuki. Weźmy na przykład medycynę. Studenci dokładnie poznają cały organizm człowieka, jego narządy, mięśnie, ścięgna, kości, wszystkie jego choroby i stany patologiczne, nie tylko w swoim ojczystym języku, ale także uczą się nazw po łacinie. Lekarz na dowolnym kontynencie na świecie będzie w stanie zrozumieć innego lekarza, jeśli chodzi o diagnozę pacjenta. Potem przechodzą długi staż, a później w trakcie kariery zawodowej stale podnoszą swoje kwalifikacje. Powiecie – po co mi to wszystko, uczyć się tej miłości, a zwłaszcza całe życie! jak to się wydaje dziwne, poznanie miłości jest tak naprawdę poznaniem samego siebie! ?????? Pierwsze dorosłe doświadczenie w poznaniu miłości zdobywamy w młodości, kiedy się zakochujemy. W sposób niekontrolowany i żywy doświadczamy całej gamy uczuć i emocji. Po znalezieniu brakującej części czujemy swoją integralność i kompletność. Jesteśmy przepełnieni fantastyczną energią, nieosiągalną w codziennej, ziemskiej egzystencji. Czy zastanawialiście się kiedyś, po co nam to? Tak po prostu, bez żadnych warunków. Prawie wszyscy mieszkańcy planety doświadczyli tego uczucia. Dla mnie pierwsza miłość jest darem sił wyższych, rodzajem awansu, który jest dany, abyśmy zrozumieli, że miłość istnieje, istnieje, mamy czas na przyjęcie i. zapamiętajcie to uczucie w sobie!!! Jeśli uda nam się zachować w sobie pamięć o tym uczuciu, mamy szansę nauczyć się kochać w przyszłości, na innym, wyższym poziomie świadomości siebie i otaczającego nas świata.. . Ciąg dalszy nastąpi…