Od autora: Zapraszam psychologów i psychoterapeutów do profesjonalnej nauki pracy z klientami cierpiącymi na ataki paniki na seminarium „Psychoterapia zaburzeń paniki”. Więcej o seminarium i zarejestrowaniu się można dowiedzieć się klikając w link: „Poznaj siebie” – namawiał grecki filozof Sokrates. Oczywiście, że próbujemy. I łatwo formułujemy przekonania na swój temat. Nie wahamy się wyjaśnić, dlaczego czujemy się i zachowujemy w taki sposób. Ale jak dobrze tak naprawdę znamy siebie? Chociaż czasami wydaje nam się, że wiemy, nasze wewnętrzne informacje często są błędne. Ludzie popełniają błędy zarówno wtedy, gdy wyjaśniają przyczyny swojego zachowania, jak i wtedy, gdy przewidują swoje zachowanie. Kiedy kontemplujemy nasze mentalne morze, widzimy tylko jego powierzchnię. Odczuwamy jedynie rezultaty nieświadomej pracy naszego umysłu. Jest to nieunikniony wniosek, do którego dochodzą niektóre badania i eksperymenty psychologii społecznej. Sto lat temu William James stwierdził, że jesteśmy świadomi naszych emocji i osądzamy siebie, obserwując ruchy i zachowanie naszego ciała. Kiedy trudno nam rozpoznać prawdziwe przyczyny naszego zachowania, jesteśmy w pozycji osoby obserwującej nasze zachowanie z zewnątrz. Słuchając siebie, mówiącego, otrzymuję informacje o moich postawach; Rozważając działania, które wykonuję, otrzymuję klucz do zrozumienia siebie. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadkach, gdy nie mogę łatwo przypisać mojego zachowania okolicznościom zewnętrznym. Igor ma 18 lat. Wracał do domu z pracy, bardzo zmęczony i palił niezwykłe ilości. Poza tym byłem zdenerwowany przed spotkaniem z dziewczyną. I wtedy poczułem nasilające się objawy paniki – serce zaczęło mi bić, klatka piersiowa zaczęła się zaciskać, zaparło mi dech. W pobliżu nie było nikogo. Myślałam, że to zawał serca. Po tym incydencie lekarze wielokrotnie go badali. Ale patologii układu sercowo-naczyniowego nigdy nie zidentyfikowano. Ale Igor nie ufa współczesnej medycynie i uważa, że ​​​​wyglądają słabo. Teraz boi się być sam, nie wychodzi z domu bez tabletek na serce i boi się o swoje zdrowie. Igor kołatanie tłumaczył jako złą chorobę serca, nie biorąc pod uwagę, że kołatanie może być spowodowane stresem. zmęczenie, podekscytowanie i skutki palenia papierosów. Jego wyjaśnienia wzbudziły w nim strach. Według badań osoby podatne na ataki paniki mają zwiększoną wrażliwość na sygnały cielesne. To, co jedna osoba nazwałaby uczuciem dyskomfortu lub napięcia (na przykład w okolicy brzucha), inna nazwałaby bólem nie do zniesienia. Każdemu od czasu do czasu zdarza się nieregularne bicie serca i przyspieszony oddech. Kiedy już wyjaśnimy sobie objaw cielesny jako śmiertelnie niebezpieczny, człowiek zaczyna uważnie słuchać siebie. Zauważając drobną reakcję ciała, być może naturalną w stresującej sytuacji, wpada w strach. Strach w naturalny sposób prowadzi do nasilenia objawów fizycznych. Pamiętaj, jak serce zaczyna bić, a oddech staje się krótki, gdy niespodziewanie się przestraszysz. Osoba z kolei nowe objawy ocenia jako niebezpieczne i zagrażające życiu, co prowadzi do jeszcze większego lęku. Co powoduje pojawienie się innych objawów fizycznych, które ponownie ocenia się jako wskazujące na zagrożenie fizyczne itp. Tworzy się błędne koło, w którym strach intensyfikuje reakcje cielesne. A reakcje ciała zwiększają strach. Jeśli proces ten będzie się nadal nasilał, nastąpi atak paniki. Oto opis objawów ataków paniki, zamieszczony w jednym z zasobów w Internecie: „Kiedy podszedłem do autobusu, poczułem suchość w ustach, moje serce było biło, bolał mnie brzuch, trzęsły mi się ręce, ledwo mogłam oddychać. Wydawało mi się, że tracę przytomność. Cudem udaje mi się zająć wolne miejsce i pojawia się poczucie nierzeczywistości. To tak, jakbym patrzył na siebie z zewnątrz. Wariuję? Jestem pewien, że pozostali pasażerowie zauważyli mój stan. Po wyjściu z autobusu na najbliższym przystanku objawy ustąpiły, ale.